عزيمت ما از این زندگی زمینی

 

(15.8.2021)

مریم ، مقدس ترین مادر خدا، در پرستش ارتدوكس مرکزی است. کلیسا پیوسته به دنبال شفاعت آن مقدس ترین است، و او را به عنوان نمونه ای از فروتنی ، تقدس ، ایمان و سرسپردگى به پسر و خداى خود ، عیسی مسیح ، به مومنان نشان می دهد. علاوه بر این ، مادر تماما مقدس ما یک نمونه عالی در نحوه آماده شدن خود برای عزیمت از زمین به آسمان ​​است.

 

 با توجه به سيناكسارى که در طى دعاى صبح در مراسم غنودن تئوتوكوس خوانده می شود ، مادر تماما مقدس ما هنگام اقامت در اورشلیم پیامی از آسمان ​​دریافت کرد ، به این ترتیب به او گفته شد که پس از سه روز ، پسر خدا-انسان او وى را خواهد گرفت، تا در زندگی ابدی با او باشد. تئوتوكوس ، که مایل به دیدار با پسر و خداى خود بود ، ابتدا به کوه زیتون رفت تا دعا كند، کاری که او اغلب انجام می داد (این جایی بود که پسرش نيز قبل از آنكه اسیر شود و به جلجتا برده شود، دعا كرده بود)

 

 پس از مدتی دعا ، او به خانه رفت و آماده سازى خود را آغاز کرد ، همانطور که ما معمولاً در هنگام عزیمت به یک سفر طولانی انجام می دهیم. او از بستگان و همسایگان خود خداحافظی کرد و هنگامی که آنها شروع به ماتم و اندوه کردند ، تئوتوكوس با اطمینان خاطر از حمايت خود، نه تنها حمايت از آنها بلکه از کل جهان، ايشان را دلدارى داد. سپس او لباسهای خود را به دو بیوه فقير که مدتها تحت مراقبت وى بودند اهدا کرد.

 

مسیحیان اغلب این سوال را می پرسند: من چطور باید خود را برای زندگی آینده آماده کنم؟ تئوتوكوس از طریق نمونه خود به این سال پاسخ می دهد.

 

 اولین چیزی که یک مسیحی باید بداند این است که برای فردی که در تعمید مقدس و مشارکت منظم در زندگی کلیسا با مسیح متحد شده است ، مرگ وجود ندارد و نباید ترسيد. این حقیقت در سومین دعای زانو زدن روز یکشنبه پنطیکاست به زیبایی بیان شده است: خداوندا ، هنگامی که ما از بدن بیرون می رويم و به سوی تو می آییم ، هیچ مرگى برای خادمين تو وجود ندارد ، بلكه انتقالى از چيزهاى غم انگیز به چیزهای متبارك تر و شیرین و شاد است. به همین دلیل است که رسول نیز می نویسد: "من آرزو دارم كه از این جهان عزيمت كنم و با مسیح باشم ، که اين به مراتب بهتر است" (فیلیپیان 1: 23). مسیحی وفادار می داند که وقتی روح بدن را ترک می کند ، به سوی ناشناخته ها حرکت نمی کند ، بلکه به جایی می رود که عادلان در نزدیکی مسیح در حال استراحت هستند ، زیرا او را دوست داشتند و در زندگی به او خدمت کردند. این فرشته نگهبان آنهاست (که در طول زندگی ما در کنار ما بوده است) که روح آنها را دریافت و آن را به بهشت ​​هدایت می کند ، جایی که آنها به طور وصف ناپذیر چهره مسیح را مشاهده می کنند. آنها در شادی كليساى پیروزمند شریک خواهند بود. قديس پولس رسول ، که شایسته دیدن آن بود ، نوشت: 

"چيزهايى را كه چشمى ندیده است و گوشى نشنیده است ،

و به خاطر انسانى خطور نكرده است،

چیزهایی که خدا برای آنانى مهيا کرده است

که او را دوست دارند." (اول قرنتیان 2: 9).

 

آسمان چقدر شگفت انگیز و باشکوه است!

 

 به همین دلیل است که مومنان نباید از این سفر غمگین باشند یا بترسند. کسانی که ایمان دارند به کلام مسیح اطمینان دارند ، همانطور که او دعا کرد: "ای پدر، می خواهم آنانى که به من داده اى با من باشند ، در جايى كه من مى باشم ، تا جلال مرا ببینند ..." (یوحنا 17: 24) خداوند می خواهد ما برای همیشه با او باشیم ، و به همین دلیل است که او مصلوب شد. مصلوب شدن او ما را از مرگ و هاويه آزاد کرد و راه را برای ما باز کرد تا با شادی برای همیشه با او ارتباط برقرار کنیم.

 

 

 اگر ما به طور فعال بخشی از کلیسای ارتدوکس هستیم ، توبه را زندگى می کنیم ، همه را می بخشیم ، و با احترام در بدن و خون مقدس او از طریق عشاء مقدس الهی مشاركت می كنيم ، پس عزیمت ما به نزد مسیح نتیجه طبیعی است! قديس پورفیریوس می گفت مانند این است که در یک اتاق باز کرده و به اتاق دیگر بروید. همين!

 

در نگاهی به آنچه تئوتوكوس برای آماده شدن خود برای عزیمت به آسمان ​​انجام داد ، بياييد دو نکته را در نظر داشته باشیم:

 اول ، همانطور که او به کوه زیتون رفت و با اشتیاق دعا کرد ، ما نیز باید دائماً در دعا باشیم. و دوم ، تئوتوكوس تا آخرین روز زندگی خود به نيكى عمل می کرد ، بنابراین ما نباید در ارائه هرگونه کمک به کسانی که نیاز دارند سهل انگاری کنیم.

همانطور که می دانیم ، نیکوکاری چیزی است که به دعا بال می دهد تا مستقیماً به عرش خدا پرواز کند! به این ترتیب ، ما مطابق هشدار خداوند ، همیشه آماده فراخوان به آسمان ​​خواهیم بود: "شما نیز آماده باشید ، زیرا پسر انسان در ساعتی می آید که انتظارش را ندارید" (متی 24: 44).

 

برادران و خواهران عزیز من ، اگر غیر مسیحیان کاملاً می دیدند که چگونه مسیحیان با شادی مراسم غنودن مادر عیسی (که همچنين معتقدند خداست) را جشن می گيرند، آنها را دیوانه می دانستند. يك غیر مسیحی از دیدن خانمى که می شناسیم ، هنگامی که به او گفته شد که می میرد ، به گفته خودش "برای شادی" به مهمانانش شیرینی می دهد، بسيار شگفت زده مى شود. او به جای تسلیم شدن در غم یا ناامیدی ، مشتاقانه منتظر عزيمت خود به سوی مسیح بود!

 

قديس پورفیریوس می گفت عشق به مسیح جنون است ، اما نه آن گونه جنونى که یک غیر مسیحی فکر می کند. این جنون شادی و خوشبختى است ، اتحاد روح-عروس با مسیح ، داماد کلیسا است!

~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه