Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας Αγία Γραφή

 Ο  Πλαστογράφος των πηγών του «Κώδικα Ντα Βίντσι» // Ο Κώδικας Ντα Βίντσι έσπασε // Ο Μ. Κων/νος, οι Αρειανοί, η Θεότητα του Ιησού και… ο Κώδικας Ντα Βίντσι! // Τι έγραψε ο Παγκόσμιος Τύπος για τον "Κώδικα Ντα Βίντσι";

Οι ατέλειες του

Κώδικα Ντα Βίντσι

 

Επιμέλεια/επιλογή αποσπασμάτων: Θ. Φ. Δ & Κ. Ν.

Πηγή: http://www.lisashea.com/hobbies/art/madonnarocks.html

 

«Υπάρχει μία ιστορία που την είπε ένα μωρός,

γεμάτη θόρυβο και πάθος, αλλά χωρίς κανένα νόημα»

άκβεθ, Πράξη 5, Σκηνή 5)

Πέρα από τις Πλαστογραφημένες πηγές, στον «Κώδικα Ντα Βίντσι», υπάρχουν και διάφορα λογικά λάθη. Μερικά από αυτά θα δούμε παρακάτω!

«Η Μαντόνα των Βράχων» 

Μια από τις πιο χονδροειδείς γκάφες που εντοπίσθηκαν μέσα στο βιβλίο του Νταν Μπράουν είναι εκείνη που σχετίζεται με τον διάσημο πίνακα του Ντα Βίντσι που ονομάζεται «Virgin of the Rocks» (Η Παρθένος των Βράχων).  Το πρώτο σφάλμα  ήταν που ο Μπράουν άλλαξε το όνομα του πίνακα, σε «Madonna of the Rocks» (η Κυρία των Βράχων). Και ο λόγος που το έκανε αυτό, ήταν αποκλειστικά και μόνο για να μπορέσει να σχηματίσει ένα αναγραμματισμένο μήνυμα. Ο λεκτικός γρίφος επάνω στον πίνακα της Μόνα Λίζα, ο οποίος έλεγε:  «So dark the con of man» (=τόσο σκοτεινή η εξαπάτηση του ανθρώπου) και που ο Ρόμπερτ αναφέρει ακατάπαυστα, υπονοεί πόσο η εκκλησία έχει εξαπατήσει την ανθρωπότητα.  Στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά ο αναγραμματισμός των λέξεων «Madonna of the Rocks» (η Κυρία των Βράχων).  Να υποθέσω, πως ο Νταν Μπράουν δεν μπόρεσε να φτιάξει κάποιο αναγραμματισμό με τις λέξεις «Virgin of the Rocks» (Η Παρθένος των Βράχων);

 

«Η Παρθένος των βράχων»

         Canvas Version - Louvre 1483

 Wood Version - London 1503


 

Σχετικά με τους Πίνακες

Κάποιοι άνθρωποι ισχυρίζονται πως ο πίνακας είναι στην πραγματικότητα ένας πίνακας πάνω σε ξύλινη βάση, συνεπώς ο Νταν Μπράουν έκανε λάθος όταν τον περιέγραψε ως καμβά.  Πρέπει να μάθετε, πως στη πραγματικότητα υπάρχουν ΔΥΟ πρωτότυπα του πίνακα αυτού.  Ο ένας, που είναι επί ξύλου, βρίσκεται στο Λονδίνο. Στις φωτογραφίες  που παραθέτουμε, μπορείτε να δείτε τις διαφορές ανάμεσά τους – στα πρόσωπα των ανθρώπων και στον ίδιο τον Χριστό-βρέφος, και επίσης στον καλαμένιο Σταυρό.  Ο Λεονάρδος είχε ζωγραφίσει τον πίνακα πάνω σε καμβά το 1483.  Προέκυψαν κάποια προβλήματα με την συμφωνία, έτσι ζωγράφισε τον δεύτερο πίνακα το 1503, δηλαδή, ΠΟΛΛΑ χρόνια μετά.  Ο πίνακας πάνω σε καμβά βρίσκεται μέσα στο Λούβρο.  Στο σημείο αυτό, ο Νταν Μπράουν ήταν σωστός.

