Öz Ortodoksluk doktrinleri ve emanetleri

ÁÆİÆLERİN HAYAT HİKAYELERİ

 

YEREMYA PEYGAMBER

 

 

 

Kitaba göre, Benyamin kabilesinin topraklarında bulunan Anatotlu bir rahibin oğlu olarak dünyaya gelen peygamber Yeremya, Süleyman Mabedi'nin yıkılmasıyla sonuçlanacak olan Nebukadnezar'ın Yehuda Krallığı'ndaki Kudüs'ü kuşatmasından önce, kuşatma sırasında ve sonrasında yaşadı. Yine kitaba göre, yıkımdan çeyrek asır önce sürekli olarak Tanrı'nın yargılayışının geleceği kehanetinde bulundu; İsrailoğullarına putları bir kenara bırakmalarını ve Tanrı'nın seçilmiş halkının kaderini yerine getirmesi ve Tanrı'nın yargısından kurtumak için tövbe edilmesini savundu. Yeremya'nın uyarılarına kulak asmayan İsrailoğulları tövbe etmedi. Amacına ulaşamayan Yeremya, bildiği ve tanıdığı herşeyin yıkımına şahit oldu; İsrail'in elit tabakası Babil'e sürgüne gönderildi ve geriye kalanlar Mısır'a kaçtı.

Yeremya kitabı, dikkat çekici bir şekilde içgözlemsel bir peygamber tasvir eder, bu peygamber tez canlı ve içine sokulduğu durumdan öfkelenen bir peygamberdir. Yeremya'nın çabaları, halkını uyarmak ve Tanrı "bu halk için artık dua etme" diyene kadar Tanrı'nın hoşgörüsü için pazarlık yapmak arasında gidip gelmiştir. Boynundaki boyundurukla performans sanatı icra edip ilgi çekmeye çalışmıştır. Kendisiyle alay edildiğinde missilemede bulunurdu; sonuç olarak hapise atıldı. Bir keresinde de ölmesi için bir kuyuya atıldı.

Yeremya'nın kehanetleri

·                                 "İnançsız çobanlar"a karşı (ör: sahte peygamberler) tehditler, barış ve gerçek çoban sözü, sahte peygamblere ve tanrısız rahiplere karşı uyarılar (muhtemelen Yehoyakim zamanında; 23:1-8, 9-40);

·                                 MÖ 597'de Nebukadnezar tarafından yapılan sürgün ve arkada kalanları simgeleyen iki sepet incir görümü (24. konu);

·                                 Yehuda ve komşu uluslara uygulanacak cezai tehditler, ör: Karkamış Savaşı (605; 25.konu);

·                                 Yeremya'nın Tapınak'taki kehanetini, tutuklanmasını, ölümle yüzleşmesini ve kurtarılışını anlatan ilk tarihi pasajlar (26. konu);

·                                 Yıkım ve sürgün döneminin ardından İsrail'in korunuşu;

·                                 Tzidkiyahu döneminde söylenenler ve ek bölüm.

Yeremya'nın kehanetleri sıkça aynı kelimler, deyişler ve betimlemeler kullanılarak tekrarlanmaktadır. Elli yıllık bir zaman dilimini içermesine rağmen kronolojik bir sırada değildir.

Kitabın Yunanca tercümesi olan Septuagint (LXX) sürümü İbranice olan Masoretik Metin (MT)'e kıyasla farklılıklar gösterir. Septuagint'te 10:6-8; 25:14; 27:19-22; 29:16-20; 33:14-26; 39:4-13; 52:2, 3, 15, 28-30 vs bulunmamaktadır. Toplamda, MT'de bulunan 2700 kelime LXX'de yer almamaktadır. Ayrıca MT'de 45 ile 51 konuları arasında bulunan "Uluslara karşı kehanetler" bölümü LXX'de farklı yerde yer alıp 25:13'ten sonra bulunmaktadır.

