Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Επιστροφή στην Κεντρική σελίδα

Θρησκείες

Η ηθική των αιρετικών και το εκκλησιαστικό ήθος // Εμπειρίες σε αιρέσεις και σέκτες: Ψυχολογική Θεώρηση // Σέκτες, Παραθρησκείες και καταστροφικές λατρείες

Η «φιλανθρωπία» των αιρέσεων

 

Πηγή: Περιοδικό "Διάλογος" Νο 32 σελ. 37-39.

Αναδημοσίευση και μετατροπή σε html από: http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies/dialogos/dialog32.pdf

 

 

 

Αιρέσεις και ομάδες της παραθρησκείας για να στρατολογήσουν οπαδούς εκμεταλλεύονται συστηματικά τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη δυστυχία και εμφανίζουν προς τα έξω έναν παραπλανητικό ανθρωπιστικό χαρακτήρα ατόμων αφοσιωμένων στον οίκτο. Και δεν είναι μόνο σκοπός της δραστηριότητας αυτής των ομάδων ο προσηλυτισμός «προς άγραν» οπαδών, αλλά υποκρύπτεται υπό τον μανδύα της «φιλανθρωπίας» η συγκέντρωση, δια του μέσου αυτού, χρημάτων για τους σκοπούς της κάθε οργάνωσης. Απευθύνονται στα φιλάνθρωπα αισθήματα ευαίσθητων και θρησκευόμενων κυρίως ανθρώπων και ζητούν οικονομικές ενισχύσεις για να διατεθούν, όπως τους λέγουν, «για την αντιμετώπιση της δυστυχίας στον πλανήτη μας».

Έχουμε αναφέρει και άλλοτε την καταδίκη από το Γερμανικό δικαστήριο οπαδών της αίρεσης «Χάρε Κρίσνα», επειδή έλεγαν ψευδώς, ότι με τα χρήματα που συγκέντρωναν από την επαιτεία τους στους δρόμους, θα αγόραζαν τρόφιμα για τους πεινασμένους του «τρίτου κόσμου». Εδώ στην Ελλάδα η κίνηση Ananta Marga είχε τοποθετήσει πριν από λίγα χρόνια ειδικά «κυτία» στα μεγάλα πολυκαταστήματα, όπου οι φιλεύσπλαγχνοι πολίτες έριχναν τον οβολό τους (τα ρέστα συνήθως που έπαιρναν από τα ταμεία), ανταποκρινόμενοι στην έκκληση του «κυτίου»: «Βοήθεια στους Κούρδους του Μεταξουργείου».

Είναι γεγονός ότι η άσκηση φιλανθρωπίας αποτελεί ένδειξη γνήσιας και θεοδίδακτης αγάπης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό μας. Σήμερα μάλιστα που οι ανάγκες ανθρωπιστικού χαρακτήρα έχουν αυξηθεί και πολλαπλασιαστεί με επιθετικό ανεξέλεγκτο τρόπο, η παροχή βοήθειας προς όσους δοκιμάζονται ατομικά ή συλλογικά είναι καθήκον του καθενός και όλων μαζί των ανθρώπων που ανήκουν σε κάποιους φορείς ή δομές. Δεν είναι δυνατόν να μένουμε απαθείς στα προβλήματα που δημιουργούν: η ένταση των φυσικών καταστροφών, οι μεταναστεύσεις πληθυσμών, οι πόλεμοι, οι αρρώστιες κ.λ.π. Και να μην σπεύδουμε με αγάπη, υπευθυνότητα και σεβασμό στην αξία της ζωής να προσφέρουμε τη βοήθειά μας.

Όμως για τις αιρέσεις δυστυχώς η ανθρώπινη δυστυχία αποτελεί μέσον προσηλυτιστικής προσέγγισης, «συνομιλίας» και βοηθείας των ατόμων που έχουν ανάγκη. Οποιοδήποτε πρόβλημα στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου χρησιμοποιείται από νεοφανείς και παλαιές ομάδες σαν πρώτο στοιχείο πρόσβασης στις καρδιές τις αναστατωμένες και τραυματισμένες από τις αντιξοότητες του βίου. Όλες οι δυσκολίες του βίου ατομικές η κοινωνικές χρησιμοποιούνται μεθοδικά και συμπεριλαμβάνονται στο οπλοστάσιο των ομάδων για εύκολη και αποδοτική προσέγγιση των πασχόντων και των συγγενών τους. Όσοι βρίσκονται σε κατάσταση θλίψης, πένθους κ.λ.π. προσεγγίζονται από εκπαιδευμένα στελέχη των ομάδων στα νεκροταφεία ή τα νοσοκομεία ή τους αποστέλλονται προσωπικά γράμματα.

