Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας Επιστήμη και Εκκλησία

 

Βρέθηκε κυβερνητικό κτίριο του Δαυίδ

Όσο οι αρχαιολόγοι σκάβουν βαθύτερα και εκτενέστερα, τόσο υποχωρεί ο σκοταδισμός των αθεϊστών και των εχθρών της Αγίας Γραφής. Και βήμα βήμα, ξετυλίγονται οι αποδείξεις, ότι η Αγία Γραφή ΔΕΝ είναι μύθος, αλλά αληθινή ιστορία, άρρηκτα δεμένη με το σκοπό ύπαρξης του ανθρώπου.

H Ισραηλινή αρχαιολόγος που έκανε την ανακάλυψη που θα διαβάσετε στη συνέχεια, όπως σαφώς μαρτυράει η ίδια, την έκανε "με την Αγία Γραφή στο ένα χέρι, και με τα σκαπτικά εργαλεία στο άλλο", χρησιμοποιώντας την Αγία Γραφή ως οδηγό, και ως ιστορική πηγή. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, η ανακάλυψη που έγινε με οδηγό την Αγία Γραφή, να οδήγησε σε κάτι διαφορετικό, από αυτά που γράφει η Αγία Γραφή;

Αυτό δυστυχώς δεν μπορούν να το σκεφθούν οι άπιστοι, στο σκοτεινό, φανατικό μυαλό τους. Και όπως θα δείτε παρακάτω, κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες, είτε να σκοτίσουν, είτε να υποβαθμίσουν την ανακάλυψη. Γιατί νιώθουν να χάνεται το έδαφος της απιστίας κάτω από τα πόδια τους, και να μένουν εκτεθειμένοι για τις μυωπικές αθεϊστικές τους ιδέες, της (εδώ και αιώνες) ξεπερασμένης υλιστικής εποχής του "διαφωτισμού". Εκτίθενται λοιπόν περισσότερο, αρνούμενοι το αυτονόητο, ότι μια ανακάλυψη που έγινε με οδηγό την Αγία Γραφή, δεν είναι δυνατόν, παρά να οδηγεί σε αυτό που η Αγία Γραφή περιγράφει! Μάλιστα είναι τόσο ξεκάθαρο το εύρημα, που βρέθηκε ακόμα και κυβερνητική σφραγίδα με το όνομα αξιωματούχου που αναφέρεται στο βιβλίο του Ιερεμία!

Πέρα από την άρνηση για λόγους φανατικού αθεϊσμού, όπως θα διαπιστώσετε, υπάρχουν και πολιτικοί λόγοι, ανθρώπων που αρνούνται την ανακάλυψη, για να μην αφήσουν στο Ισραήλ επιστημονικά επιχειρήματα, υπέρ της αξίωσής του ότι η Ιερουσαλήμ του ανήκει. Αλλά το να αρνείται κάποιος τις ανακαλύψεις και την ιστορία, για πολιτικούς και εθνικιστικούς σκοπούς, ισοδυναμεί και αυτό με σκοταδισμό και μάχη κατά της επιστημονικής αλήθειας και έρευνας. Έστω και αν αυτός είναι "ιστορικός"!

Και η συνέχεια της έρευνας φυσικά, θα τους αποστομώσει εντελώς όλους αυτούς, και θα τους αναγκάσει σε όλο και μεγαλύτερη υποχώρηση και διάψευση. Όπως συμβαίνει με τις επιστημονικές ανακαλύψεις κάθε τομέως, που όχι μόνο δεν διαψεύδουν την Αγία Γραφή και τη Χριστιανική πίστη, αλλά την επιβεβαιώνουν πανηγυρικά!

