Νεοπαγανιστικές απάτες Απάντηση στις ψευδείς συκοφαντίες τού Νεοπαγανισμού

 Επιστροφή στις ενότητες: Αρχαιοελληνική κοινωνία, Σκοταδισμός και Πολιτισμός

Κάψιμο βιβλίων σε παγανιστικές νεκρικές πυρές

Έκαιγαν φιλοσοφικά κείμενα!

Ο σκοταδισμός και η υποκρισία των Νεοπαγανιστών εκτίθενται παγκοσμίως

To κείμενο των 2.400 ετών που κατέστρεψαν οι αρχαίοι παγανιστές, επανεμφανίζεται μέσα από τις στάχτες του.

Οι νεοπαγανιστές έχουν το θράσος να συκοφαντούν τους Χριστιανούς για καταστροφή βιβλίων, όταν οι ίδιοι οι ομόθρησκοί τους τα κατέστρεφαν, όχι μόνο επειδή δεν τους άρεσαν αυτά που έγραφαν, αλλά και σε δεισιδαιμονικές νεκρικές πυρές!

1. Οι συκοφαντικές κατηγορίες των Νεοπαγανιστών

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός, από τότε που οι Νεοπαγανιστές κόπτονταν ότι οι Χριστιανοί δήθεν κατέστρεψαν το παλίμψηστο του Αρχιμήδη, επειδή κάποιος (μοναχός προφανώς) είχε ξύσει τον αρχαίο αυτό φθαρμένο πάπυρο, για να γράψει πάνω κάτι νεότερο εκκλησιαστικό. Ωρύονταν λοιπόν οι Νεοπαγανιστές, ότι οι Χριστιανοί κατέστρεψαν επιστημονικά και φιλοσοφικά κείμενα, των οποίων την αξία δεν εκτιμούσαν!

Φυσικά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Γιατί όλα αυτά τα κείμενα, διαφυλάχθηκαν σε μοναστήρια, αντιγραφόμενα ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ επί αιώνες από Χριστιανούς μοναχούς, σε μια εποχή που δεν υπήρχε ακόμα η τυπογραφία. Όμως όλα τα βιβλία, κάποτε φθείρονται. Έτσι και κάποιοι πάπυροι που είχαν πάνω γραμμένες μελέτες του Αρχιμήδη, όταν πλέον δεν μπορούσαν να διαβαστούν, ξύστηκαν, και πάνω γράφτηκε κάτι άλλο. Βλέπετε, τότε ούτε είχαν τα σημερινά επιστημονικά μέσα για να διαβάζουν φθαρμένους παπύρους, ούτε φαντάζονταν ότι σε μερικούς αιώνες, αυτοί οι πάπυροι θα μπορούσαν να διαβαστούν με κάποιο τρόπο από τους επιστήμονες του 20ού και του 21ου αιώνα. Τι θα έκαναν λοιπόν; Θα άφηναν αχρησιμοποίητο ένα πολύτιμο υλικό, (άχρηστο πλέον κατά τη γνώμη τους), ή θα το χρησιμοποιούσαν για μια νεώτερη συγγραφική χρήση; Ήταν δυνατόν να γνωρίζουν ότι όλα τα αντίγραφα αυτού του παπύρου θα χάνονταν, και ότι κάποτε θα μπορούσε αυτό το φθαρμένο κείμενο να διαβαστεί; Και ακόμα, ποιος μπορεί να ξέρει, πόσες φορές αντέγραψαν οι μοναχοί το κείμενο του φθαρμένου υλικού, πριν ξαναγράψουν κάτι άλλο πάνω σε αυτό;

Συνεπώς, κάθε κατηγορία κατά των Χριστιανών, όχι μόνο στερείται βάσεως, αλλά είναι πλήρης κακοήθειας και συκοφαντικής σκοπιμότητας για προπαγανδιστικούς λόγους.

