مسیح از مردگان برخاسته است ، او مرگ را با مرگ پایمال كرده است، و به
آنانى که در قبر هستند زندگی مى بخشد.
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان
مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٣؛
ای خداوند دشمنانم چه
بسیار شده اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند. بسیاری برای جان من می
گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» لیکن تو ای خداوند گرداگرد من
سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من. به آواز خود نزد خداوند می خوانم و
مرا از کوه مقدس خود اجابت مینماید. و اما من خسبیده، به خواب رفتم و
بیدار شدم زیرا خداوند مرا تقویت می دهد. از کرورهای مخلوق نخواهم
ترسید که گرداگرد من صف بسته اند. ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا
برهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی. نجات
از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو میباشد.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
دوشنبه، دعا به
میکائیل مقدس و تمام فرشتگان
تروپاريون ؛
ای فرمانده تمامی لشکریان آسمان، ما نالایقان بی‌وقفه از تو استدعا
می‌کنیم که ما را با سپر دعاهایت در برگیری و زیر بالهای جلال روحانى
خود بپوشانی. ما در برابر تو افتاده، فریاد می‌زنیم: «از ما در برابر
تمامی آسیب ها محافظت کن، ای سرور قدرتهای آسمان!»
كونتاكيون ؛
شما، ای سروران و رهبران لشکر خدا، ای خادمین جلال الهی و راهنمایان
بشر، بطلبید هر آنچه را که برای ما نیکوست، و برایمان رحمتی بی‌کران
بطلبيد، ای فرمانده لشکرهای آسمانی.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
(اعمال رسولان 5 : 12-20 ؛ یوحنا 20 :19-31 )
قدیس توماس
رسول چنین صدا زد "خداوند من و خدای من!"( یوحنا 20 :28 ) . آیا احساس
می کنید که با چه قدرتی خداوند را در آغوش گرفت و چقدر او را محکم در
بر گرفت؟ غریق تخته ای را که امیدوار است از غرق شدن بر روی آن نجات
یابد، محکمتر نگه نمی دارد. این را هم اضافه کنیم که هر که برای خود در
رابطه با خداوند چنین خداوندى نداشته باشد باز هم آنطور که باید به
خداوند ایمان ندارد.
ما می گوییم: «خداوند منجی است»، یعنی او نجات دهنده همه است، اما این
یکی می گوید: «خداوند منجی من است. هر که بگوید: «نجات من»، نجات خود
را از او نشأت می‌گیرد. احساس رستگاری با احساس نابودی پیوسته است، که
منجی نجات‌یافته را از آن بیرون کشید. یک انسان دوستدار زندگی كه ذاتاً
که می داند نمی تواند خود را نجات دهد، او را به دنبال منجی می
كشاند. هنگامی که او را می یابد و احساس می کند که نیروی نجات از او
سرچشمه می گیرد، محکم به او می چسبد و نمی خواهد خود را از او جدا کند،
حتی اگر برای این کار او را از زندگی خود محروم کنند.
وقایع از این دست در زندگی روحانی یک مسیحی تنها با ذهن تصور نمی شود،
بلکه توسط خود عمل تجربه می شود. سپس، هم ایمان و هم اتحاد او با مسیح،
مانند زندگی یا مرگ، قوی می شود. چنین کسی فقط صمیمانه فریاد می زند:
"کیست که ما را از محبت مسیح جدا سازد!" (رومیان 8 :35) .