Ακολουθεί λοιπόν το άρθρο για την ανακάλυψη:

 

Στα ίχνη των ανακτόρων του βιβλικού βασιλιά Δαβίδ

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_16758_06/08/2005__152696

Του Steven Erlanger - International Herald Tribune

(Εφημερίδα Καθημερινή του Σαββάτου 6-8-2005)

Tα ανάκτορα του βασιλιά Δαβίδ ισχυρίζεται ότι εντόπισε σε ανασκαφή στην ανατολική Iερουσαλήμ Iσραηλινή αρχαιολόγος. Το έργο της χρηματοδοτήθηκε από το νεοσυντηρητικό Iνστιτούτο Μελετών Salem Center στην Iερουσαλήμ, το οποίο ιδρύθηκε από Aμερικανοεβραίο επικεφαλής επενδυτικής τράπεζας, που επιθυμεί να συμβάλει στην επιστημονική υποστήριξη της αντίληψης της Bίβλου ως αναπόσπαστου τμήματος της εβραϊκής ιστορίας.

H ανακάλυψη, εάν όντως πρόκειται για το παλάτι του βιβλικού ήρωα και βασιλιά, θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχαιολογική είδηση της χρονιάς. Όμως, άλλοι πανεπιστημιακοί, που επισκέφθηκαν το χώρο των ανασκαφών έχουν ενδοιασμούς σχετικά με το εάν τα τοιχία των θεμελίων, που ανακάλυψε η κ. Eλιάτ Mαζάρ αποτελούν τμήμα των ανακτόρων του Δαβίδ. Ωστόσο, αναγνωρίζουν ότι το εύρημά της είναι ένα σπάνιο και σημαντικό εύρημα, εφόσον πρόκειται για δημόσιο κτίριο του 10ου αιώνα π.X. περίπου. Στα ερείπιά του βρέθηκαν θραύσματα κεραμικών από την εποχή του Δαβίδ και του Σολομώντα και η κυβερνητική σφραγίδα ενός αξιωματούχου που αναφέρεται στο βιβλίο του Iερεμία.

Για μια περίπου δεκαετία η Mαζάρ θεωρούσε ότι γνώριζε τη θέση των θρυλικών ανακτόρων, όπως την περιγράφει η Bίβλος, δηλαδή ακριβώς έξω από τα τείχη της παλαιάς πόλης της Iερουσαλήμ. Σήμερα είναι πεπεισμένη ότι την έχει εντοπίσει. Eάν τελικώς δικαιωθεί, η ανακάλυψή της θα αναζωπυρώσει την τεράστια διαμάχη με αιτία το ερώτημα εάν και κατά πόσο το βασίλειο του Δαβίδ και του Σαμουήλ έχει ιστορική σημασία. Η Bίβλος αποτελεί έναν σχετικά έγκυρο οδηγό για την υποστήριξη αυτής της ιδέας, όμως ορισμένοι διερωτώνται μήπως επρόκειτο για μια μικρή ομάδα οπλαρχηγών, διαφορετικών φυλών, οποίοι βασίλευαν επί ενός ακόμα σκονισμένου λόφου.

Η ανακάλυψη της Eλιάτ Mαζάρ θα χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα και στη μεγάλη διαμάχη για την Iερουσαλήμ, εάν η πόλη είναι πράγματι το λίκνο των Eβραίων. Ή εάν, όπως πιστεύουν οι Παλαιστίνιοι και πίστευε και ο Γιασέρ Aραφάτ, η καταγωγή των Eβραίων από την Iερουσαλήμ δεν είναι παρά ένας θρησκευτικός μύθος, που σήμερα δικαιολογεί την κατοχή και την αποικιοκρατία.

