21-5-2023

31
-2-1402

تقويم جديد: بدون روزه

تقويم قديم: بدون روزه

با کلیک کردن بر روی هر یک از آیکون های صفحه می توانید درباره آن قدیس، جشن یا مناسبت مطالعه نمایید

بزرگداشت

شمايل مادر مقدس خدا به نام "ولادمير"

قديسين امپراتور كونستانتين (٣٣٧ م) و ملكه هلن (٣٢٧ م)، برابر با رسولان

روز گراميداشت

تقویم جدید :   21   مى

تقويم قدیم  :  3   جون

  

يكشنبه مرد نابينا

 

قرائت كتاب مقدس

انجيل صبح؛

انجيل یوحنا ۲۰: ۱۱- ۱۸

ليتورگى الهى ؛

قرائت رساله رسولى : اعمال ۲۶: ۱، ۱۲- ۲۰

قرائت انجيل مقدس : انجيل یوحنا ۹: ۱- ۳۸

 

دعاى روزانه

يكشنبه، دعاى رستاخيز

 

تروپاريون ؛

قدرتهاى فرشته اى در مقبره تو هستند ، و کسانی که از آن محافظت می کردند مردند و مریم در مقبره ایستاد و به دنبال خالص ترین بدن تو بود. تو جهنم را ویران کردی، و از آن رنج نبردی. با باكره ، دهنده حيات ملاقات کردی. اى خداوند، برخاسته از مردگان، جلال بر تو باد.

 

كونتاكيون ؛

مسیح خدا، بخشنده حيات، با دست حیات بخش خود همه مردگان را از اعماق تاریك عالم مردگان بلند كرد ، طبیعت انسانى را برخيزاند ، زیرا او منجى همه ، رستاخیز و حيات و خدای همه چیز است!

 

 


انديشه هاى قديس تئوفان منزوى

   

( اعمال رسولان 8 :40-9 :19 ؛ یوحنا 6 :48-54 )

 

 قدیس پولس در ابتدا بسیار غیرتمندانه از دستورات عهد عتیق دفاع کرد، زیرا او صادقانه متقاعد شده بود که اراده تغییر ناپذیر خداوند است که این دستورات بدون تغییر باقی بمانند.  نه به این دلیل که غيرت مى داشت که ایمان پدرش بود، بلکه به این دلیل که با غيرت به خدا خدمت می‌کرد. این روح زندگی او بود - وقف خود به خدا و معطوف کردن تمام قدرت خود به آنچه خدا را خشنود می سازد. بنابراین، برای اینکه او  تبدیل شود یا مجبور شود که برای عهد عتیق ایستادگی نکند، بلکه برعکس، طرف عهد جدید را بگیرد، کافی بود به طور ملموس نشان داده شود که خدا دیگر عهد قدیم را نمی‌خواهد، بلکه یک عهد جدید می خواهد، او تمام فيض خود را از اولی به دومی منتقل کردى است.  این امر باعث شد که خداوند در راه به او ظاهر شود.  در اینجا برای او روشن شد که غیرت خود را به سمت نادرستی سوق می دهد و با این کار خدا را خشنود نمی سازد، بلکه برخلاف میل او حرکت می کند.  این دید از وضعیت، به یاری فيض خداوند، بی درنگ آرزوهای او را تغییر داد، و فریاد زد: «خداوندا، مرا چه امر می دهی؟» ( اعمال رسولان 9 :6 ) و از آن لحظه تمام غیرت خود را به آنچه به او نشان داده شده بود معطوف کرد و در تمام زندگی خود این واقعه را در زندگی خود فراموش نکرد، بلکه با سپاسگزاری به یاد آن، غيرت خود را برانگیخت - هیچ تلاشی نکنید، برای خداوند، نجات دهنده خود کار کنید.

 آنها این‌گونه عمل کردند، و هرکس خالصانه به درگاه خداوند متوسل شده است، باید این‌گونه عمل کند.

 

مبانى ارتدوكس

 

 کتاب مقدس از دو بخش اصلی تشکیل شده است: عهد عتیق و عهد جدید. عهد در این مورد به معنای اتحاد، توافق، تعهد متقابل بین خدا و بشریت است.  هدف از اتحاد خدا و انسان نجات ماست.