Όμως ο ανθρωπιστικός χαρακτήρας είναι μία σύνθετη εκδήλωση του ανθρώπου και δεν μπορεί να απομονωθεί από όλες τις ανθρωπιστικές αξίες, όπως είναι ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα ή στο δικαίωμα της προσωπικής ελευθερίας, στα δικαιώματα του παιδιού, της οικογένειας και όλων των άλλων αξιών, που συντελούν στο δόσιμο του εαυτού μας, όπως είναι η αρετή της αγάπης, της αλληλεγγύης και της ανιδιοτέλειας. Όλες αυτές οι αξίες καταπατούνται και διαστρέφονται βάναυσα από πολλές αιρέσεις και η «φιλανθρωπία» τους χρησιμοποιείται ως μέσον προπαγάνδας για τη στρατολόγηση οπαδών ή μέσον πλουτισμού του γκουρού ή μέσον προς απόκτησιν δυνατότητας εξάπλωσής τους.

Ένας άλλος λόγος που ωθεί τις αιρέσεις να ασχολούνται με φιλανθρωπικές δραστηριότητες είναι η απόκτηση με την επίδειξη του «ανθρωπιστικού χαρακτήρα τους» διεθνούς κύρους, που θα τους επιτρέπει να διεκδικούν επιχορηγήσεις από τα κράτη ή από το ανθρωπιστικό Γραφείο της ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ακόμη η «φιλανθρωπία» τους ένα άλλοθι για να μην «βγαίνουν προς τα έξω» οι άλλες καταστροφικές τους δραστηριότητες και οι ολοκληρωτικές τους συμπεριφορές. Επιζητούν επιστήμη κοινωνική αναγνώριση γι’ αυτό κάνουν πολύ θόρυβο για κάποιες βοήθειες που παρέχουν. Τις γνωστοποιούν και τις επιδεικνύουν με έπαρση και ιδιοτέλεια που κάνει την «φιλάνθρωπη πράξη τους» προσβλητική και αποκρουστική. Η «εν κρυπτώ άσκηση του ελεήμονος έργου, η αθόρυβη προσφορά του καλού Σαμαρείτου, είναι «ψιλά γράμματα» για τις αιρέσεις και τις παραθρησκείες. Οι σέκτες θέλουν να στολίσουν το έμβλημά τους δια της «φιλανθρωπίας», να επιτύχουν ακτινοβολία σε ανύποπτους πολίτες, να τύχουν δωρεάν διαφήμιση τους, να φαίνονται παρούσες σε όλα τα προβλήματα του κόσμου, να αναμειγνύονται με επίσημους φορείς και οργανισμούς που ασκούν φιλάνθρωπο έργο και γενικά να λάβουν «επίσημο» πιστοποιητικό καλής κοινωνικής αγωγής. Πλεονεκτήματα καθόλου αμελητέα που συνδέονται με μια απουσία ελέγχου των κεφαλαίων και της χρήσης που έχουν τα κεφάλαια αυτά. Γι’ αυτό, οι σέκτες διαθέτουν χρόνο και ανθρώπινο δυναμικό με ανεπτυγμένες διοικητικές ικανότητες και όλα τα επικοινωνιακά μέσα για να «συγκινήσουν» τον κοσμάκη και να εμφανίσουν φιλεύσπλαγχνο πρόσωπο.

Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί, επίσημοι φορείς και λαός, και ολίγον υποψιασμένοι όταν ακούμε ηχηρές εξαγγελίες και εύηχα ονόματα «φιλανθρωπικών» οργανώσεων που εμφανίζονται από το πουθενά και καρπώνονται τεράστια ποσά από κάποια «τηλεπαιχνίδια» ή άλλου είδους «φιλανθρωπικές εκστρατείες», προσποιούμενες συγκεκριμένες παρεμβάσεις, που ακούγονται ευχάριστα, αλλά σπάνια πραγματοποιούνται. Ας βάλουμε ένα ερωτηματικό όταν ακούμε κάποιες «ειδήσεις» (διαφημίσεις ορθότερα) περί παροχής βοηθείας από αιρετικές οργανώσεις, ας διερωτηθούμε δηλαδή μήπως κάτω από ηχηρά ονόματα και θορυβώδεις εκστρατείες προωθούν οι πάσης φύσεως μασκαρεμένες ομάδες τους αληθινούς στόχους τους, δηλαδή τον προσηλυτισμό, την προπαγάνδα και το οικονομικό όφελος κάτω από το κάλυμμα της φιλανθρωπίας. Σε τέτοιες περιπτώσεις λίγη καχυποψία δεν βλάπτει…

 

Μερικά παραδείγματα

Στο περιοδικό Bulles, τεύχος 72/2002, αναφέρονται κάποια γεγονότα «Ανθρωπιστικής δραστηριότητας» αιρέσεων που αποδεικνύουν «του λόγου το αληθές» του προηγούμενου σχολίου μας. Παραθέτουμε το κείμενο ως έχει.

