مسیح از مردگان برخاسته است ، او مرگ را با مرگ پایمال كرده است، و به
آنانى که در قبر هستند زندگی مى بخشد.
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور١٠٣؛
ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هر چه در درون من است نام قدوس او
را متبارک خواند. ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های
او را فراموش مکن! که تمام گناهانت را می آمرزد و همه مرض های تو را
شفا می بخشد. که حیات تو را از هاویه فدیه می دهد و تاج رحمت و رافت را
بر سر تو می نهد. که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می کند تا جوانی تو
مثل عقاب تازه شود. خداوند عدالت را به جا می آورد و انصاف را برای
جمیع مظلومان. طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به
بنی اسرائیل. خداوند رحمان و کریم است دیر غضب و بسیار رحیم. تا به ابد
محاکمه نخواهد نمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت. با ما موافق
گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. زیرا
آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش
عظیم است. به اندازه ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه
گناهان ما را از ما دور کرده است. چنانکه پدر بر فرزندان خود رئوف است
همچنان خداوند بر ترسندگان خود رافت می نماید. زیرا جبلت ما را می داند
و یاد می دارد که ما خاک هستیم. و اما انسان، ایام او مثل گیاه است،
مثل گل صحرا همچنان می شکفد. زیرا که باد بر آن می وزد و نابود میگردد
و مکانش دیگر آن را نمی شناسد. لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش از ازل
تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان. بر آنانی که عهد او
را حفظ می کنند و فرایض او را یاد می دارند تا آنها را به جا آورند.
خداوند تخت خود را بر آسمانها استوار نموده، و سلطنت او بر همه مسلط
است. خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زور آورید و
کلام او را به جا می آورید و آواز کلام او را گوش می گیرید! ای جمیع
لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و ای خادمان او که اراده او را
بجا می آورید! ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان
های سلطنت او. ای جان من خداوند را متبارک بخوان!
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
جمعه، صلیب مقدس و حیات‌بخش
تروپاريون ؛
ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا کن که
مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و به‌خاطر صلیب خویش، مسکن
خود را حفظ فرما.
كونتاكيون ؛
همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، به کسانی که به نام تو
خوانده شده‌اند، رحمت عطا فرما. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش
شادمان گردان، با اِعطای نشانِ شکست‌ناپذیر، اسلحۀ صلح خویش، ایشان را
بر دشمنانشان پیروز گردان.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
( اول
تسالونیکی 5 :9-13، 24-28 ؛ لوقا 12 :2-12 )
«از کسانی که جسم را می‌کُشند و بیش از این نتوانند کرد، مترسید. به
شما نشان می‌دهم از که باید ترسید: از آن که پس از کشتن جسم، قدرت دارد
به دوزخ اندازد. آری، به شما می‌گویم، از اوست که باید ترسید.( لوقا
12: 4-5 )
بزرگترین ترس ما مرگ است. اما خداوند می فرماید که ترس از خدا باید
بالاتر از ترس از مرگ باشد. وقتی شرایط به گونه‌ای پیش می‌آید که لازم
است یا جان خود را از دست بدهی، یا بر خلاف توصیه‌های خوف خدا عمل کنی،
بهتر است بمیری، اما بر خلاف خوف خدا حرکت نکن. زیرا اگر با ترس از خدا
مخالفت کنید، پس از مرگ جسمانی که به هر حال نمی توان از آن اجتناب
کرد، با مرگ دیگری روبرو خواهید شد که بی اندازه وحشتناک تر از همه‌ی
وحشتناک ترین مرگ های بدنی است.
اگر این دومی همیشه در فکرمان باشد، ترس از خدا در ما ضعیف نمی شد و
هیچ عملی بر خلاف خوف خدا نخواهیم داشت. بیایید فرض کنیم که هوای
نفس برافروخته شده، زمانی که آنها طغیان می کنند، وجدان که از ترس خدا
جان گرفته است، می خواهد که بر ضد آنها برود. به نظر می‌رسد که امتناع
از تقاضای هوس جدایی از زندگی است و بدن را می‌کشد. بنابراین، هنگامی
که آخرین نوع احساسات مزاحم دوباره متولد شدند و وجدان شروع به لرزیدن
کرد، بشتابید تا ترس از خدا و ترس از قضاوت خدا با عواقب آن را افزایش
دهید. سپس ترس از وحشتناک ترین مرگ، ترس از ضعیف ترین مرگ را از بین می
برد و مقاومت در برابر خواسته های وظیفه و وجدان برای شما آسان خواهد
بود.
این چنین است که آنچه توسط حکیم گفته شده تحقق می یابد: «آخرت خود را
به خاطر بیاور و تا ابد گناه نخواهی کرد» ( سيراخ
.39:7 ).
