مزمور  60      

1ای خدا ما را دور انداخته، پراکنده ساخته ای! خشمناک بودی، بسوی ما رجوع فرما! 2زمین را متزلزل ساخته، آن را شکافته ای! شکستگی هایش را شفا ده زیرا به جنبش آمده است. 3چیزهای مشکل را به قوم خود نشان داده ای. باده سرگردانی به ما نوشانیده ای. 4علمی به ترسندگان خود داده ای تا آن را برای راستی برافرازند. 5تا حبیبان تو نجات یابند. به دست راست خود نجات ده و مرا مستجاب فرما. 6خدا در قدوسیت خود سخن گفته است. پس وجد خواهم نمود. "شکیم را تقسیم میکنم و وادی سکوت را خواهم پیمود. 7جلعاد از آن من است، منسی از آن من. افرایم خود سر من است و یهودا عصای سلطنت من. 8موآب ظرف طهارت من است و بر ادوم کفش خود را خواهم انداخت. ای فلسطین برای من بانگ برآور!" 9کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ و کیست که مرا به ادوم رهبری کند؟ 10مگر نه تو ای خدا که ما را دور انداخته ای و با لشکرهای ما ای خدا بیرون نمی آیی؟ 11مرا از دشمن اعانت فرما زیرا معاونت انسان باطل است. 12با خدا ظفر خواهیم یافت. زیرا اوست که دشمنان ما را پایمال خواهد کرد.