Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Έρευνα για το κτιστό και το Άκτιστο

Ιστορικά θέματα

Η ημερομηνία γέννησης τού Χριστού

Ο Οκταβιανός Αύγουστος

O Λουκάς μας αναφέρει με ακρίβεια το πότε γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός: "Εγένετο δε εν ταις ημέραις εκείναις εξήλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απογράφεσθαι πάσαν την οικουμένην. 2 αύτη η απογραφή πρώτη εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου (Λουκάς 2/β΄ 1,2). Ποιος ήταν όμως αυτός ο Αύγουστος;

Ο Καίσαρας Αύγουστος, ήταν ο Οκταβιανός, αυτοκράτορας της Ρώμης, ανηψιός του Ιουλίου Καίσαρα και θετός γιος του, ο οποίος, σιγά - σιγά, μετά τη νίκη του στο Άκτιο επί του συνδιεκδικητή της εξουσίας Μάρκου Αντωνίου, συγκέντρωσε στο πρόσωπο του όλες τις εξουσίες της παλιάς ρωμαϊκής δημοκρατίας, εγκαινιάζοντας ένα καινούριο σύστημα διακυβέρνησης της αυτοκρατορίας, το οποίο οι Ρωμαίοι ονόμαζαν principatus. Δεν είναι τυχαίο που πλάι στα τιμητικά ονόματα που έφερε (Imperator Caesar Divi filius) η Σύγκλητος του πρόσθεσε και τον τίτλο Augustus δηλ. σεβαστός. Σύμφωνα με τον Μ. Rostovtzeff (M. Rostovtzeff: «Ρωμαϊκή Ιστορία», ελληνική μετάφραση: Β. Κάλφογλου, Αθήνα 1984, σελ. 193.) ο τίτλος απέδιδε την αντίληψη πως ήταν «ο ανορθωτής του κράτους, εκείνος που είχε τη δύναμη να το αυξήσει και διέθετε το μεγαλύτερο κύρος».

Πάνω από σαράντα χρόνια ήταν ο μεγάλος ηγέτης της αυτοκρατορίας. Η pax Romana (=ρωμαϊκή ειρήνη), η άνθιση των γραμμάτων και των τεχνών, ο αξιόμαχος στρατός αλλά και η θεοποίηση του αυτοκράτορα και της Ρώμης καθώς και η υποχρέωση όλων των υπηκόων του να του προσφέρουν θυσία είναι χαρακτηριστικά της εποχής του.

Η προσπάθεια του όμως για επιστροφή στις ηθικές αξίες απέτυχε. Ακόμη και η ίδια η κόρη του Ιουλία ζούσε άστατη ζωή και έτσι με μεγάλη του λύπη ο Αύγουστος αναγκάστηκε να την εξορίσει.

Αλλά και η ζωή των κατοίκων της αυτοκρατορίας κάθε άλλο παρά ρόδινη ήταν. Η ανασφάλεια, η άγρια φορολογία, οι αυθαιρεσίες των αξιωματούχων ήταν καθημερινά φαινόμενα. Έτσι, όπως γράφει ο καθηγητής Σ. Αγουρίδης, "μια και η αλλαγή του κόσμου με πολιτικά μέσα όχι μόνο φαινόταν αλλά και ήταν αδύνατη, παρουσιάστηκαν βασικά δύο τάσεις: μία τάση φυγής από τον κόσμο (στωικισμός, γνωστικισμός, μυστηριακές θρησκείες) και μία άλλη τάση προς ουτοπίες, σαν αυτές που βρίσκουμε στη ρωμαϊκή αυτοκρατορική αυλική προπαγάνδα... και στην ιουδαϊκή αποκαλυπτική φιλολογία για μία εθνική βασιλεία εκλεκτών και αγίων. " (4. Σ. Αγουρίδη «Ιστορία των χρονών της Καινής Διαθήκης, , Θεσσαλονίκη, 1980, σελ. 23).

Σ' αυτόν λοιπόν τον άγριο κόσμο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, σ' ένα εχθρικό για τον άνθρωπο περιβάλλον, γεννήθηκε ο Χριστός, φέρνοντας μαζί του την ελπίδα για τη σωτηρία και τη λύτρωση.

Δημιουργία αρχείου: 25-9-2004.

Τελευταία ενημέρωση: 18-2-2011.