 تاریخ کتاب مقدس را می‌توان به‌عنوان زنجیره‌ای از عهد و پیمان‌ها یا قراردادها دانست، که در آن خدا با پاترياركها (آدم، نوح، ابراهیم)، پیامبران (موسی)، پادشاهان (داوود)، قوم برگزیده، بست.  آخرین مورد (در مورد مسیحیان) به عهد جدید اشاره دارد - این جام، عهد جدید است در خون من، که براى شما ریخته می‌شود ( لوقا 22 :20 ).  حکمی تازه به شما می‌دهم، و آن این که یکدیگر را محبت نماييد. همان‌گونه که من شما را محبت کردم، شما نیز باید یکدیگر را محبت نمایید. (یوحنا 13: 34).

 در ابتدا، عهد در چارچوب قوم برگزیده خدا عمل می‌کند، و سپس درباره کل بشریت است.  دو راه به مردم پیشنهاد می شود: راه زندگی و راه مرگ ( تثنیه 30 :19-20 ).  اگر مردم به سخنان خدا گوش دهند و بر اساس احکام او زندگی کنند، خداوند آنها را حفظ خواهد کرد.  اگر آنها از او روی برگردانند و گناه کنند (از نظر کتاب مقدس - برای انجام یک کار زشت)، محافظت خدا را از دست خواهند داد.  تمام محتوای کتاب مقدس از انتخابی که به انسان بین راه رستگاری و راه هلاکت داده شده صحبت می کند.

 انسان مدرن با خدا عهد می بندد، از طریق آیین مقدس تعمید در تاریخ نجات شرکت می کند.

 ما تحت شرایط عهد جدید زندگی می کنیم، نه عهد عتیق، مهم است که این را فراموش نکنیم، به خصوص در بحث با غیر مسیحیان. عهد عتیق برای ما اهمیت اعتقادی و اخلاقی دارد، اما جزء تشریفاتی آن دیگر مطرح نیست.

 

توصيه عملى

بسیاری می گویند که برای کلیسا یا آموزش اصول اولیه زندگی روحانی وقت ندارند.  گاهی اوقات من توضیح می دهم: "اگر كاهن 1000 یورو برای اعتراف بپردازد، آیا زمان خواهید داشت"؟  فکر می کنم اگر طرف مقابل در کلمات من حقه کثیفی احساس نمی کرد، سؤال بعدی این بود: "چند وقت یک بار می توانیم اعتراف کنیم"؟

 تا زمانی که زنده ایم، همه ما 24 ساعت در روز فرصت داریم.  همیشه اینطور است.  نه کمتر، نه بیشتر.  اگر فردی در بردگی یا زندان نباشد، این 24 ساعت را به اختیار خود تقسیم می کند.  وقتی کسی می گوید که برای خدا وقت ندارد، معمولاً به این معنی است که چیز دیگری برای او مهم تر است.  بنابراین، زمان داشتن همیشه بستگی به اولویت دارد، برنامه فشرده هیچ ربطی به آن ندارد...

 

 

درس روز

 

یک بار دو دوست با هم دعوا کردند و یکی به دیگری گفت:

 - خدایی در دنیا وجود ندارد.

 مؤمن فکر کرد و به دوستش چنین پاسخ داد:

 - طوری صحبت می کنی که انگار مریض گفته: «در دنیا سلامتی وجود ندارد».  یا اگر نابینا به جای اعتراف به اینکه خودش نمی بیند، بگوید: «در دنیا نوری نیست».  طوری حرف می زنی که انگار گدا گفته در دنیا طلا نیست.  اما آیا هم در زمین و هم در زیر زمین به اندازه کافی طلا نیست؟  یا اگر شروری می گفت: "هیچ مهربانی در جهان وجود ندارد" ، اگرچه در واقع به سادگی در او وجود ندارد.  همینطور اى دوست، شما هم به اشتباه می گویید: «خدایی نیست».  چه کسی به شما این حق را داده است که بیماری و فقر خود را به همه تحمیل کنید؟

 اما اگر اعتراف کنید و با فروتنی بگویید: «من خدا را نمی شناسم»، این اعتراف شما، و اولین قدم به سوی او خواهد بود.