مزمور  92      

1خداوند را حمد گفتن نیکو است و به نام تو تسبیح خواندن، ای حضرت اعلی. 2بامدادان رحمت تو را اعلام نمودن و در هر شب امانت تو را. 3بر ذات ده اوتار و بر رباب و به نغمه هجایون و بربط. 4زیرا که ای خداوند مرا به کارهای خودت شادمان ساخته ای. به سبب اعمال دستهای تو ترنم خواهم نمود. 5ای خداوند اعمال تو چه عظیم است و فکرهای تو بی نهایت عمیق. 6مرد وحشی این را نمی داند و جاهل در این تامل نمی کند. 7وقتی که شریران مثل علف می رویند و جمیع بدکاران می شکفند، برای این است که تا به ابد هلاک گردند. 8لیکن تو ای خداوند بر اعلی علیین هستی، تا ابدالاباد. 9زیرا اینک دشمنان تو ای خداوند، هان دشمنان تو هلاک خواهند شد و جمیع بدکاران پراکنده خواهند شد. 10و اما شاخ مرا مثل شاخ گاو وحشی بلند کرده ای و به روغن تازه مسح شده ام. 11و چشم من بر دشمنانم خواهد نگریست و گوشهای من از شریرانی که با من مقاومت می کنند خواهد شنید. 12عادل مثل درخت خرما خواهد شکفت و مثل سرو آزاد در لبنان نمو خواهد کرد. 13آنانی که در خانه خداوند غرس شده اند، در صحن های خدای ما خواهند شکفت. 14در وقت پیری نیز میوه خواهند آورد و تر و تازه و سبز خواهند بود. 15تا اعلام کنند که خداوند راست است. او صخره من است و در وی هیچ بی انصافی نیست.