بخش اول آكاتيست براى جمعه اول لِنت

کونتاکیون 1

ای سردار قهرمان، ای تئوتوکوس، مادر خدا، ما ایمانداران به نشانۀ قدردانی برای آزاد شدن‌مان از مصیبت، مژدگانی پیروزی تقدیمت می‌کنیم. اما چون تو قدرتی مغلوب‌ناشدنی داری، ما را از انواع خطرها برهان تا نزدت فریاد برآوریم: شاد باش،عروس همیشه باکره.

ایکوس 1

فرشته‌‌ای عالی‌رتبه از آسمان فرستاده شد تا به تئوتوکوس، مادر خدا بگوید: شاد باش! و وی با دیدن تو ای خداوندگار که شکل جسمانی گرفتی، با حیرت ایستاد و با صدای غیرجسمانی خویش نزد او فریاد زده، گفت: 

شاد باش، کسی که از طریق تو شادی به جهان خواهد آمد؛

شاد باش، کسی که از طریق تو لعنت ناپدید خواهد شد.

شاد باش، اعادۀ آدم سقوط‌ کرده؛

شاد باش، فدیۀ اشکهای حوا.

شاد باش، عرشی که صعود به آن، برای فکر انسان بسی دشوار است؛

شاد باش، ژرفایی که چشمان فرشتگان قادر به دیدن آن نیست.

شاد باش، زیرا تو تخت پادشاهی؛

شاد باش، زیرا کسی را نگاه داشتی که همه چیز را قوام می‌بخشد.

شاد باش، ای ستاره‌ای که خورشید را نشان می‌دهد؛

شاد باش، ای رَحِمی که خدا در آن جسم شد.

شاد باش، کسی که از طریق تو خلقت احیا گشته است؛

شاد باش، کسی که از طریق تو خالق، نوزاد می‌گردد.

شاد باش، عروس همیشه باکره.

کونتاکیون 2

آن مقدس، به پاکی خود نظر کرده و به جبرائیل می‌گوید: پذیرش مژدۀ شگفت‌انگیزِ صدای تو به جان من سخت می‌نماید. زیرا چگونه سخن از تولد از رَحِمی باکره به میان آورده، به بانگ بلند می‌گویی: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 2

باکره که کنجکاو بود چیزی را بداند که بر هیچ کس مکشوف نشده بود، نزد فرشتۀ خدمتگزار فریاد برآورد: چگونه ممکن است پسری از صلب باکره تولد یابد؟ به من بگو! فرشته با ترس پاسخ داده، بانگ برآورد: 

شاد باش، آغاز تدبیر وصف‌ ناپذير؛

شاد باش، ایمان استدعاء کنندگان خاموش. 

شاد باش، آغاز معجزات مسیح؛

شاد باش، اوج دکترین او.

شاد باش، نردبان آسمانی که خدا از آن پایین آمد؛ 

شاد باش، پلی که اهالی زمین را به آسمان می‌بَرَد.

شاد باش، اعجاب بی نهایت شهرت یافته در میان فرشتگان؛

شاد باش، زخمی که دیوها را به‌ تلخى به ناله آورد.

شاد باش، زیرا تو نور وصف‌ ناپذير را به دنیا آوردی؛

شاد باش، زیرا «چگونگی‌ای» که به هیچ‌کس فاش نکردی.

شاد باش، فراتر از معرفت دانشمندان؛ 

شاد باش، طلوعی که ذهن ایمانداران را روشن می‌سازی.

شاد باش، عروس همیشه باکره. 

کونتاکیون 3

قدرت خدای متعال بر باکره سایه افکند تا او آبستن شود و رَحِم مبارک او را همچون زمینی دلپذیر ساخت برای تمام کسانی که مشتاقند نجات را از آن درو کنند و از این رو بسرایند: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)

ايكوس  3

آن باکره حمل کننده خدا در رحم خویش، شتابان به دیدار الیزابت رفت، کسی که فرزندش سلام او را شناخت، شادی کرد و جست و خیز کنان، گویی با سرودی نزد مادر خدا بانگ برآورد:

شاد باش، شاخۀ جوانۀ پژمرده نشدنی؛

شاد باش، زمین میوۀ بی عیب و نقص. 

