Psalm 62

 

کتاب مزامیر

 

 

 

 

مزمور  62      

1جان من فقط برای خدا خاموش می شود زیرا که نجات من از جانب اوست. 2او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من. پس بسیار جنبش نخواهم خورد. 3تا به کی بر مردی هجوم می آورید تا همگی شما او را هلاک کنید مثل دیوار خم شده و حصار جنبش خورده؟ 4در این فقط مشورت می کنند که او را از مرتبه اش بیندازند. و دروغ را دوست می دارند. به زبان خود برکت می دهند و در دل خود لعنت می کنند. 5ای جان من فقط برای خدا خاموش شو زیرا که امید من از وی است. 6او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من تا جنبش نخورم. 7بر خداست نجات و جلال من. صخره قوت من و پناه من در خداست. 8ای قوم همه وقت بر او توکل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزید. زیرا خدا ملجای ماست. 9البته بنی آدم بطالت اند و بنی بشر دروغ. در ترازو بالا میروند زیرا جمیعا از بطالت سبک ترند. 10بر ظلم توکل مکنید و بر غارت مغرور مشوید. چون دولت افزوده شود دل در آن مبندید. 11خدا یک بارگفته است و دو بار این را شنیده ام که قوت از آن خداست. 12ای خداوند رحمت نیز از آن توست، زیرا به هر کس موافق عملش جزا خواهی داد.