 

2. Κι όμως, οι Παγανιστές ευθύνονταν για την καταστροφή βιβλίων

Πέρα από τη Νεοπαγανιστική συκοφαντία όμως, τα γεγονότα έρχονται να τεκμηριώσουν, ότι οι καταστροφείς βιβλίων της αρχαιότητας, δεν ήταν οι Χριστιανοί, αλλά οι ίδιοι οι Παγανιστές! Και αυτό γίνεται φανερό, από ένα γεγονός που είδε το φως δημοσιότητας πρόσφατα. Πρόκειται για ένα βιβλίο, που οι αρχαίοι Παγανιστές το έκαψαν σε μια νεκρική πυρά, και που μόλις πρόσφατα, με τα σύγχρονα επιστημονικά μέσα, έγινε εφικτό να διαβαστεί!

Έχουμε ήδη δείξει βέβαια σε σχετικά μας άρθρα, ότι οι Χριστιανοί έκαιγαν ΜΟΝΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ όταν μεταστρέφονταν στον Χριστιανισμό, ενώ διαφύλασσαν τα φιλοσοφικά έργα της αρχαιότητας αντιγράφοντάς τα για αιώνες στα μοναστήρια με μόχθο και αγώνα, σε μια εποχή που δεν υπήρχε η τυπογραφία. Και ότι αυτά τα βιβλία μαγείας οι Νεοπαγανιστές τα μετονομάζουν σε "φιλοσοφικά" και "επιστημονικά" έργα, για να κατηγορήσουν τους Χριστιανούς.

Έχουμε δείξει επίσης στα άρθρα αυτά, ότι οι Χριστιανοί διέσωζαν ακόμα και βιβλία συκοφαντών Παγανιστών, που έγραφαν ψεύδη και συκοφαντίες για τη Χριστιανική πίστη. Τόση αγάπη είχαν για τη γνώση και τη μελέτη!

Δείξαμε τέλος στα άρθρα μας, ότι οι Παγανιστές ήταν εκείνοι που έκαιγαν φιλοσοφικά συγγράμματα, όχι μόνο των Χριστιανών, αλλά ακόμα και των φιλοσόφων και των επιστημόνων  των προ - Χριστιανικών αιώνων. Όταν μια φιλοσοφική ή επιστημονική θέση δεν άρεσε στους αρχαίους Παγανιστές την... έκαιγαν!

Το εκπληκτικό όμως που θα παρουσιάσουμε στο άρθρο αυτό, είναι ότι οι αρχαίοι Παγανιστές, έκαιγαν όχι μόνο τα βιβλία που δεν τους άρεσαν, αλλά έκαιγαν πολύτιμα φιλοσοφικά συγγράμματα σε νεκρικές πυρές ομοθρήσκων τους!!! Μια καταστροφική και σκοταδιστική συνήθεια, που σίγουρα ευθύνεται για την απώλεια σημαντικού μέρους της αρχαίας γνώσης. Το οποίο θα μπορούσε να διατηρηθεί μέχρι σήμερα, αν ο Παγανιστικός σκοταδισμός δεν κατέστρεφε τη γνώση στο βωμό της δεισιδαιμονικής συνήθειας της καύσης των νεκρών (μαζί με τα βιβλία τους!)

 

3. Το ντοκουμέντο ενός καμένου βιβλίου

Η πληροφορία ήρθε στο φως σε πλήθος εντύπων, και μπορείτε να τη δείτε αναλυτικότερα μεταξύ άλλων στην ιστοσελίδα in.gr, στις εξής δύο διευθύνσεις: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=710607 και http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=710188.

Με λίγα λόγια, εκεί μπορείτε να πληροφορηθείτε, για έναν απανθρακωμένο πάπυρο που βρέθηκε τον Φεβρουάριο του 1962 στο Δερβένι, και φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Το κείμενο του παπύρου που ξετυλίχθηκε με μεθόδους τεχνολογίας αιχμής, έγινε δυνατό να διαβασθεί πλήρως, και περιείχε μια φιλοσοφική πραγματεία για την φύση των Θεών, την κοσμογονία, τη θεωρία της ψυχής και τη φύση των θρησκευτικών τελετών, κυρίως υπο μορφή ερμηνείας ενός παλαιότερου Ορφικού ύμνου. Στην έρευνα συνεργάζονται και καθηγητές από την Οξφόρδη, από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας και το Πανεπιστήμιο Brigham Young.