شاد باش، تو که دامادی را پرورش می‌دهی که عاشق بشریت است؛

شاد باش، زیرا باغبان حیات ما را به دنیا آوردی.

شاد باش، زمین زراعی که شفقت و دلسوزی را به فراوانی به بار می‌آوری؛

شاد باش، سفرۀ سرشار از فیض.

شاد باش، زیرا مرغزارهای برکات را شکوفا می‌کنی؛

شاد باش، زیرا پناهگاهی امن برای جانهایمان آماده می‌سازی.

شاد باش، بخور پذیرفتنی شفاعت؛

شاد باش، کفارۀ کل دنیا.

شاد باش، خشنودی خدا بهر انسانهای فانی؛

شاد باش، شجاعت خاکیان در برابر خدا.

شاد باش، عروس همیشه باکره.

بخش دوم آكاتيست براى جمعه دوم لِنت

کونتاکیون 4

یوسفِ صالح مشوش و با افکار مردد، پریشان خاطر گشت، آنگاه که به تو ای باکره نگریست و به تو مظنون گشت، ای یگانه بی‌ملامت. اما وقتی دریافت که نطفۀ رحم تو از روح‌القدس است، گفت: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 4

شبانان شنیدند که سیمای مسیح در جسم جلال یافته است؛ و گویی شتابان به سوی یک شبان می‌دَوَند، او را چون بره‌ای بی‌عیب دیدند که در رَحِم مریم چرا می‌کرد؛ پس آواز ستایش برایش سر داده، گفتند: 

شاد باش، مادر آن بره و شبان؛

شاد باش، آغل گوسفندان روحانی.

شاد باش، دفاع در برابر دشمنان نامرئی؛

شاد باش، کلید درهای فردوس.

شاد باش، زیرا آسمانیان با زمینيان وجد می‌کنند؛

شاد باش، زیرا زمینیان با آسمانیان شادى مى كنند. 

شاد باش، ندای خاموش‌نشدنی رسولان؛

شاد باش، شجاعت شکست‌ناپذیر شهیدان.

شاد باش، بنیاد استوار ایمان؛

شاد باش، مکاشفۀ درخشان فیض.

شاد باش، کسی که از طریق تو هاویه مغلوب گشته است؛ 

شاد باش، کسی که از طریق تو به جلال مُلبّس گشته ایم.

شاد باش، عروس همیشه باكره.

کونتاکیون 5

مغان با دیدن ستاره‌ای که به خدا هدایت می‌کرد، نور آن را دنبال کردند؛ و آن را همچون فانوس به دست گرفتند، و به دنبال آن پادشاه مقتدر گشتند و به آن دست‌نیافتنی دست یافتند، پس شادی کرده، نزدش بانگ برآوردند: هللویاه. 

جماعت: هللویاه.(٣) 

ایکوس 5

فرزندان کلدانی او را در دستان باکره دیدند که به بشر ملبس گردیده‌ و دریافتند که او خداوند است، هرچند شکل غلام پذیرفته بود، اما ایشان شتابان آمدند تا هدایا تقدیمش نمایند و به بانوی متبارک تحیّت گویند:

شاد باش، مادر ستارۀ بى غروب‌؛

شاد باش، سپیده دم روز عرفانی.

شاد باش، کسی که کورۀ گناه و خطا را خاموش کردی؛

شاد باش، کسی که بنیاد تثلیث را روشن نمودی.

شاد باش، عزل کننده آن ستمگر غیر انسانی از حاکمیتش؛

شاد باش، آشکارکنندۀ خداوندگار مسیح، دوستدار بشریت.

شاد باش، رهایی‌دهنده از مذاهب بت‌پرستی؛

شاد باش، نجات‌دهنده از باتلاق گناه.

شاد باش، زیرا تو به آتش‌پرستی پایان دادی؛

شاد باش، رهاننده از شعله‌های هوس.

شاد باش، راهنمای ایمانداران به سوی پرهیزکاری؛

شاد باش، شادی تمامى نسلها.

