Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Επιστροφή στην Κεντρική σελίδα

Αρχαίοι Συγγραφείς και Ορθοδοξία - Μοναχισμός

Η ησυχαστική παράδοση στο Άγιον Όρος από τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά έως σήμερα // Πώς στράφηκε ο Λούθηρος κατά του Μοναχισμού // Η ουσία του Μοναστικού Ιδεώδους στις αρχές του 4ου αιώνα // Ο Άγιος Αντώνιος και η αναχωρητική ζωή // Οι Πνευματικές Ομιλίες // Ευάγριος ο Ποντικός και ο Μοναχισμός

Ιστορία του Μοναχισμού

Σεννούφιος ο Ατριπεύς

του Γεωργίου Φλωρόφσκυ

Επίτιμου καθηγητού της Ιστορίας της Ανατολικής Εκκλησίας του Πανεπιστημίου του Harvard

 

Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο: "Οι Βυζαντινοί Ασκητικοί και Πνευματικοί Πατέρες". (Μετάφραση Παναγιώτη Κ. Πάλλη. Εκδόσεις Πουρναρά. Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 309 - 310).

(Τίτλος πρωτοτύπου: The Byzantine Ascetic and Spiritual Fathers. © BUCHERVERTRIEBSANSTALT. © 1992 Για την ελληνική γλώσσα Πουρναράς Παναγιώτης Καστριτσίου 12 Θεσσαλονίκη ISBN: 960-242-031-6).

 

Όπως σε κάθε τι σ’ αυτήν τη ζωή υπάρχουν ακρότητες, Έτσι και στο μοναχισμό. Πρέπει κανείς να θυμηθεί ιδιαίτερα το καλούμενο Λευκό Μοναστήρι — που ονομάζεται και Deir Auba Chenouda [Μοναστήρι του Αββά Σεννουφίου] κοντά στην Ατρίπη ή Athribis και Schag στην Αίγυπτο που ιδρύθηκε από τον ερημίτη Pgol. Ο απειλητικός και αυστηρός αββάς Σεννούφιος (ή 'Shenudi', που πέθανε μεταξύ 450 και 466) υπηρέτησε εδώ ως ηγούμενος για πολλά χρόνια. Ο μαθητής και διάδοχός του Besa λέγει ότι ο Σεννούφιος διοίκησε το Λευκό Μοναστήρι για 83 χρόνια και ότι είχε 2.200 μοναχούς και 1.800 μοναχές υπό την διοίκησή του. Η διοίκησή του ήταν ιδιαίτερα αυστηρή και ακραία. Ο Σεννούφιος εύρισκε τον Κανόνα του Αγ. Παχωμίου πολύ χαλαρό, πολύ μαλακό για την αυθεντική μοναστική ζωή. Οι μοναχοί του έπρεπε να υπογράψουν ένα μοναστικό «όρκο» ο οποίος υποσχόταν αδιαμφισβήτητη υπακοή στον κανόνα που έγραψε ο Σεννούφιος. Λέγεται ότι σε μια περίπτωση σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια έναν μοναχό που ήταν ολοφάνερα ένοχος για μια κλοπή και ένα ψέμα. Λέγεται ακόμα ότι, ενώ δεν τον συμπαθούσαν οι μοναχοί του, η φήμη του απλώθηκε σ' όλη την Αίγυπτο και ότι σ’ αυτήν τον θεωρούσαν ως Άγιο — Η Κοπτική Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του την πρώτη Ιουλίου. Χαρακτηριστικά, οι δοκιμασμένοι μοναχοί έπρεπε να πάνε σε απομόνωση — έπρεπε να συνέρχονται όλοι μαζί στις μονές τους μόνο τέσσερες φορές το χρόνο.

Ο Σεννούφιος, συμπτωματικά, συνόδεψε τον Άγ. Κύριλλο Αλεξανδρείας στη Σύνοδο της Εφέσου (431) και έπαιξε σπουδαίο ρόλο κατά τού Νεστορίου. Γνώριζε Ελληνικά αλλά έγραφε στα Κοπτικά. Ο Σεννούφιος θεωρείται ως ο πιο σπουδαίος Χριστιανός συγγραφέας στα Κοπτικά. Kατά τον Besa ο Σεννούφιος έγραψε μεγάλο αριθμό επιστολών, και πολλά από τα κηρύγματά του έχουν διασωθεί. Οι επιστολές απευθύνονται κυρίως σε μοναχούς και μοναχές και ασχολούνται με μοναστικά θέματα, αν και μερικές είναι πολεμικές. Τα κηρύγματά του αντανακλούν το φλογερό χαρακτήρα του και έχουν την τάση να επικεντρώνονται σε εσχατολογικές σκέψεις. Αποδίδονται ακόμα σ' αυτόν αποκαλύψεις και οράματα. Τα έργα του υπάρχουν σε Αιθιοπικές, Συριακές, και Αραβικές μεταφράσεις. Τι είναι αυθεντικό και τι νόθο δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί. Η βιογραφία του υπάρχει στα Κοπτικά, στα Αραβικά, και στα Συριακά. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Σεννούφιος ήταν τέλειος διοργανωτής. Οι βιογράφοι του επαινούν την προσωπικότητά του καθώς και τα επιτεύγματα του.

Δημιουργία αρχείου: 3-7-2012.

Τελευταία ενημέρωση: 3-7-2012.

ΕΠΑΝΩ