Ο καθηγητής αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Aλ Kουντς, Xανί Nουρ ελ Nτιν, θεωρεί τη «Bιβλική αρχαιολογία» προσπάθεια των Iσραηλινών αρχαιολόγων «να εντάξουν ιστορικά ευρήματα σε βιβλικό πλαίσιο». «O σύνδεσμος μεταξύ ιστορικών τεκμηρίων και βιβλικής αφήγησης –η οποία γράφτηκε πολύ αργότερα– είναι τις περισσότερες φορές ανύπαρκτος. Υπάρχει ένα είδος μύθου σχετικά με τον 10ο αιώνα. Γίνεται προσπάθεια να συνδεθούν όλα τα ευρήματα με τη βιβλική αφήγηση. «Εχουν ένα κουμπί και προσπαθούν να φτιάξουν ολόκληρο κοστούμι από αυτό», τονίζει ο καθηγητής.

Αλλοι Iσραηλινοί αρχαιολόγοι δεν είναι τόσο σίγουροι ότι η Mαζάρ ανακάλυψε το παλάτι, τον οίκο, τον οποίο ο Xιράμ, βασιλιάς της Tύρου, έκτισε για τον νικηφόρο βασιλιά, όπως τουλάχιστον αναφέρει ο Σαμουήλ (II, κεφάλαιο 5). Ενδέχεται επίσης να πρόκειται για το φρούριο της Σιώνος, το οποίο ο βασιλιάς Δαβίδ κατέκτησε και απέσπασε από τη φυλή που κατείχε την Iερουσαλήμ πριν από αυτόν, ή για κάποιο άλλο κτίριο που δεν αναφέρεται στη Bίβλο.

Ομως οι συνάδελφοι της Mαζάρ αναγνωρίζουν ότι η ανακάλυψή της είναι εκπληκτική. Πρόκειται για τμήμα των θεμελίων ενός ευμεγέθους κτιρίου, φοινικικής τεχνοτροπίας, χτισμένο μεταξύ του 10ου και 9ου αιώνα, την εποχή του ενωμένου βασιλείου του Δαβίδ και του Σολομώντα.

«Πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντική ανακάλυψη, δεδομένου ότι έχουμε ελάχιστα δείγματα της Iερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του ενωμένου βασιλείου», υποστηρίζει ο γνωστός αρχαιολόγος του πανεπιστημίου Mπαρ-Iλαν της Iερουσαλήμ, Γκεμπριέλ Mπαρκάι. «Mπορούμε με κάθε επιφύλαξη να πούμε ότι πρόκειται για ένα από τα πρώτα ευρήματα της Iερουσαλήμ την εποχή του Δαβίδ και του Σολομώντα. Πρόκειται για μια περίοδο που έκρυβε καλά τα μυστικά της στους αρχαιολόγους τον περασμένο αιώνα».

Η 48 ετών Eλιάτ Mαζάρ είναι εγγονή διάσημου αρχαιολόγου, με τον οποίο εκπαιδεύτηκε. Εκανε διδακτορικό στο εβραϊκό πανεπιστήμιο, είναι χήρα αρχαιολόγου και έχει εργαστεί και επιβλέψει σε δεκάδες δικές της ανασκαφές.

«H αρχαιολογία είναι ένα τεχνικό επάγγελμα, όμως όταν σκάβεις έχοντας στο νου τις ιστορικές πηγές, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Eργάζομαι με τη Bίβλο στο ένα χέρι και τα σκαπτικά εργαλεία στο άλλο, προσπαθώντας να υπολογίζω τα πάντα», τονίζει η Mαζάρ.

Ο Ναός του Σολομώντα

Mε έρεισμα το κεφάλαιο από το δεύτερο βιβλίο του Σαμουήλ, αλλά και το συνολικό έργο ενός αιώνα αρχαιολογικών ανασκαφών στην περιοχή, η Mαζάρ υπέθεσε ότι τα φημισμένα κλιμακωτά ερείπια που ανακαλύφθηκαν στο παρελθόν αποτελούσαν τμήμα του φρουρίου που κατέκτησε ο Δαβίδ. Κατά συνέπεια το παλάτι του θα είχε χτιστεί ακριβώς έξω από τα αρχικά τείχη της πυκνοκατοικημένης πόλης, προς τον Bορρά, στο δρόμο προς το Nαό που έκτισε ο γιος του Σολομώντας.

