دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان
مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٣٨؛
ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.
زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است. در جسد
من به سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به سبب خطای خودم سلامتی
نی. زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین تر
شده. جراحات من متعفن و مقروح شده است، به سبب حماقت من. به خود می
پیچم و بی نهایت منحنی شده ام. تمامی روز ماتم کنان تردد میکنم. زیرا
کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. من بی حس و بینهایت
کوفته شده ام و از فغان دل خود نعره می زنم. ای خداوند تمامی آرزوی من
در مد نظر تو است و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. دل من می طپد و
قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. دوستان و رفیقانم از
بلای من برکنار می ایستند و خویشان من دور ایستاده اند. آنانی که قصد
جانم دارند دام می گسترند و بد اندیشانم سخنان فتنه انگیز می گویند و
تمام روز حیله را تفکر می کنند. و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم
که دهان خود را باز نکند. و مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و کسی که در
زبانش حجتی نباشد. زیرا که ای خداوند انتظار تو را می کشم. تو ای یهوه
خدایم جواب خواهی داد. چونکه گفته ام مبادا بر من شادی نمایند و چون
پایم بلغزد بر من تکبر کنند. زیرا که برای افتادن نصب شده ام و درد من
همیشه پیش روی من است. زیرا گناه خود را اخبار می نمایم و از خطای خود
غمگین هستم. اما دشمنانم زنده و زور آورند و آنانی که بی سبب بر من بغض
می نمایند بسیاراند. و آنانی که به عوض نیکی به من بدی می رسانند. برمن
عداوت می ورزند زیرا نیکویی را پیروی میکنم. ای خداوند مرا ترک منما.
ای خدای من از من دور مباش. و برای اعانت من تعجیل فرما ای خداوندی که
نجات من هستی.
بعد از مزمور:
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
سه شنبه، دعا به قديس يحيى تعميد دهنده
تروپاريون ؛
یاد و خاطر پارسایان شایان ستایش است، اما تو ای
پیشگام، به شهادت خودِ خداوندگار، پسندیدۀ او هستی. تو بزرگترین نبی
معرفی شدی زیرا او را که از قبل درباره‌اش نبوت کرده بودند، در آب
تعمید دادی. از این رو، پس از آنکه برای راستی جنگیدی و رنج کشیدی، به
آنانی که در قبرها بودند، انجیل خدای جسم شده را اعلان نمودی، خدایی
که گناه از جهان برمی‌گیرد و رحمت عظیم خود را شامل حال ما می‌گرداند.
كونتاكيون ؛
ای نبی خدا و پیشگام فیض، سر تو همچون مقدس‌ترین گُل رز از زمین شکوفه
زده. هر آینه شفا یافتیم، زیرا تو مانند گذشته، جهان را به توبه وعظ
می‌کنی.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
(روميان 2:
28–3: 18 ؛ متی 6: 31–34 ، 7: 9–11)
"نگران نباشید"
(متی 6: 31). چگونه چنين
زندگی کنیم؟ ما باید بخوریم ، بنوشیم ، لباس بپوشیم. اما منجى نمی
گوید: هيچ کاری انجام نده ، نگران نباش. بلكه با این نگرانی که شبانه
روز شما را می خورد و یک دقیقه به شما استراحت نمی دهد ، خود را عذاب
ندهید. چنین نگرانى اى یک بیماری گناه آلود است. این نشان می دهد که
شخصی به خود تكيه کرده ، اما خدا را فراموش کرده است ، که امید خود را
به مشیت خدا از دست داده است ، او می خواهد همه چیز را با زحمات خودش
ترتیب دهد ، هر آنچه را که نیاز دارد و به روش خود بدست آورد.
او آنچه را که
با قلب خود درك كرد دارد و فکر کرد مانند یک پایه محکم بر روی آن
استراحت مى کند. عشق به آنها او را بست ، و او فقط فکر می کند که
چیزهای بیشتری را به دست خود بگیرد. این مامونا به جای خدا برای او شد.
و شما کار کنید
- کار کنید ، اما خود را با نگرانى شیطانی سنگین نکنید. منتظر موفقیت
هر چيزى از جانب خدا باشید و سرنوشت خود را به دست او بسپارید. همه
آنچه را که به عنوان هدیه ای از دست پروردگار بدست آمده است بپذیرید و
به امید قوى انتظار ادامه سخاوت از او را داشته باشید. بدانید که یک
دقیقه - و ممکن است از هر چیزی که شخص بسيار زیاد دارد، اگر خدا بخواهد
چیزی باقی نماند. همه پودر و گرد و غبار شود. آیا ارزش دارد که به این
دلیل خود را عذاب دهید؟ پس نگران نباشید!