Ο Νταν Μπράουν λέει πως ο πίνακας ξαναφτιάχτηκε επειδή οι παραγγέλλοντες ήσαν «έξω φρενών» με την πρώτη εκδοχή του πίνακα. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για μια αρκετά βαρετή σύμβαση που ουσιαστικά υποχρέωσε τον Λεονάρδο να τον ξαναζωγραφίσει.

 

«Η Παρθένος των Βράχων» μέσα στο Λούβρο

Όταν πήγα στο Λούβρο για να δω αυτόν τον πίνακα, διαπίστωσα πως ήταν κρεμασμένος στην Μεγάλη Γαλαρία. Στο βιβλίο, ο Ρόμπερτ βρίσκεται κοντά στην Μόνα Λίζα, σε μια παράπλευρη αίθουσα, την Salle des Etats (Αίθουσα των Εθνών). Ο φύλακας τον κρατά καθηλωμένο, με προτεταμένο όπλο, όταν ο ίδιος αντιλαμβάνεται την Σόφι να τριγυρίζει στην ίδια αίθουσα. Και μάλιστα, ο φύλακας είναι σε απόσταση περίπου είκοσι μέτρων από την είσοδο ως την αίθουσα, και δεν πιάνει καλό σήμα με το υπηρεσιακό τηλέφωνο, λόγω των μέτρων ασφαλείας της αίθουσας.  Εκείνη την στιγμή, η Σόφι…αρπάζει τον πίνακα.  Εδώ, μάλλον πρόκειται για ταχυδακτυλουργία, καθ’ ότι ο πίνακας αυτός δεν βρίσκεται καν μέσα στην αίθουσα εκείνη.  Είναι έξω, στην Μεγάλη Γαλαρία!

 

Σόφι: η Κόρη της… Ασπίδας

Η Σόφι τότε χρησιμοποιεί τον πίνακα «Madonna of the Rocks» (η Κυρία των Βράχων), σαν μια ασπίδα… καμβαδένια, προκειμένου να πείσει τον φύλακα να πετάξει το όπλο του κάτω. Φυσικά, αυτή η σκηνή είχε σκοπό να προξενήσει πόνο και αγωνία στους απανταχού της γης φιλότεχνους.  Συγκεκριμένα, η Σόφι μόλις έχει αποσπάσει το κλειδί από το πίσω μέρος της κορνίζας του πίνακα, και τώρα, απειλεί τον φύλακα με την καταστροφή του έργου αν εκείνος δεν αφήσει κάτω το πιστόλι του.

Ο Μπράουν μας λέει λοιπόν πως η Σόφι σήκωσε αυτόν τον πίνακα – που είχε ύψος περίπου 1,5 μέτρο - και άρχισε να τον κουνάει απειλητικά πέρα-δώθε.  Μάλλον χρειαζόμαστε μια γερή δόση… ευπιστίας, για να φαντασθούμε μια γυναίκα να ανεμίζει ένα τέτοιου μεγέθους πίνακα. Σκεφτείτε λοιπόν τώρα, πως ο πίνακας αυτός είναι στην πραγματικότητα σχεδόν 2 μέτρα σε ύψος, και με μια κορνίζα ΤΕΡΑΣΤΙΑ.  Αποκλείεται η Σόφι να μπορούσε να τον κουνήσει, ούτε στο ελάχιστο, τον πίνακα αυτό… πόσο μάλλον να τον ανέμιζε και πέρα-δώθε σαν ασπίδα!

Τράβηξα βιαστικά μια φωτογραφία του πίνακα, στα κρυφά, όταν ήμουν στο Λούβρο. Είναι δύσκολο να έχει κανείς την αίσθηση μεγέθους από την φωτογραφία εδώ, αλλά μπορείτε να καταλάβετε, από τους αντικατοπτρισμούς κάποιων ανθρώπων στο κάτω μέρος του τζαμιού του πίνακα.  Πρόκειται για ένα ΠΟΛΥ μεγάλο πίνακα.  Η κορνίζα του είναι από ατόφιο ξύλο.  Για να μετακινηθεί το έργο, θα χρειαζόταν η δύναμη ενός αρσιβαρίστα.

