مزمور  41      

1خوشابحال کسیکه برای فقیر تفکر می کند. خداوند او را در روز بلا خلاصی خواهد داد. 2خداوند او را محافظت خواهد کرد و زنده خواهد داشت. او در زمین مبارک خواهد بود و او را به آرزوی دشمنانش تسلیم نخواهی کرد. 3خداوند او را بر بستر بیماری تایید خواهد نمود. تمامی خوابگاه او را در بیماریش خواهی گسترانید. 4من گفتم: «ای خداوند بر من رحم نما. جان مرا شفا بده زیرا به تو گناه ورزیده ام.» 5دشمنانم درباره من به بدی سخن می گویند که کی بمیرد و نام او گم شود. 6و اگر برای دیدن من بیاید، سخن باطل می گوید و دلش در خود شرارت را جمع می کند. چون بیرون رود آن را شایع میکند. 7و جمیع خصمانم با یکدیگر بر من نمامی می کنند و درباره من بدی می اندیشند، 8که «حادثه ای مهلک بر او ریخته شده است. و حال که خوابیده است دیگر نخواهد برخاست.» 9و آن دوست خالص من که بر او اعتماد می داشتم که نان مرا نیز می خورد، پاشنه خود را بر من بلند کرد. 10و اما تو ای خداوند بر من رحم فرموده، مرا بر پا بدار تا مجازات بدیشان رسانم. 11از این می دانم که در من رغبت داری زیرا که دشمنم بر من فخر نمی نماید. 12و مرا به سبب کمالم مستحکم نموده ای و مرا به حضور خویش دائما قائم خواهی نمود. 13یهوه خدای اسرائیل متبارک باد. از ازل تا به ابد. آمین و آمین.