شاد باش، عروس همیشه باکره.

کونتاکیون 6

مغان به بابل رفتند و منادیان خدا گشتند. آنان نبوت تو را تحقق بخشیده و تو را به‌عنوان مسیح به همگان اعلان نمودند، و هیرودیس را همچون احمقی به حال خود واگذاشتند، او که بلد نبود بسراید: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 6

تو با تابانیدن نور حقیقت در مصر، تاریکی خطا را دور کردی؛ زیرا ای نجات‌دهنده، بتهای مصر قادر نبودند در برابر قوت تو تاب آورند، اما آنانی که از شرّ آنها خلاص شده بودند، نزد مادر خدا فریاد برآوردند: 

شاد باش، احیای بشریت؛

شاد باش، سقوط دیوها.

شاد باش، منهدم کنندۀ فریب و لغزشها؛

شاد باش، افشاکنندۀ حیلۀ بت‌پرستی. 

شاد باش، دریایی که فرعونِ نادیدنی را غرق کرد؛

شاد باش، صخره‌ای که تشنگان حیات را سیراب نمود.

شاد باش، ستون آتشی که هدایتگر کسانی است که در تاریکی اند؛

شاد باش، حفاظت دنیای گسترده‌تر از ابر.

شاد باش، جایگزین‌کنندۀ منّا؛

شاد باش، خدمتگزارِ شادی مقدس.

شاد باش، سرزمین وعده‌ها؛ 

شاد باش، کسی که از آن شیر و شهد و عسل جاری است. 

شاد باش، عروس همیشه باکره.

بخش سوم آكاتيست براى جمعه سوم لِنت

کونتاکیون 7

ای ارباب، تو را به‌عنوان کودکی به شمعون نشان دادند، به او که در آستانۀ انتقال از این عصرِ اغواکننده بود، اما توسط او آن کودک که خدای کامل و بی‌عیب بود، شناخته شد؛ و این امر سبب شد که در برابر حکمت وصف‌ناپذیر تو شگفت‌زده شده، بانگ برآورد: هللویاه. 

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 7

این خلقت جدید خالق را آشکار کرد، با نشان دادن خویش به ما انسانهایی که خلق نمود؛ او از رَحِم باکره جوانه زد، و آن را همانطور که بود، بدون فساد حفظ نمود تا با مشاهدۀ این معجزه، او را حرمت نهاده، بگوییم: 

شاد باش، گُل فساد ناپذیر؛ 

شاد باش، تاج نجابت.

شاد باش، روشنگر نشانۀ رستاخیز؛

شاد باش، زیرا حیات فرشته‌گونه‌ را نشان دادی.

شاد باش، درختی که میوۀ دلپذیر داری و ایمانداران با آن تقویت مى گردند؛

شاد باش، درخت پُربرگی که سایه‌ای زیبا داری و بسیاری زیر آن پناه مى گيرند.

شاد باش، تو که هادی و راهنمای متمردان را آبستن بودی؛ 

شاد باش، تو که رهانندۀ اسیران را بدنیا آوردی.

شاد باش، کسی که از طریق تو آن داور عادل آرام گرفته است؛

شاد باش، بخشش خطاکارانِ بسیار.

شاد باش، ردای آنانی که ناامیدند؛

شاد باش، محبت لطیفی که هر حسرتی را مغلوب می‌سازی؛

شاد باش، عروس همیشه باکره.

کونتاکیون 8

حال که این تولد عجیب را مشاهده کردیم، بیایید از امور دنیوی دور شویم و ذهن خود را به آسمان منتقل سازیم. به همین منظور، خدای متعال به‌عنوان انسانی پایین‌مرتبه و فروتن بر روی زمین ظاهر گشت؛ او می‌خواست آنانی را به آسمان جذب نماید که نزد او فریاد برمی‌آورند، هللویاه. 

