Psalm 25

 

کتاب مزامیر

 

 

 

 

مزمور  25      

 

1ای خداوند بسوی تو جان خود را بر می افرازم. ای خدای من بر تو توکل می دارم. 2پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند. 3بلی هر که انتظار تو می کشد خجل نخواهد شد. آنانی که بی سبب خیانت می کنند خجل خواهند گردید. 4ای خداوند طریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده. 5مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده ام. 6ای خداوند احسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است. 7خطایای جوانی و عصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خود و به خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن. 8خداوند نیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق را خواهد آموخت. 9مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد. 10همه راههای خداوند رحمت و حق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه می دارند. 11ای خداوند به خاطر اسم خود، گناه مرا بیامرز زیرا که بزرگ است. 12کیست آن آدمی که از خداوند می ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت. 13جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد. 14سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد. 15چشمان من دائما بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرا از دام بیرون می آورد. 16بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم. 17تنگی های دل من زیاد شده است. مرا از مشقت های من بیرون آور. 18بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز. 19بر دشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینه تلخ به من کینه می ورزند. 20جانم را حفظ کن و مرا رهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم. 21کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظر تو هستم. 22ای خدا اسرائیل را خلاصی ده، از جمیع مشقتهای وی.