مبانى ارتدوكس
فرمان-حكم هشتم عهد عتیق:
دزدى نکن.
این از کوتاه
ترین آیات در کتاب مقدس است (خروج 20:
15 ؛ تثنيه 5:
19): "دزدی نکن" ،
یعنی مال يكى ديگر را برای خود نگیر. مشهورترین دزد در تاریخ، یهودا است
("او ... دزد بود" (یوحنا 12: 6)).
برخی از انواع
دزدى مدت هاست که برای همه شناخته شده است: سرقت ، غارت ، فریب در امور
بازرگانی ، رشوه ، عدم بازپرداخت بدهی ... از سوی دیگر ، زندگی مدرن نمونه
هایی از اشکال جدید این گناه را مى دهد، جهش آن: گزارش نکردن میزان قرائت
کنتور ، فریب در بیمه ، بدست آوردن مزایای متقلبانه ، خرید کالاهای دزدیده
شده ، رشوه ، عدم پرداخت به موقع دستمزد ، انگلی (زندگی با هزینه شخص
دیگر).
شما همچنین می
توانید قدرت (انتخابات غیر صادقانه ، تبلیغات دروغین ، رشوه دادن به رای
دهندگان ، تقلب با برگه های رای گیری ...) ، موقعیت ، شرايط و غیره را
بدزدید.
علاوه بر این ،
در برخی موارد ، عدم صداقت در روابط بین مردم را می توان به گناهان خلاف
فرمان هشتم نسبت داد: دروغ ، ریا ، خشنود ساختن انسان، زیرا در این حالت
مردم با فریب سعی در جلب لطف همسایگان خود دارند.
اندازه سرقت مهم
نیست ، هیچ تقسیم بندی در سرقت کوچک و در مقیاس ویژه ای در زندگی روحانى
وجود ندارد ، طبق گفته رسول ، "نه دزد و نه طمعکار ... ملكوت خدا را به ارث
نمی برند" (اول قرنتيان
6:
10).
در واقع، نقض
این فرمان اتهام به خداوند است که او به اشتباه بر جهان حکومت می کند ،
نوعی شورش علیه خدا: او آن را به کسی داد ، اما آن را به من نداد. در قلب
دزدى ، دزدى نفس طمع است و با کسب فضیلت مخالف - رحمت - و زندگی روحانى ،
شکست می خورد ، زیرا وابستگی بیش از حد به ارزشهای مادی همیشه ناشی از
معنویت تحریف شده ، يعنى فقدان روحانيت است.
|