«Θυμόμαστε την κίνηση Ananta Marga, η οποία με την πρόφαση ότι θα απασχοληθεί με ορφανά από τη Ρουμανία, τους έκανε πλύση εγκεφάλου με έναν αιρετικό ινδουισμό μέσω της ψεύτικης οργάνωσης "Η ζωή μου" (Bulles νο 54).

Ας παρατηρήσουμε τον Moon, μέσω της οργάνωσής του "Επικοινωνία και Συνεργασία" που προωθεί και αναλαμβάνει σχέδια στον τρίτο και στον τέταρτο κόσμο. Αυτή η οργάνωση ενδιαφέρεται επίσης και για τα ορφανά της Λιθουανίας και διαφημίζει έναν έρανο για τα Χριστούγεννα. "Τα παιδιά δίνουν στα παιδιά… Μοιράζουν τα Χριστούγεννα με ένα όρφανό παιδί… ". Τα παιδιά είναι γενναιόδωρα και οι γονείς τα προτρέπουν χωρίς δεύτερη σκέψη στο να μοιραστούν τις γιορτές.

Οι έρανοι, οι εκποιήσεις ειδών, οι μεταπωλήσεις ενδυμάτων και διαφόρων αντικειμένων, πολλαπλασιάζονται υπό την αιγίδα του ανθρωπιστικού κέντρου Κουλτούρας (Ανθρωπιστικό Κίνημα), του Moon, της Humana-tvind και πολλών άλλων!

Με αυτόν τον τίτλο, γνωστοί οργανισμοί, των οποίων θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα ονόματα και τη φήμη, μερικές φορές "παγιδεύονται" από ολέθριες διαδικασίες. Έτσι, δύο φιλανθρωπικοί οργανισμοί, η Καθολική Βοήθεια και η Λαϊκή Βοήθεια, το έπαθαν κρυφά από την Σαηεντολογία, στο πλαίσιο μιας οργάνωσης διανομής ρούχων. Νόμισαν ότι θα συμμετείχαν σε μια δραστηριότητα υπό τον τίτλο "Αλληλεγγύη και Δράση", της οποίας ο αληθινός στόχος ήταν η διανομή στη Νίκαια της Γαλλίας 2.000 αντιτύπων ενός δελτίου ενημερώσεως σχετικά με τη Σαηεντολογία, το οποίο κήρυττε την ανάγνωση ''Του δρόμου της ευτυχίας" (Nice matin, 23 απριλίου 1997).

Αλλά, γνωρίζουμε πού πάνε πραγματικά, όλες αυτές οι δωρεές; Ορισμένοι ανθρωπιστικοί οργανισμοί αποσκοπούν περισσότερο στο να κερδίσουν χρήματα παρά να δώσουν. Έτσι, "όταν τοποθετείτε ρούχα στα ξύλινα κοντέϊνερς της Humana - Tvind, τα οποία είναι εγκατεστημένα κοντά στα εμπορικά, είστε πεπεισμένοι ότι βοηθάτε τον Τρίτο κόσμο; Στην πραγματικότητα, πλουτίζετε έμμεσα μία Δανική σέκτα" (Le journal Μηνιαία εφημερίδα της περιοχής Annecy να 49/15-2-'95).

Η σέκτα Humana - Tvind κερδίζει "εκατομμύρια με τη μεταπώληση των 3.000 τόνων παλιών ρούχων σ' αυτά τα δέκα μαγαζιά". Με αυτή την πώληση η οργάνωση ισχυρίζεται ότι πραγματοποιεί σχέδια βοήθειας στον Τρίτο κόσμο… Αλλά δημοσιογράφοι ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτές τις δραστηριότητες, αποδεικνύοντας ότι η βασική δραστηριότητα του Humana - Tvind (σχετικά με τη συλλογή χρησιμοποιημένων ρούχων που προορίζονται για τις προς ανάπτυξιν χώρες) φαίνεται ότι υπακούει σε εμπορικούς στόχους παρά σε ανθρωπιστικό ενδιαφέρον" (La Croix, Σάββατο 11-2-'95).

Άλλοι δημοσιογράφοι διευκρινίζουν ότι η συγκεντρωμένη περιουσία εξαφανίζεται μέσα σ' ένα κλειστό κύκλωμα, σ' αυτό που ονομάζουν κοινά ταμεία· σε γραμματοκιβώτια εταιριών και σε θυγατρικές και επανεμφανίζεται εκεί όπου οι αναφορές διαχείρισης και οι οικονομικοί έλεγχοι ερημοδικούν: στις Καραϊβικές ή στην Κεντρική Αμερική. Στις νήσους Αντίλλες Ste Lucie και Ste Vincent οι υπεύθυνοι του Humana - Tvind αγόρασαν με τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια δολάρια, φυτείες, αυτοκίνητα, σπίτια, γιωτ (Der Spiegel, 20-10-1996).

