مزمور  140      

1ای خداوند، مرا از مرد شریر رهایی ده و از مرد ظالم مرا محفوظ فرما! 2که در دلهای خود در شرارت تفکر می کنند و تمامی روز برای جنگ جمع می شوند. 3دندانهای خود را مثل مار تیز می کنند و زهر افعی زیر لب ایشان است. 4ای خداوند مرا از دست شریر نگاه دار، از مرد ظالم مرا محافظت فرما که تدبیر می کنند تا پایهای مرا بلغزانند. 5متکبران برای من تله و ریسمانها پنهان کرده و دام به سر راه گسترده، و کمندها برای من نهاده اند. 6به خداوند گفتم: «تو خدای من هستی. ای خداوند آواز تضرع مرا بشنو!» 7ای یهوه خداوند که قوت نجات من هستی، تو سر مرا در روز جنگ پوشانیده ای. 8ای خداوند، آرزوهای شریر را برایش بر میاور و تدابیر ایشان را به انجام مرسان مبادا سرافراشته شوند. 9و اما سرهای آنانی که مرا احاطه می کنند، شرارت لبهای ایشان، آنها را خواهد پوشانید. 10اخگرهای سوزنده را بر ایشان خواهند ریخت، ایشان را در آتش خواهند انداخت و در ژرفیها که دیگرنخواهند برخاست. 11مرد بدگو در زمین پایدار نخواهد شد. مرد ظالم را شرارت صید خواهد کرد تا او را هلاک کند 12می دانم که خداوند دادرسی فقیر را خواهد کرد و داوری مسکینان را خواهد نمود. 13هر آینه عادلان نام تو را حمد خواهند گفت و راستان به حضور تو ساکن خواهند شد.