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 8

لوگوس محدودناشدنی خود را کاملاً روی زمین حاضر ساخت، اما هرگز در آسمان غایب نگشت. زیرا این لطف و توافق الهی بود، نه تغییر جایگاه. او از باکره‌ای که خدا انتخاب کرده بود به دنیا آمد، همان که سرود زیر را شنید: 

شاد باش، سرزمین گنجایش‌ناپذیر خدا؛ 

شاد باش، درگاهِ راز مقدس. 

شاد باش، اسطورۀ باورنکردنی برای بی‌ایمانان؛

شاد باش، فخر بی ابهام برای ‌ایمانداران.

شاد باش، حامل تماماً مقدس او که فراتر از کروبیانی؛

شاد باش، مسکن مطبوع او که رفیع تر از سرافینی.

شاد باش، آورندۀ امور متضاد؛

شاد باش، وصل‌کنندۀ بکارت به آبستنی.

شاد باش، کسی که از طریق تو گناه باطل گشت؛ 

شاد باش، کسی که از طریق تو فردوس گشوده شد.

شاد باش، کلید ملکوت مسیح؛

شاد باش، امید برکات جاودانی.

شاد باش، عروس همیشه باکره.

کونتاکیون 9

تمام فرشتگان از عمل عظیم تجسم تو شگفت‌زده بودند. زیرا دیدند خدای غیرقابل دسترس، در دسترس همگان است بعنوان انسانی که میان ما زیست می‌کند و از همگان می‌شنود: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 9

ای تئوتوکوس، مادر خدا، سخنوران فصیح در برابر تو خاموش گشته‌اند. زیرا قادر به شرح این نیستند که تو چطور قدرتِ زایمان داشتی و در عین حال باکره ماندی. اما ما ایمانداران حیرت زده در این راز با ایمان، بانگ برآورده، می‌گوییم:

شاد باش، مجرای حکمت خدا؛

شاد باش، مخزن مشیت و تدارک خدا.

شاد باش، آشکار کنندۀ جهالت فیلسوفان؛

شاد باش، برملا کنندۀ بی‌خردیِ فن‌ شناسان.

شاد باش، زیرا مجادله‌کنندگان تندخو، جاهل شده اند؛

شاد باش، زیرا خالقان اسطوره‌ها از پای افتاده اند.

شاد باش، شکنندۀ رشته‌های منطق آتنیان؛

شاد باش، پرکنندۀ تورهای ماهیگیران.

شاد باش، بیرون کشندۀ بسیاری از ورطۀ نادانی؛

شاد باش، روشن کنندۀ بسیاری با معرفت.

شاد باش، کشتی برای آنانی که آرزومند نجات‌اند؛

شاد باش، لنگرگاه دریانوردانی که به دنبال حیات‌اند.

شاد باش، عروس همیشه باکره.

بخش چهارم آكاتيست براى جمعه چهارم لِنت

کونتاکیون 10

خالق همه چیز، که مشتاق نجات دنیا بود، با میل و اراده خویش به زمین آمد. و با اینکه همچون خدا شبان بود، همچون ما، یعنی یک انسان بر ما ظاهر گشت؛ و متعلقان خود را یک به یک خوانده ، و در مقام خدا، می‌شنود: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 10

ای تئوتوکس، و ای باکره، تو برای باکره‌ها و تمام آنانی که به تو پناه می‌آورند، دژ هستی. ای دوشیزۀ معصوم، خالق آسمان و زمین تو را آماده کرد، در رَحِم تو ساکن شد و به همه یاد داد که تو را چنین بخوانند؛

شاد باش، ستون بکارت؛

شاد باش، دروازۀ نجات. 

شاد باش، آغازگر احیای روحانی؛

شاد باش، فراهم‌آورندۀ احسان الهی.

شاد باش، زیرا از طریق تو آنانی که در شرم آبستن گشته بودند، تولد تازه یافتند؛

شاد باش، زیرا آنانی را که عقل و خردشان اسیرگشته بود، متنبه نمودی.

شاد باش، زیرا تو آن که عقل را فاسد می‌سازد، از میان بردی؛

شاد باش، زیرا محافظ پاکی را به دنیا آوردی.

شاد باش، حجرۀ عروسی ازدواج فاقد نطفه؛

شاد باش، تو که ایماندار را به خداوند وصل می‌کنی.

