خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٦٣؛
ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را خواهم طلبید. جان من تشنه تو
است و جسدم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی آب. چنانکه در قدس بر تو نظر
کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم. چونکه رحمت تو از حیات نیکوتر
است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. از اینرو تا زنده هستم تو را
متبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام تو خواهم برافراشت. جان من
سیر خواهد شد چنانکه از مغز و پیه. و زبان من به لبهای شادمانی تو را
حمد خواهد گفت، چون تو را بر بستر خود یاد می آورم و در پاسهای شب در
تو تفکر می کنم. زیرا تو مددکار من بوده ای و زیر سایه بالهای تو شادی
خواهم کرد. جان من به تو چسبیده است و دست راست تو مرا تایید کرده است.
و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو
خواهند رفت. ایشان به دم شمشیر سپرده می شوند و نصیب شغالها خواهند شد.
اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هرکه بدو قسم خورد فخر خواهد نمود.
زیرا دهان دروغگویان بسته خواهد گردید.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
چهارشنبه، صلیب مقدس و حیات‌بخش
تروپاريون ؛
ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا كن که
مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و به‌خاطر صلیب خویش، مسکن
خود را حفظ فرما.
كونتاكيون ؛
همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، رحمت عطا فرما به کسانی که
به نام تو خوانده شده‌اند. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش شادمان
گردان، با اِعطای نشانِ شکست‌ناپذیر، آن اسلحۀ صلح خویش، ایشان را بر
دشمنانشان پیروز گردان.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
( اعمال رسولان 3 :19-26 ؛ یوحنا 2 :1-11 )
«پس توبه کنید و به سوی خدا
بازگردید تا گناهانتان محو گردد و تا ایام تجدید قوا از حضور خداوند
برایتان فرا رسد.» ( اعمال رسولان 3: 19-20 ). پطرس رسول به
یهودیانی که خداوند را مصلوب کردند، چنین گفت و به آنها دلداری داد که
این کار را از روی نادانی انجام دادند. اما از روی نادانی نیست که
خداوند را برای بار دوم با گناهان خود مصلوب می کنیم. اما، خدای
مهربان، وقتی توبه کنیم و با تمام وجود به سوی او روی آوریم ما را می
پذیرد. این همان کاری است که ما در ايام روزه انجام دادیم. همه با اشک
توبه از گناهان خود به سوی خداوند دویدند و هر که با اخلاص این کار را
انجام می داد، خنکی رحمت را که از چهره خداوند برمی خیزد با دستان و
کلام بركت کاهن خدا بیشتر احساس می کرد.
حالا ما مانده ایم چه کنیم؟ مراقب سقوط های جدید باشید تا دوباره در
گناه مصلوب کردن خداوند نیفتید. رسول می‌گوید که، خداوند عیسی تا
زمانی که همه رستاخيز کنند در آسمان است، سپس دوباره خواهد آمد و داوری
خواهد کرد. کسانی که پهلوی او را سوراخ کردند با چه چشمانی به او نگاه
خواهند کرد! اما ما نیز اگر از بار آوردن ثمره توبه دست برداریم و به
شیوه های قدیمی بازگردیم، باید در صف آنها بایستیم.
