تقدیس هدایای مقدس  (31)


 

(8.5.2022)

در طول مراسم ليتوركى الهی، در دعای آنافورا، پس از سرود "قدوس، قدوس، قدوس، خداوند صبايوت..." - و تلاوت برگزاركننده در مورد چگونگی انجام راز بزرگ توسط مسیح، به مقدس ترین لحظه مراسم راز عشای مقدس ربانی، مى رسيم.

هنگامی که خداوند نان و شراب را برکت داد و به بدن و خون خود تبدیل کرد و با رسولان به اشتراك گذاشت، به آنها فرمان داد: این بدن من است که برای شما داده مى شود، این را به یاد من به جا آوريد. (لوقا 22 :19). بر اساس این فرمان، رسولان مقدس، جانشینان آنها و همه اسقفان و كاهنان در طول قرن ها مراسم عشای ربانی را برگزار می کنند.

اکنون برگزاركننده رویدادهای بزرگ نجات را به یاد می آورد، "صلیب، مقبره، رستاخیز روز سوم، صعود به آسمان، به دست راست (پدر)، تخت (خداوند)" و دیسکوهای مقدس و جام مقدس را با دستان خود به صورت ضربدری بالا مى برد به خدا تقدیم می‌کند و می‌گوید: «اين هدايا را از هداياى خودت، در همه و برای همه به تو تقدیم می‌کنیم». یعنی خداوندا، ما چیزی نداریم که به تو تقدیم کنیم تا از تو سپاسگزاری کنیم، به خاطر تمام کارهایی که به خاطر ما انجام دادی و مى دهى. به همین دلیل است که ما موظفیم این هدایا را انتخاب کنیم و به عنوان قربانى شكرگزارى خود براى همه هدایای و محبت تو به تو تقدیم کنیم.

پس از این برگزاركننده، تعظیم می کند و التماس می کند و دعا می کند که كلمه الهی پسر یگانه خدا به هدایایی که در پیش روى او هستند جاری شود، و پس از دریافت روح مقدس و متعال او، دعا می کند که نان به بدن او و شراب به خون بسیار خالص مسیح تبدیل شود. هنگامی که برگزاركننده همه این دعاها را خواند و هدایای مقدس را به فیض روح القدس برکت داد، هدایا تقدیس شده اندو قربانی به پایان رسيده است و مسیح، قربانی بزرگ که برای نجات جهان مصلوب شد، اکنون در برابر چشمان ما، بر روى ميز مقدس است. نان دیگر تصویری از بدن خداوند نیست، و نه هدیه ای است که نماد هدیه واقعی است، و نه نمادی از مصائب نجات بخش، بلکه اساساً همان هدیه واقعی است. این خود بدن مقدس خداوند است که متحمل درد، توهین، ضرب و شتم شد و توسط پنطيوس پیلاطس به صلیب کشیده شد. بدین ترتیب، شراب نیز خونی است که از تاج خارها، از سوراخ‌های میخ‌های صلیب و از پهلوی مقدس او که با نیزه مصلوب كنندگان او سوراخ شد، بیرون آمد. این همان بدن و خون است که توسط روح القدس پر شد و از مریم باکره متولد شد که در روز سوم دفن و زنده شد و به آسمان صعود كرد و بر تخت با شکوه در دست راست پدر نشست.

 

برادران من، بياييد هر یک از ما با روشنایی روح القدس این باور را تقویت کنیم که عشای مقدس ربانی (ايوكريست الهى)، همان شام آخر است که همچنان برگزار می شود. این تکرار شام آخر نیست، بلکه گسترش رازگونه این راز بزرگ است. این در واقع خود شام آخر است، زیرا این خود مسیح است که راز را در اورشلیم انجام داد و راز عشای ربانی را نیز برگزار می کند. قدیس يوحناى زرين دهان اعلام می کند: "شما حتی اکنون (در مراسم ليتورگى الهی) معتقدید که این شام آخر است که مسیح در آن شرکت کرد. هیچ تفاوتی بین شام آخر و عشای ربانی الهی وجود ندارد که ما همچنان آن را برگزار می كنيم."

برادران عزیزم، از آنجایی که ما اکنون در برابر راز الهی ایستاده ایم، باید خاطرنشان کنیم که درک همه این چیزهای شگفت انگیزی که ما شاهد انجام آنها در ليتورگى الهی بوده ایم برای ذهن بشر آسان نیست. برای چشیدن طعم شیرین همه اینها، بیایید با ایمانی تزلزل ناپذیر به راز نزدیک شویم. تزلزل ناپذیر، زیرا دهان معصوم خداوند مان، ما را به این حقیقت اطمینان می دهد و پدران مقدس کلیسا در توافق مطلق بین ايشان شاهد و اعلام كننده آن هستند. این ایمان کلیسا است و هر مؤمن ارتدوکس با این ایمان به راز مقدس عشای ربانی نزدیک می شود. و به همین دلیل است که برگزاركننده، همانطور که بعداً خواهیم دید، مؤمنان را دعوت می کند که بیایند و «در ترس خدا، ایمان و عشق» در آن سهيم شوند. اولین کلمه ای که هر مؤمنی با نزدیک شدن به عشاء ربانى با آن شروع به دعا می کند این است:

«ایمان دارم... - و ادامه می دهد- من ايمان دارم که این حقيقتا بدن پاک توست و این حقيقتا همان خون گرانبهای توست». اگر شخصی از روی عادت یا به دلیل اینکه دیگران را در حال دريافت عشاء الهى می بیند، برود و بدون این که باور کند که بدن و خون مقدس مسیح را واقعاً دریافت کرده است، شراكت جويد، نه تنها از آنها بهره ای نمی برد، بلکه از نظر روحی نیز رنج مى برد؛ به همین دلیل است که بهتر است تا زمانی که به هدایای مقدس ایمان نیاورده است، در آن سهيم نشود. و اگر کسی در مورد اين امکان كه کاهن یا اسقف نیز افراد گناهکار هستند، شک دارد که نان و شراب به بدن و خون عیسی خدا-انسان تبدیل مى شوند، پس بگذاريد بداند که این معجزه یکتا توسط كاهن يا اسقف انجام نمی شود، بلكه توسط روح القدس که امکان آبستن شدن و تولد پسر خدا را برای مریم باکره فراهم کرد، انجام مى شود.  كاهن و اسقف به سادگی دست و صدای خود را برای برگزاری آيين مقدس ارائه می دهند، اما روح قدوس متعال کسی است که از دست و زبان آنها براى انجام راز عشای مقدس ربانی و همه رازهاى دیگر کلیسا، استفاده مى كند.

برادران و خواهران من، بياييد از خداوند مان بخواهیم که ایمان ما را افزایش دهد. آمین.

 

~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه