مزمور  64      

1ای خدا وقتی که تضرع می نمایم، آواز مرا بشنو و حیاتم را از خوف دشمن نگاه دار! 2مرا از مشاورت شریران پنهان کن و از هنگامه گناهکاران. 3که زبان خود را مثل شمشیر تیز کرده اند و تیرهای خود یعنی سخنان تلخ را بر زه آراسته اند. 4تا در کمین های خود بر مرد کامل بیندازند. ناگهان بر او می اندازند و نمی ترسند. 5خویشتن را برای کار زشت تقویت می دهند. درباره پنهان کردن دامها گفتگو می کنند. می‌گویند: «کیست که ما را ببیند؟» 6کارهای بد را تدبیر می کنند و می‌گویند: «تدبیر نیکو کرده ایم.» و اندرون و قلب هر یک از ایشان عمیق است. 7اما خدا تیرها بر ایشان خواهد انداخت. و ناگهان جراحت های ایشان خواهد شد. 8و زبانهای خود را بر خود فرود خواهند آورد و هر که ایشان را بیند فرار خواهد کرد. 9و جمیع آدمیان خواهند ترسید و کار خدا را اعلام خواهند کرد و عمل او را درک خواهند نمود. 10و مرد صالح در خداوند شادی می کند و بر او توکل می دارد و جمیع راست دلان، فخر خواهند نمود.