قديس اوتیکیوس پاتريارک كونستانتينوپل (٥٨٢ م )

بزرگداشت: ٦ آوريل ( ١٩ آوريل)

قدیس اوتیکیوس، اسقف اعظم کونستانتینوپل، در روستایی در منطقه فریژی به دنیا آمد. پدرش اسکندر یک جنگجو بود و مادرش سینزیا دختر كاهن کلیسای آگوستوپلیس به نام هیسیکیوس بود.  قدیس اوتیکیوس تحصیلات اولیه و تربیت مسیحی خود را از پدربزرگش که یک كاهن بود دریافت کرد. یک بار، در حین بازی کودکان، پسر نام خود را با عنوان پاتریارک نوشت و این، خدمت آینده او را پیش بینی می کرد. در سن ١٢ سالگی برای ادامه تحصیل به كونستانتينوپل فرستاده شد. جوان در تحصيل علوم موفق شد و دريافت كه خرد انسانى در برابر تعليم وحى الهى چيزى نيست. او تصمیم گرفت خود را وقف زندگی رهبانی کند. قدیس اوتیکیوس به یکی از صومعه های آماسی رفت و در آنجا حکم فرشتگان را دریافت کرد. او در طول زندگی سخت خود، به مقام آرحيماندريت تمام صومعه های آماسی منصوب شد و در سال ٥٥٢ به مقام اسقفى ارتقا یافت.

 هنگامی که دعوت پنجمین شورای كليسايى جهانی تحت فرمان امپراتور نجیب ژوستینیانوس (٥٢٧-٥٦٥) آماده می شد، متروپولیتن آماسیا بیمار بود و اوتیکیوس مقدس را به جای خود فرستاد. در كونستانتينوپل، پاتريارك سالخورده قدیس مینا (٥٣٦-٥٥٢، کمون ٢٥ اوت) اوتیکیوس مبارک را دید و پیش بینی کرد که پس از او پاتریارک خواهد بود. پس از مرگ پاتریارک مقدس مینا، پطرس رسول در رؤیایی به امپراتور ژوستینیانوس ظاهر شد و در حالی که دست خود را به سوی اوتیکیوس گرفت، گفت: "بگذارید او اسقف شما شود."

 در آغاز خدمت پاترياركى قدیس اوتیکیوس، پنجمین شورای كليسايى جهانی (٥٥٣) تشکیل شد که در آن پدران بدعت‌های به وجود آمده را محکوم کردند و آنها را تحقیر کردند. با این حال، چند سال بعد بدعت جدیدی در کلیسا به وجود آمد، autodocets، یعنی "فاسد نشدگان"، که تعلیم دادند که بدن مسیح قبل از مرگ صلیب و رستاخیز فساد ناپذیر بود و رنج را تجربه نکرده است.

 قدیس اوتیکیوس با جسارت این بدعت را محکوم کرد، اما امپراتور ژوستینیان که خود در برابر آن تعظیم کرد، خشم خود را بر قدیس فرو نشاند. به دستور امپراتور، سربازان قدیس را در کلیسا گرفتند، لباس های پاترياركى او را پاره کردند و او را به صومعه آماسیا (در سال ٥٦٥) به تبعید فرستادند.

 قدیس متواضعانه تبعید را تحمل کرد، در صومعه به روزه و دعا ايستاد و معجزات و شفاهای بسیاری انجام داد.

 بنابراین، با دعای او، همسر آندروگین شوهر متقی، که قبلاً فقط نوزادان مرده به دنیا آورده بود، دو پسر به دنیا آورد که به بلوغ رسیدند.  دو جوان ناشنوا هدیه شنوايى و تکلم دریافت کردند. دو کودک، به شدت بیمار، بهبود یافتند. قدیس سرطان دست هنرمندی را شفا داد.  قدیس هنرمند دیگری را با مسح روغن روی دست بیمار و علامت صلیب بر روی آن شفا داد. قدیس نه تنها بیماری های جسمی، بلکه روحی را نیز شفا داد: او ديوى را از دختری بیرون کرد که به او اجازه نمی داد عشاء ربانی را دریافت کند. دیو را از مرد جوانی که از صومعه فرار کرده بود بیرون کرد (پس از آن مرد جوان به صومعه خود بازگشت). جذامی مستی را شفا داد که پس از پاک شدن از جذام از نوشیدن دست کشید.

 در حمله ایرانیان به آماسیه و ویرانی عمومی ساکنان، به دستور قدیس، غلات از انبارهای صومعه به گرسنگان داده شد و ذخایر غلات صومعه با دعای او تمام نشد.

 قدیس اوتیکیوس عطای نبوت را از خداوند دریافت کرد. بنابراین، او نام دو امپراتور جانشین ژوستینیان - یوستین (٥٦٥-٥٧٨) و تیبریوس (٥٧٨-٥٨٢) را اعلام كرد.

 پس از مرگ پاتریارک مقدس جان اسکولاستیکوس، قدیس اوتیکیوس از تبعید ١٢ ساله در سال ٥٧٧ به کلیسای جامع بازگشت و دوباره شروع به مدیریت خردمندانه گله خود نمود.

 چهار سال و نیم پس از بازگشت به مقام پاترياركى، در روز یکشنبه سال ٥٨٢، قدیس اوتیکیوس تمام روحانیون را جمع کرد، برکت داد و در آرامش به نزد خداوند رفت.