Jewish Encyclopedia (Yahudi Ansiklopedisi)'ya göre, LXX'in MT'ye oranla daha kısa ve daha eski olması, kitabın İbranice versiyonu tamamlanmadan Yunanca'ya tercüme edilmesinden kaynaklanmaktadır. Ayrıca LXX'de Baruh kitabı ve Yeremya'nın mektubu da bulunmaktadır.[9] Jerome'nin Prologue to Jeremiah eserinde bu iki yazının İbranice'de bulunmaması sebebiyle çıkarıldığını aktarmaktadır. Fakat Canon of Trent "Ieremias cum Baruch" (Yeremya ve Baruh)'u Yeremya'nın mektubu olduğu gerekçesiyle Latince tercüme olan Vulgate'ye eklendiğini belirtir.

Yeremya'nın "İtiraflar"ı

Uzmanlara göre kitabın ilk 25 konusunda Yeremya'nın pasajlarından bazıları "itiraf" içeriklidir: 11:18-12:6, 15:10-21, 17:14-18, 18:18-23 ve 20:7-18. Bu pasajlarda Yeremya sunması gereken mesajdan hoşnut olmadığını dile getirir fakat yine de ilahi çağrıyı, arayıp bulmuş olmamasına rağmen, kararlı bir şekilde yerine getirmiştir. Buna ilaveten, bu "itiraf"ların bazılarında Yeremya, Tanrı'ya kendisine zulüm edenlerden intikam alması için dua etmektedir. (bkz. Yeremya 12:3)

Yeremya'nın "itiraf"ları bir çeşit kişisel hayıflanmadır. Bu tür hayıflanmalar Mezmurlar ve Eyüp kitabında da görülmektedir. Eyüp gibi Yeremya da doğduğu güne lanet eder (Yer. 20:14-18 ve Eyüp 3:3-10). Aynı şekilde, Yeremya'nın "Birçoğunun, 'Her yer dehşet içinde! Suçlayın! Suçlayalım onu!' diye fısıldaştığını duydum" diye haykırışı Mezmurlar 31:13 ile bire bir aynıdır. Fakat Yeremya'nın hayıflanmasını diğerlerinden farklı kılan, Yehova tarafından bu mesajların sunulmasıdır.

Peygambersi hareketleri

İşaretsel-hareketler olarak da bilinen 'peygambersi hareketler', mesajın iletilmesi için yapılan sembolik hareketlerdir. Bu hareketler genelde garip olup zamanın kültürel normlarına aykırıdır. Bu hareketlerin amacı, seyirci çekmek, seyircileri soru sormaya teşvik etmek ve peygamberin yaptığı hareketin anlamını açıklamasına olanak sağlamaktır. Peygambersi hareketler sadece Yeremya kitabına has değildir.

Yeremya kitabında bulunan işaretsel-hareketlerin bazıları şunlardır:

·                                 Yeremya 13:1-11: Keten kuşak giymek, gömmek ve gömüldüğü yerden çıkarmak.

·                                 Yeremya 16:1-9: Evlilik, yas ve genel şölen geleneklerinden sakınmak.

·                                 Yeremya 19:1-13: Kudüs'ün dini liderleri önünde çömlek kırmak.

·                                 Yeremya 27-28: Yeremya'nın boyunduruk takması ve başka bir peygamber olan Hananya tarafından bunun kırılması.

·                                 Yeremya 35:1-19: Çadırlarda yaşayıp şarap içmeye karşı olan Rekavlılara şarap sunmak. Bu olay Tapınak'ta gerçekleşmiştir ve sosyal normların kırılması açısından önemli bir pasajdır.

Bu liste, Yeremya kitabında bulunan peygambersi hareketlerin geniş listesi değildir. Kitabı okuyan kişi, peygambersi hareketlerle karşılaştığı zaman bunun farklı yazarlar tarafından farklı zamanlarda ve farklı bir seyirci grubuna yaptığını aklından çıkarmamalıdır. Bu durum, içinde peygambersi hareketler bulunan diğer metinler için de geçerlidir.

 

 

1-5-2014 tarihinde yazéldé.

28-6-2014 tarihinde güncellenmiştir.

SAYFA BAŞINA DÖN