Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Επιστροφή στην Κεντρική σελίδα

Ορθοδοξία, Μελέτες και Φιλοσοφία

1ο Μέρος: Είναι η διδασκαλία τών Ορθοδόξων Πατέρων... Πλατωνική; || Οι διάδοχοι τών αποστόλων || Η εξουσία τής Εκκλησίας || Αποστάτησε ποτέ η Εκκλησία; || Πρόδρομοι στην Αλληλοπεριχώρηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού || Βασικές διαφορές Θεολογίας και Φιλοσοφίας || Η διόρθωση των Πλατωνικών ιδεών για τη δημιουργία, από τη Χριστιανική πίστη || Ομοιότητες και διαφορές Ορθοδοξίας και Νεοπλατωνισμού || Η αρχαία Εκκλησία διαφθάρηκε από την ελληνική φιλοσοφία; || Ειδωλολατρικές Πλατωνικές και Γνωστικές διδασκαλίες στη Σκοπιά || 2ο Μέρος: Λέει ο Φλορόφσκυ ότι η διδασκαλία τών Ορθοδόξων Πατέρων είναι... Πλατωνική;

Ορθοδοξία και Πλατωνισμός

Μέρος 3ο

Είπε ποτέ ο π. Ιερόθεος Βλάχος ότι οι προτεσταντίζουσες μεταπατερικές κακοδοξίες, αποτελούν θέσεις Ορθοδόξων;!

Μια νέα απάτη Μαρτύρων τού Ιεχωβά

Του Papyrus 52

Κατεδαφίζουμε και πάλι τις απάτες των Μαρτύρων του Ιεχωβά που πασχίζουν χωρίς ελπίδα να συνδέσουν τον πλατωνισμό με την Ορθοδοξία

Σ

Περιεχόμενα 3ου Μέρους

 

1. Εισαγωγικά: Η τακτική τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά

Ο αρχαίος κωμικός ποιητής από την Αθήνα, Μένανδρος (342-292 π.Χ.), στο έργο του «Γνώμαι» (δηλ. αποφθέγματα), είχε γράψει:

«Το δις εξαμαρτείν ταυτόν ουκ ανδρός σοφού».

Αν λοιπόν, «το να διαπράττει κανείς το ίδιο σφάλμα δύο φορές, δεν είναι χαρακτηριστικό σοφού ανθρώπου», τότε πως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε εκείνον που το διαπράττει για πέμπτη, έκτη ή έβδομη φορά; Και μάλιστα, όταν δεν πρόκειται για ακούσιο σφάλμα, αλλά για συνειδητή παραχάραξη της αλήθειας για λόγους προσηλυτισμού;

Αναφερόμαστε στους γνωστούς Μάρτυρες του Ιεχωβά (στο εξής: ΜτΙ), που έχουν κλείσει συνολικά τέσσερα περίπου χρόνια, συσσωρεύοντας δεκάδες παραχαράξεις κατά διάφορων σημαντικών θεολόγων, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι οι Ορθόδοξοι Θεολόγοι υποστηρίζουν, πως η Εκκλησία άντλησε τη διδασκαλία της από τον… Πλάτωνα και τους νεοπλατωνικούς!

Φυσικά, έχουμε κατεδαφίσει με την αρθρογραφία μας μέχρι και το τελευταίο τους «επιχείρημα», αναδεικνύοντας όλες τις απάτες που έχουν διαπράξει:

 

1) Είναι η διδασκαλία τών Ορθοδόξων Πατέρων... Πλατωνική;

2) Λέει ο Φλορόφσκυ ότι η διδασκαλία τών Ορθοδόξων Πατέρων είναι... Πλατωνική;

3)Επίκληση δικών μας αυθεντιών εναντίον μας σε μια συζήτηση

4) Αιρετική προπαγάνδα μέσω ιστολογίων (blogs)

5) Ο Παναγιώτης Χρήστου, ο Υιός του Θεού και η θεολογία των Απολογητών

6) Ο Ιππόλυτος Ρώμης (170-235 μ.Χ.) και το Τριαδικό Δόγμα.

7) Ποιο είναι το Τρίτο Πρόσωπο τής Αγίας Τριάδος κατά τον Θεόφιλο Αντιοχείας;

 

Έχουμε αναφέρει και πάλι, ότι οι αδίστακτοι αιρετικοί, ξεκίνησαν το «παιχνίδι» αυτό από την Βικιπαίδεια, γύρω στα 2008. Παραχάραξαν τα κείμενα πολλών αξιόλογων θεολόγων, από τις χιλιάδες σελίδες του έργου των οποίων, έπαιρναν δυο σειρές αποκομμένες από το υπόλοιπο νόημα και έλεγαν «να! ο τάδε εδώ ομολογεί ότι οι Πατέρεςτης Εκκλησίας έχουν επιρροές από τον Πλάτωνα»!