شاد باش، ای دایۀ زیبای باکره‌ها؛

شاد باش، ای ندیمۀ جانهای مقدس.

شاد باش، عروس همیشه باکره.

کونتاکیون 11

هر سرودی که می‌کوشد از کثرت رحمت‌های تو تقدیر نماید، در این امر ناکام گشته. زیرا حتی اگر ما به اندازۀ شنهای ساحل‌ها غزل تقدیم تو نماییم، ای پادشاه مقدس در برابر آنچه به ما داده‌ای، هیچ ارزشی ندارد، مایی که نزد تو فریاد برمی‌آوریم: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 11

ما باکرۀ مقدس را همچون مشعلی نورانی می‌بینیم که به ساکنان دیار ظلمت نور می‌بخشد. زیرا او نور روحانی را روشن نمود. از این رو همگان را به معرفت الهی رهنمون می‌شود، با نور سپیده‌دم ذهن‌ها را باز می‌کند و با چنین ستایش هايى بدو حرمت می‌نهند: 

شاد باش، پرتوِ خورشید روحانی؛

شاد باش، اشعۀ درخشش خاموشی‌ناپذیر.

شاد باش، صاعقه‌ای که جانها را به‌طور کامل روشن می‌گردانی؛

شاد باش، رعدی که دشمنان را حیرت‌زده می‌کنی. 

شاد باش، زیرا نور درخشان را بر روی زمین ظاهر می سازی؛

شاد باش، زیرا رودخانۀ روان را جاری می‌سازی.

شاد باش، تو که تصویر حوض غسل تعمید را مصور می‌کنی؛

شاد باش، تو که لکۀ گناه را می‌زدایی.

شاد باش، آبی که وجدان را پاک می‌سازی؛

شاد باش، جامی که به شادی عظیم آمیخته شده‌ای.

شاد باش، رایحه دلنشین مسیح؛

شاد باش، حیات ضیافتی رمزآلود.

شاد باش، عروس همیشه باکره.

کونتاکیون 12

او با این آرزو که قصور کهن را ببخشاید، هم‌او که قرض های همگان را باطل می‌سازد، خودش آمد و در میان آنانی که از فیض الهی‌اش دور گشته‌ بودند، ساکن شد. و با پاره کردن صورتحساب گناه، از همگان این را می‌شنود: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)

ایکوس 12

ای تئوتوکوس، مادر خدا، همۀ ما ثمرۀ رَحِم تو را تمجید نموده، تو را همچون معبدی زنده ستایش می‌کنیم. زیرا خداوند که جهان را به دست خود دارد، در رَحِم تو ساکن شد، تو را تقدیس کرد و جلال داد، و به همگان آموخت که نزدت بانگ برآورند و بگویند:

شاد باش، خیمۀ خدای لوگوس؛

شاد باش، یگانه مقدس، مقدس‌تر از مقدسین.

شاد باش، صندوق عهدی که با روح‌القدس زراندود گشته اى؛

شاد باش، گنجینۀ بی‌پایان حیات؛

شاد باش، دِیهیم گرانبهای پادشاهان خداترس؛

شاد باش، فخر مکرّم کاهنان زاهد. 

شاد باش، برج تزلزل‌ناپذیر کلیسا؛ 

شاد باش، دژ یورش‌ ناپذير ملکوت.

شاد باش، کسی که از طریق تو نشان‌های ظفر برافراشته شده اند؛

شاد باش، کسی که از طریق تو دشمنان شکست خورده‌اند.

شاد باش، شفای بدن من؛

شاد باش، نجات روح من.

شاد باش، عروس همیشه باکره.

تو، ای مادر تماما مقدس، سزاوار کل ستایش‌ها، که لوگوس را به دنیا آوردی، ای قدوس‌ترینِ جمیع آنانی که مقدس‌اند، حال که این هدیه را می‌پذیری، هر کس را از تمام مصائب رهایی ده و از مجازات آینده برهان، آنانی را که فریاد برمی‌آورند: هللویاه.

جماعت: هللویاه.(٣)