موعظه در دومین یکشنبه از متی

 

 

 

  (متی 4: 18-23)

دعوت خداوند ما از چهار شاگرد اولش برای پیروی از او بهره عالی به ارمغان آورد. همانطور که از اناجیل مقدس می دانیم، آندریاس، برادرش پطرس، یعقوب و یوحنا شاگردان یحیی تعمید دهنده بودند. بنابراین آنها از تعمید دهنده شنیده بودند که عیسی "بره خدا"، مسیحا است، و آنها عیسی را ملاقات کردند. در واقع، دو نفر از آنها در خانه ای که عیسی مسیح بود ماندن و ساعت ها با او صحبت کردند (یوحنا 1: 35-43).

 

بنابراین، بعداً هنگامی که عیسی در سواحل دریای جلیل با آنها ملاقات کرد و آنان را به پیروی از خود فراخواند، آنها می دانستند کسی که آنان را خوانده است، پسر خدا، عیسی مسیحا، نجات دهنده جهان است. بنابراین، به محض اینکه پطرس و آندریاس شنیدند عیسی گفت «به دنبال من بیایید» (آیه 19) ، بلافاصله تورهای خود را رها کردند و به دنبال او رفتند (آیه 20). دو برادر دیگر، یعقوب و یوحنا، همینطور کردند. به محض این که خداوند آنها را صدا کرد، "آنها بلافاصله قایق و پدر خویش را ترک کردند و به دنبال او رفتند" (آیه 22).

 

کلمه "بلافاصله" مورد استفاده در انجیل مقدس اهمیت خاصی دارد. در آن زمان این افراد تور های خود را آماده می کردند. به محض این که خداوند به آنان گفت: «به دنبال من بیایید و من شما را صیاد مردم خواهم ساخت» (آیه 19)، آنها بلافاصله همه چیز را رها کردند و به عیسی شتافتند. آنها تردید نکردند، آنها نگفتند: "خداوندا، اکنون می بینی که ما به کارمان مشغول هستیم. ما بعداً خواهیم آمد." دو نفر دیگر نیز که پدرشان با آنها کار می کرد هم تاخیر نکردند. آنها می توانستند بگویند: "خداوندا، چگونه می توانیم پدرمان را ترک کنیم تا به کار خود ادامه دهد؟ بگذار کمی به او کمک کنیم و سپس ما خواهیم آمد." آنها اینچنین نکردند. اگر آن چهار نفر صبر می کردند و بهانه می آوردند، می توانیم بدانیم که چه اتفاقی ممکن بود بیافتاد؟ شاید آنها این فرصت عالی را که به آنها پیشنهاد شده بود از دست می دادند. افراد دیگری وجود داشتند، اما آنها تردید داشتند و در نهایت فرصت را از دست دادند.

 

آیا این چیزی نیست که ما در زمان خودمان می بینیم؟ کسی هست که همسر و فرزندان خود را با رضایت خود تعمید داده است. او قبول کرد که کلیسای ارتدوکس تنها حقیقت است. اما او با کسب و کارش مشغول می باشد و می گوید: "من با کارم بسیار مشغول هستم و من وقتی برای رفتن به کلیسا ندارم. وقتی که من پیر شوم، آنگاه از روحم مراقبت خواهم کرد! چه کسی میتواند مطمئن باشد که چند سال زندگی خواهد کرد؟ اما ما مسیحیان تعمید یافته ای را می بینیم، که از کلیسا جدا شده اند، و بهانه های مختلفی برای بازگشتن خودشان می آورند. دیگران به کلیسا می آیند، و سال ها به اعتراف و دریافت عشای ربانی مقدس، برای متحد شدن با مسیح می پردازند. با این حال، ما نیز شاهد آنانی هستیم که این اتحاد را به تعویق می اندازند. بعضی از افراد در انجام وظایف اصلی خود به عنوان مسیحیان ارتدوکس کُند هستند. ما نباید فراموش کنیم که انجام این روش اغلب موجب سرخوردگی است و این می تواند به فاجعه منجر شود. بدترین تخریب آن چیزی است که به روح ما مربوط می شود.

 

برادران و خواهران عزیزم، رسولان مقدس، با تمایل خود در به فوریت پاسخ دادن فراخوان مسیح، ما را الهام می بخشند. بیایید مانند کسانی باشیم که بدون هیچ تأخیری برای پیروی مسیح در هر جنبه ای از زندگی خود عجله دارند. برای اینکه زندگی مان با تعالیم او مطابق شود. اجازه ندهید که محبت در قلبهایمان سرد شود یا اعتماد ما در او کاهش یابد. اگر وسوسه ای ما را از مسیح دور می کند، بیایید "بلافاصله" او را به یاد آوریم و به او بازگردیم. فراموش نکنید چه کسی ما را دعوت می کند! عزیزان، خداوند متعال! او که زندگی خود را برای نجات ما قربانی کرد! به عنوان خدا، او به هیچ چیز نیاز ندارد. هرچیزی که او می خواهد، برای خوبی خود ما انجام می دهد. بیایید همیشه با اطمینان او را پیروی کنیم، و ما می توانیم کاملا مطمئن باشیم که به نفع خود ماست، و اغلب به شیوه ای است که ما انتظار آنرا نداریم ..

~ متروپولیتن پیسیدیه اسقف ساتیریوس

 

ترجمه از: خادم خدا