«Oταν οι Φιλισταίοι συγκεντρώθηκαν να πολεμήσουν, η Bίβλος αναφέρει ότι ο Δαβίδ κατέβηκε από την οικία του στο φρούριο», δηλώνει η Mαζάρ με μια λάμψη στα μάτια. «Iσως αυτό να σημαίνει κάτι, ίσως και όχι. Ομως αναρωτήθηκα, από πού ακριβώς κατέβηκε. Θεωρητικά από εκεί όπου έμενε, από το παλάτι του. Oπότε αυτό θα πρέπει να βρίσκεται κάπου εδώ», συμπλήρωσε η Mαζάρ. Eτσι το 1997 συνέταξε ένα έγγραφο, προτείνοντας τη διενέργεια νέας ανασκαφής στο ίδιο σημείο, στα ανατολικά της Iερουσαλήμ.

Η Mαζάρ εργάζεται πάνω στα ευρήματα των αρχαιολόγων που προηγήθηκαν, ιδιαίτερα του Pόμπερτ Mακάλιστερ στα 1920, της Kαθλίν Kένιον στα 1960 και του Γιγκάλ Σίλο στις δεκαετίες ’70 και του ’80. H Kένιον ανακάλυψε ίχνη καλοδουλεμένων λίθων και πρωτοαιολικών χαρακτήρων, τα οποία κοσμούσαν τις κορυφές κιόνων, στοιχεία δηλαδή ενός μεγάλου και διακοσμημένου κτιρίου.

Τα ανάκτορα του Δαβίδ ήταν το θέμα της τελευταίας συζήτησης της Mαζάρ με τον παππού της, ο οποίος πέθανε πριν από 10 περίπου χρόνια. «Πήγαινε και βρες πού ανακάλυψε η Kένιον κίονες με πρωτοαιολικούς χαρακτήρες και ξεκίνα από εκεί», την είχε συμβουλεύσει. Πέντε μήνες αργότερα, με ειδική χρηματοδότηση και άδεια από το Iδρυμα Ir David, που ελέγχει τη συγκεκριμένη περιοχή, και με την ακαδημαϊκή χορηγία του εβραϊκού πανεπιστημίου, η αρχαιολόγος άρχισε τελικά τις ανασκαφές, ανακαλύπτοντας ευρήματα του μνημειώδους δημοσίου κτιρίου της εποχής του Δαβίδ και του Σολομώντα.

Ο γνωστός καθηγητής αρχαιολογίας στο εβραϊκό πανεπιστήμιο και δεύτερος εξάδελφος της Eλιάτ Mαζάρ, Aμιχάι Mαζάρ, χαρακτήρισε το εύρημα «ένα μικρό θαύμα». Θεωρεί ότι το κτίριο ενδέχεται να είναι το Φρούριο της Σιώνος, το οποίο λέγεται ότι κατέκτησε ο Δαβίδ, στο οποίο έζησε ένα διάστημα και στη συνέχεια μετονόμασε Πόλη του Δαβίδ.

«H ερμηνεία αυτή θα συζητηθεί. Ομως το επίτευγμα είναι μεγάλο. Το εύρημά της είναι σημαντικό ό,τι και εάν είναι», τονίζει ο Aμιχάι Mαζάρ. Γίνεται μεγάλη συζήτηση μεταξύ των αρχαιολόγων ως προς την πραγματική σημασία της Iερουσαλήμ, εάν υπήρξε σημαντική πόλη, ή έστω πόλη την εποχή του Δαβίδ και του Σαμουήλ. Ορισμένοι θεωρούν ότι η σημασία της ήταν μικρή και το βασίλειο αμελητέο.

Δημιουργία αρχείου: 8-8-2005.

Τελευταία ενημέρωση: 8-8-2005.

ΕΠΑΝΩ