مسیح از مردگان برخاسته است ، او مرگ را با مرگ پایمال كرده است، و به
آنانى که در قبر هستند زندگی مى بخشد.
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٨٨؛
ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور
تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر
شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه
شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل
کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و
از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در
ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا
ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای
محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند،
نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام.
آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد
خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟
آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و
اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش
تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان
نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را
متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو
مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو
احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در
تاریکی.
بعد از مزمور:
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
پنج شنبه،
دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس
تروپاريون ؛
ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان
را به جان ما عطا فرماید!
كونتاكيون ؛
ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی
رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا
زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو
تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
(اعمال رسولان 4: 13-22؛ یوحنا 5:
17-24)
«شما خود داوری کنید، کدام در نظر خدا درست است، اطاعت از شما یا
اطاعت از خدا؟ زیرا ما نمی‌توانیم آنچه دیده و شنیده‌ایم، بازنگوییم.»
( اعمال رسولان 4: 19-20 ). بنابراین هنگامی که آنها از صحبت در
مورد رستاخیز خداوند عیسی منع شده بودند، پس از اینکه مردی را که از
کودکی فلج بود به نام مسیح شفا دادند، قدیسين رسولان پطرس و
یوحنا این را به مقامات گفتند. آنها از تهدید نمی ترسیدند، زیرا شواهد
حقیقت به آنها اجازه نمی داد ساکت بمانند: آنچه شنیده و با چشمان خود
دیده‌ایم، آنچه بدان نگریستیم و با دستهای خود لمس کردیم، یعنی کلام
حیات، آن را به شما اعلام می‌کنیم (اول یوحنا 1: 1).
آنها شاهدان عینی هستند: شاهدان عینی، طبق اصول علم بشری، اولین
شاهدان موثق حقیقت هستند. در این زمینه، هیچ حوزه ای از دانش بشری چنین
شاهدانی ندارد. از آنجا که ٢٠ قرن از آن زمان می گذرد، از قدرت شهادت
آنها هیچ کاسته نشده است، و در نتیجه از شواهد حقیقتی که شهادت می دهند
نیز کاسته نشده است. اگر آنها در بی ایمانی فرو می روند - و تعداد
زیادی از آنها دور می شوند - بدون دلیلی جز فقدان عقل، دور می
شوند. آنها نمی خواهند بحث کنند و توسط ارواح دور می شوند، که چاپلوسی
یک قلب شرور احتمالاتی را به آنها می دهد. بیچاره روح ها!
آنها با تصور اینکه بالاخره به مسیر درست رسیده اند، هلاک می شوند و به
خصوص خوشحال می شوند که اولین ها وارد این شیار شده اند و پیشروى
رهبران دیگران شده اند. اما لذت نشستن بر صندلی ناوشکن ها زیاد نیست.