 

 

Ο Ιησούς και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής

Ο Νταν Μπράουν ισχυρίζεται πως στον πίνακα αυτό, το Βρέφος Ιησούς λαμβάνει την ευλογία του Ιωάννη του Βαπτιστή. Κατ’ αρχήν, είναι τελείως ανόητο, να εμφανίζονται αυτά τα δύο βρέφη να… αλληλο-ευλογούνται, όταν –βάσει του ιστορικού χρονοδιαγράμματος της Αγίας Γραφής– δεν είχαν ποτέ συναντηθεί σε τέτοια ηλικία.  Η όλη σκηνή είναι ολοφάνερα φανταστική.  Αλλά, για τις ανάγκες διευκρίνισης της λεπτομέρειας αυτής, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής (το βρέφος στα αριστερά) είναι σε στάση ικεσίας, ενώ ο Ιησούς (το βρέφος στα δεξιά) έχει υψωμένο το χέρι του σε θέση ευλογίας.  Μάλιστα, στον δεύτερο πίνακα αυτό επιβεβαιώνεται, μιας και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είναι εκείνος που εμφανίζεται να κρατά τον καλαμένιο Σταυρό του, που έχει ταυτιστεί με το δικό του πρόσωπο. Ο Νταν Μπράουν προφανώς μπέρδεψε τους κεντρικούς χαρακτήρες του πίνακα.  Εγώ πάντως, απλώς επισημαίνω πως ο καλαμένιος Σταυρός προστέθηκε, αφού είχε τελειώσει ο Λεονάρντο τον πίνακα, και πως όλοι είχαν αποδεχθεί την προσθήκη αυτή σαν κάτι θετικό.

Μετά, ο Νταν Μπράουν ισχυρίζεται πως το χέρι της Παναγίας στέκει ‘απειλητικά’ επάνω από το κεφάλι του Ιωάννη. Στην πραγματικότητα, το χέρι Της βρίσκεται επάνω από το κεφάλι του Ιησού.  Εκτός αυτού, το χέρι Της δεν είναι καθόλου απειλητικό σε εμφάνιση:  είναι μια πάρα πολύ συνηθισμένη ‘πόζα’, που την βλέπουμε και σε άλλους πίνακες.

Ο Νταν ισχυρίζεται πως το χέρι του αγγέλου στον πρώτο πίνακα είναι «φρικιαστικό». Όμως, ο άγγελος απλώς δείχνει προς τον Ιωάννη.  Αυτήν την ίδια κίνηση –να δείχνεται κάτι ή κάποιος με το δάχτυλο– την βλέπουμε σε πολλούς άλλους πίνακες.  Πάντως εγώ δεν την βρίσκω καθόλου «φρικιαστική».  Είναι μάλλον ακραίο, να βλέπει ο Νταν Μπράουν όλα αυτά τα φρικιαστικά στοιχεία, μέσα σε ένα πίνακα με…δύο μωρά παιδιά.

Τέλος, ο Νταν Μπράουν ισχυρίζεται πως στην δεύτερη εκτέλεση του πίνακα, είναι διαφορετικές οι θέσεις των πραγμάτων.  Όπως φαίνεται αν τους συγκρίνει κανείς τους δύο πίνακες δίπλα-δίπλα, αυτό δεν είναι αληθές.  Η παραλλαγή του Λονδίνου έχει φωτοστέφανους, και φτερά στον άγγελο. Ο καλαμένιος Σταυρός προστέθηκε αργότερα από κάποιον άλλο, οπότε δεν θεωρείται μέρος του πρωτότυπου πίνακα. Στον πρώτο πίνακα, ο άγγελος δείχνει προς τον Ιωάννη, σαν να λέει «να ΄τος», ενώ στον δεύτερο πίνακα, έχει παραλειφθεί το χέρι, για να μείνει χώρος για το φωτοστέφανο. Πέραν αυτών των λεπτομερειών, οι πίνακες είναι μάλλον ολόιδιοι.

Και…αλλαγές φύλου

Ο Νταν Μπράουν μας λέει πως οι… καλόγριες στην Αδελφότητα της Αμώμου Σύλληψης έδωσαν λεπτομέρειες για το έργο. Στην πραγματικότητα, η Αδελφότητα αυτή είναι αποκλειστικά ανδρική

 

Δημιουργία αρχείου: 15-5-2006.

Τελευταία ενημέρωση: 15-5-2006.

ΕΠΑΝΩ