مزمور  122      

1شادمان می شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» 2پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! 3ای اورشلیم که بنا شده ای مثل شهری که تماما با هم پیوسته باشد، 4که بدانجا اسباط بالا می روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. 5زیرا که در آنجا کرسی های داوری برپا شده است، یعنی کرسی های خاندان داود. 6برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می دارند، خجسته حال خواهند شد. 7سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت در قصرهای تو. 8به خاطر برادران و یاران خویش، می گویم که سلامتی بر تو باد. 9به خاطر خانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.