Στην Ευρώπη έλαβαν χώρα καταχρήσεις στο “μάννα” της φιλανθρωπίας, για τις οποίες η ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έκανε τα έξοδα το 1998. Αυτά τα ανθρωπιστικά αποθέματα, που απορρέουν από την Επιτροπή, θα επέτρεπαν τελικά, μέσω πολλών ελιγμών να χρηματοδοτηθεί μία ιαπωνική σέκτα!… Όπως μαρτυρούν τα άρθρα της εφημερίδας “Sukyo Mahikary και το σκάνδαλο των καταχρασμένων ευρωπαϊκών αποθεμάτων'' (Βελγικές ημερήσιες: Le soir, 27-10-1998, La Meusse, 22-11-1998). Έτσι τα αποθέματα που προορίζονται για άτομα με ανάγκη, χρησιμεύουν για χρηματοδότηση σε αιρέσεις παγκοσμίως γνωστές για τον φανατισμό τους και την απέχθειά τους για την ανθρωπότητα (La Meuse, 22-10-'98).

Οι περιοχές της Αφρικής που βρίσκονται σε δυσκολία (Ζαΐρ, Ρουάντα…) έλκουν πολλές ανθρωπιστικές ομάδες, οι οποίες είναι από όλους επαινετές. Οι “Μάρτυρες του Ιεχωβά” δηλώνουν ότι «έχουν αναλάβει στη Ρουάντα έναν πληθυσμό 7.000 προσφύγων (σελίδα στο διαδίκτυο των Μαρτύρων του Ιεχωβά). Αυτή η ''προστασία'' των προσφύγων από τη Ρουάντα, που βρίσκονται σε δυσκολία, δεν προκαλεί ανησυχίες, όταν γνωρίζουμε ότι οι Ιεχωβάδες είναι στρατευμένοι στον από ''πόρτα σε πόρτα'' προσηλυτισμό»; Ομοίως, μία μαρτυρία ανθρωπιστικής δράσης, όπως τη διηγούνται οι ίδιοι οι Σαηεντολόγοι και που αξίζει να αναλύσουμε: (A. R. C. Ν° 25).

- ''Γάλλοι Σαηεντολόγοι στη Ρουάντα: μία χώρα ξαναβρίσκει την ελπίδα σε λίγους μήνες''.

- «Δεν είχα παρά μόνο δύο αντίτυπα του ''Δρόμου της ευτυχίας'' και ένα του ''Μαθαίνω διασκεδάζοντας'', όταν -τι ευτυχία! ένα δέμα από την κόρη μου Christelle… Έφτασε με μερικά αντίτυπα των βιβλίων ''Εγερτήρια'', ''Σαηεντολογία με εικόνες'', ''Ron, ένα πορτραίτο'', ''ένα σώμα αγνό'', ''το σώμα φωτεινό'' και μερικά του ''Δρόμου της ευτυχίας''. Αμέσως με έκλεψαν!».

- «Μας δόθηκαν επίσης αριθμοί πολύ συγκεκριμένοι:

''Φτάσαμε 267 άτομα!… Είχαμε 327 μέλη ένα μήνα μετά και 11 μέρες αργότερα 390!… Περίπου ένα μήνα αργότερα, ήμαστε 800 εκ των οποίων 169 φοιτητές!''».

Μερικές φορές η παρείσφρηση αυτών των ομάδων στους πρόσφυγες, καταγγέλλεται από τους δημοσιογράφους, όπως ότι η Εκκλησία του Ron Hubbard έκανε προπαγάνδα στα στρατόπεδα των προσφύγων στην Αλβανία. Με την υποτιθέμενη υποστήριξη του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού… οργάνωσε ''Σεμινάρια αφύπνισης'' -συνήθως 2-3 ημερών- στο εσωτερικό των ίδιων στρατοπέδων, με πρόφαση ''την ανακούφιση των συναισθηματικών πόνων των 10.000 προσφύγων'' (L' Hebdo 12-8-'99)».

Αλήθεια, πώς μπορεί να περάσει σιωπηλά το ανθρωπιστικό όνειδος που συνίσταται στο να χρησιμοποιείται ο πόνος των θυμάτων που έχασαν αγαπημένα πρόσωπα;!… Με τέτοιες προϋποθέσεις δημιουργήθηκε το νούμερο ανάγκης των Σαηεντολόγων μετά την 11η Σεπτεμβρίου».

Δημιουργία αρχείου: 23-7-2011.

Τελευταία ενημέρωση: 23-7-2011.