صعود خداوند ما



 

مقدمه

جشن صعود خداوند خدا و ناجی ما عیسی مسیح هر ساله در چهلمين روز پس از عید بزرگ و مقدس پاسكا (عید قيام) برگزارمی شود. از آنجا که تاریخ پاسكا هر ساله تغییر می کند ، تاریخ جشن صعود نيز تغییر می کند. این جشن همیشه در روز پنجشنبه برگزار می شود.

این جشن خود به یاد آورنده زمانی است که ، عيسى در چهلمین روز پس از قیام خود، شاگردان خود را به کوه زیتون هدايت نمود و پس از برکت دادن آنها و درخواست از آنها برای انتظار تحقق وعده روح القدس، او به آسمان صعود کرد.

زمينه تاريخى

داستان صعود خداوند ما که به عنوان یکی از دوازده عید بزرگ کلیسا جشن گرفته می شود ، در کتاب اعمال رسولان 1: 3-11 یافت می شود. همچنین در انجیل های مرقس (16: 19) و لوقا (24: 50-53) ذکر شده است. لحظه معراج در یک جمله گفته می شود: " او در مقابل چشمان ايشان بالا برده شد و ابرى او را از چشمان ايشان در ربود" (اعمال 1: 9).

مسیح آخرین حضور خود را بر روی زمین ، چهل روز پس از قیام خود از مرگ ، نشان داد. اعمال رسولان می گوید که شاگردان در اورشلیم بودند. عیسی در برابر آنها ظاهر شد و به آنها دستور داد که از اورشلیم خارج نشوند ، بلکه منتظر "وعده پدر" باشند. وی اظهار داشت: "بعد از اندك ايامى به روح القدس تعمید خواهيد یافت" (اعمال 1: 5).

عیسی پس از دادن این دستورالعمل ها ، شاگردان را به کوه زیتون راهنمایی کرد. در اینجا ، او دستور داد که آنها "در اورشلیم ، و در همه یهودیه و سامره ، و تا انتهای زمین" شاهد او باشند (اعمال 1: 8). همچنین در این زمان است که شاگردان توسط مسيح هدایت شدند که "بروند و همه امتها را شاگرد سازند و آنها را به نام پدر و پسر و روح القدس تعمید دهند" (متی 28: 19). عیسی همچنین به آنها گفت که "حتی تا انتقضاى عالم" همیشه با آنها خواهد بود (متی 28: 20).

هنگامی که شاگردان تماشا می کردند ، عیسی دستان خود را بلند کرد ، آنها را برکت داد ، و سپس از دید آنها ربوده شد (لوقا 24: 51 ؛ اعمال 1: 9). دو فرشته به آنها ظاهر شدند و از آنها سوال کردند که چرا به آسمان خیره شده اند. سپس یکی از فرشتگان گفت: "همین عیسی که از نزد شما به آسمان بالا برده شد، به همين طور که او را به آسمان روانه ديديد ​​باز خواهد آمد" (اعمال 1: 11).

شمايل جشن صعود

 


شمايل صعود خداوند ما یک شمايل شادی بخش است. اين با رنگهای روشن رنگ آمیزی شده است. مسیح در جلال خود در ماندورلا در حال صعود نشان داده شده است. ماندورلا طرحی است که به شکل بيضى یا گرد است. درون ماندورلا تصوير شخص مقدس است. مسیح جمع را با دست راست خود برکت می دهد. در سمت چپ او یک طومار قرار دارد. طومار نمادی از تعليم است. این نماد نشان می دهد که خداوند در آسمان ​​منبع برکات است. علاوه بر این ، عیسی منبع دانش است. این شمايل به ما یادآوری می کند که مسیح همچنان منبع تعلیم و پیام کلیسا است ، و کسانی را که کار خود را به آنها سپرده است برکت می دهد و هدایت می کند.

تئوتوكوس جایگاه بسیار ویژه ای در این شمايل به خود اختصاص داده است. او در مرکز شمایل است ، درست در زير تصوير مسیح در حال صعود. حالت دستان او حالت دعا كردن است. او به وضوح  با سفیدی لباس فرشتگان اطرافش مشخص شده است. تئوتوكوس با حالتي بسيار آرام به تصوير كشيده شده است. این کاملاً متفاوت از ظاهر شاگردان است. آنها در حال حرکت هستند ، با یکدیگر صحبت می کنند و به سمت آسمان ​​نگاه می کنند. کل گروه ، تئوتوکوس و شاگردان نماینده کلیسا هستند.

شمایل صعود شامل برخی از کسانی است که شاهد صعود نبوده اند. قديس پولس در سمت چپ تئوتوكوس نشان داده شده است ، اما ما می دانیم كه او در زمان صعود حضور نداشت. در آن زمان ، قديس پولس هنوز به عیسی ایمان نداشت. اما او مسیحی و یکی از بزرگترین رسولان و مبلغان کلیسا شد.

این شمايل بیانگر حاکمیت مسیح بر کلیسای او است. او سر آن ، راهنمای آن ، منبع الهام و آموزش آن است. اين مأموریت و خدمت خود را از او دریافت می کند ، و آن را با قدرت روح القدس تحقق می بخشد.

 

مراسم مسیحیان ارتدوكس براى جشن صعود

این جشن خداوند ما با مراسم ليتورگى الهی قديس يوحناى زرين دهان كه در روز عید برگزار می شود و قبل از آن خدمات دعاى صبح برگزار می شود ، جشن گرفته می شود. عصر بزرگ قبل از روز میهمانی جشن بزرگ برگزار می شود. قرائت کتاب مقدس برای این جشن به شرح زیر است: در دعاى مغرب: اشعیا 2: 2-3 ، 62: 10-63: 9 ؛ زکریا 14: 8،4،1-11. در دعاى صبح: مرقس 16: 9-20؛ در مراسم ليتورگى الهی: اعمال 1: 1-12؛ لوقا 24: 36-53.

سرودهاى جشن

آپوليتيكيون

ای مسیح ، خدای ما ، تو در جلال صعود کردی و با وعده روح القدس شاگردان خود را شاد نمودى. بركت تو به آنها اطمینان داد که تو پسر خدا ، رهاننده جهان هستی.

كونتاكيون

ای مسیح ، خدای ما ، پس از تحقق اعطاى خود به خاطر ما ، در جلال صعود کردی ، و زمینی را با آسمانی متحد ساختى. تو هرگز جدا نبوده اى اما جدایی ناپذیر باقى ماندی و به کسانی که تو را دوست دارند فریاد زدى: "من با شما هستم و هیچ کس نمى تواند مقابل شما بايستد".