Ο πάπυρος βρέθηκε καμμένος στις πλάκες του κιβωτιόσχημου τάφου στο Δερβένι (στον ίδιο όπου βρέθηκε ο εντυπωσιακός χάλκινος κρατήρας με την τέφρα του νεκρού, χρυσό στεφάνι και άλλα σκεύη). Βρέθηκε απανθρακωμένος σε τέσσερα μεγάλα κομμάτια, ενώ υπό μελέτη τέθηκαν και οι σχεδόν 200 απανθρακωμένοι σβώλοι (μέρη στάχτης), προκειμένου να «βοηθήσουν» στη μελέτη - αποκρυπτογράφηση του περίφημου κειμένου του παπύρου.

Ο πάπυρος, που θεωρείται από τους ειδικούς ως το αρχαιότερο διατηρημένο βιβλίο της δυτικής παράδοσης, φέρεται ότι είναι γραμμένος στο δεύτερο μισό του 5ου π.Χ. αιώνα (καθώς θεωρείται ότι γράφηκε πολύ πριν το θάνατο και την καύση του νεκρού, που προσδιορίζεται στα 340 π.Χ).

Πέραν από τη σοβαρότητα της ανακάλυψης αυτής, και του μεγέθους του επιτεύγματος αυτού όμως, δεν είναι δυνατόν να μη σταθούμε στο τι μαρτυράει αυτός ο πάπυρος, για τις παγανιστικές συνήθειες του 4ου αιώνα π.Χ. Γιατί είναι βέβαιο, ότι δεν ήταν αυτός ο μοναδικός πάπυρος που κάηκε μαζί με τον νεκρό. Η ανεύρεσή του, μετά από τόσους αιώνες, μαρτυράει ότι εκτός από αυτόν τον πάπυρο που ανεβρέθηκε και διασώθηκε, υπήρξαν και αμέτρητοι άλλοι πάπυροι που κάηκαν σε παγανιστικές νεκρικές πυρές, από τους σκοταδιστές ειδωλολάτρες της εποχής. Ανθρώπους που θεώρησαν σωστό να παραδώσουν στη φωτιά τις σκέψεις, τη φιλοσοφία και τις γνώσεις της εποχής τους, παρακινούμενοι από τις δεισιδαιμονίες μιας δαιμονικής θρησκείας που δεν μπορούσε να εκτιμήσει την αξία της γραπτής γνώσης.

Ποιος ξέρει πόση πολύτιμη γνώση εξάτμισαν οι αρχαίοι Παγανιστές σε χιλιάδες τέτοιες νεκρικές πυρές, που αν η βδελυρή θρησκεία τους δεν τους είχε παρακινήσει να την καταστρέψουν, θα την είχαμε σήμερα, γνωρίζοντας πολύ περισσότερα για τη μακρινή εκείνη εποχή τους.

Οι παγανιστές κατέστρεφαν όλους αυτούς τους θησαυρούς της αρχαιότητας σε νεκρικές φωτιές, σε αντίθεση με τους Χριστιανούς μοναχούς που δαπανούσαν τη ζωή τους αντιγράφοντας την αρχαία γνώση για χάρη των μελλοντικών γενεών.

Και έρχονται σήμερα ξεδιάντροπα οι Νεοπαγανιστές, να μας μιλήσουν για διάσωση βιβλίων, και να συκοφαντήσουν τους Χριστιανούς, ότι δήθεν κατέστρεφαν βιβλία! Αντί να σκύψουν το κεφάλι και να μην ξανατολμήσουν να κοιτάξουν άνθρωπο από τη ντροπή για το σκοταδισμό της θρησκείας που επέλεξαν!

Δημιουργία αρχείου:3-6-2006.

Τελευταία ενημέρωση: 3-6-2006.

ΕΠΑΝΩ