Βεβαίως, κανείς από τους επιφανέστερους Ορθοδόξους Θεολόγους του 20ου αιώνα δεν μίλησε ποτέ για αυτούσια πλατωνικά ή νεοπλατωνικά δάνεια. Είπαν μόνο το αυτονόητο: ότι όλοι, από τον Απόστολο Παύλο και τους Αποστόλους, μέχρι και τους Πατέρες της Εκκλησίας, το μόνο που  έκαναν ήταν να πάρουν λεξιλόγιο και εκφράσεις, από την ορολογία που βρήκαν στο περιβάλλον τους, και να τους δώσουν ένα εντελώς νέο νόημα, ένα εντελώς άλλο περιεχόμενο.

Για παράδειγμα, ο καθ. Στυλ. Παπαδόπουλος γράφει:

«Ο χριστιανός θεολόγος […] χρησιμοποιή τη γλώσσα του συγχρόνου του πνευματικού κλίματος (ιουδαϊκού, γνωστικού, ελληνικού), χωρίς ουσιαστικά να επηρεάζεται από αυτό»[1].

 

Και ο Βασίλειος Τατάκης σημειώνει:

«Η [αρχαιο] ελληνική σκέψη, ακόμη και όταν μεταφέρεται κατά γράμμα [στα θεολογικά έργα], προσλαμβάνει μια εντελώς νέα σημασία, αφού η βάση του οικοδομήματος στο όποιο εντάσσεται είναι εντελώς διαφορετική»[2].

 

Όμως οι αιρετικοί, με πληγωμένο τον εγωισμό από το γεγονός ότι εκτέθηκαν σε έναν ανοιχτό χώρο συζήτησης και δεν μπόρεσαν να απαντήσουν στην βιβλιογραφική μας τεκμηρίωση, μετά από τη Βικιπαίδεια, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα δήθεν θρησκευτικά «ουδέτερο» blog, στο οποίο -προσέξτε- αποκρύπτουν την θρησκευτική τους ταυτότητά και συνεχίζουν από εκεί την ίδια τακτική.

 

Χαρακτηριστικό είναι το εξής:

Ένας από τους (πάρα πολλούς) εξέχοντες πολεμίους αυτής της δοξασίας των ΜτΙ περί πλατωνικών δανείων, ο δογματολόγος Νικ. Ματσούκας, είχε υποστεί από τους αιρετικούς ανελέητη παραχάραξη στη Βικιπαίδεια. Ενώ έγραφε στα βιβλία του πως οι Πατέρες της Εκκλησίας πραγματοποίησαν μετάπλαση του αρχαίου φιλοσοφικού συστήματος και δημιούργησαν κάτι εντελώς νέο (και φυσικά, κατά πάντα σύμφωνο με την εν Χριστώ Θεία Αποκάλυψη), οι παραχαράκτες ΜτΙ άλλαξαν τον όρο μετάπλαση και έγραψαν στη θέση του τον όρο εξέλιξη, ώστε να φανεί ότι η Ορθοδοξία… πηγάζει από τη φιλοσοφία!

Μετά όμως από την διαπόμπευσή τους, μην μπορώντας να κάνουν αλλιώς, έκαναν μια «περιστροφή τού σώματος στον αέρα», ή αλλιώς… τούμπα, και τώρα, στο blog που έφτιαξαν, παραδέχτηκαν ότι διέπραξαν απάτη, παραδέχτηκαν ότι ο Ματσούκας δεν μιλάει για πλατωνικά δάνεια, αλλά πλέον τον χαρακτηρίζουν… μειοψηφία ανάμεσα στους Ορθοδόξους!

Για τέτοια αδίστακτη συμπεριφορά μιλάμε…

 

2. Στο ίδιο έργο θεατές: η παραχάραξη των λεγομένων του π. Ιερόθεου Βλάχου

Σε τελευταίο λοιπόν κείμενο που ανάρτησαν στο blog τους, παραχάραξαν μια ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου, Iερόθεου Βλάχου, για να μας «αποδείξουν» ότι ο Ματσούκας είναι «μειοψηφία», ενώ δήθεν, οι «περισσότεροι» Ορθόδοξοι Θεολόγοι, παραδέχονται ότι η Ορθοδοξία είναι… πλατωνική!

Όποιος γνωρίζει το έργο του π. Ιερόθεο Βλάχου, ασφαλώς χαμογελά με τους ΜτΙ. Δεν χρειάζεται καν να ακούσει την ομιλία για να καταλάβει ότι οι ΜτΙ λένε και πάλι ψέματα. Όμως, για να το κάνουμε αυτό φανερό, ακούσαμε  με προσοχή την ομιλία και τεκμηριώσαμε εκεί τα επιχειρήματά μας.

Όπως είπαμε, στο κείμενο που συνοδεύει το λινκ προς την βιντεοσκοπημένη ομιλία του Σεβασμιοτάτου , έγραψαν ότι ο πολυγράφος μητροπολίτης, δήθεν υποστήριξε, πως η άποψη περί επίδρασης του πλατωνισμού στους εκκλησιαστικούς συγγραφείς και Πατέρες, δεν είναι περιθωριακή ή προτεσταντική, όπως νομίζουμε εμείς οι… παραπληροφορημένοι (έτσι μας χαρακτηρίζουν οι ΜτΙ) αλλά αντιθέτως, αυτή είναι η άποψη της πλειονότητας των Ορθοδόξων Θεολόγων!

Και βεβαίως, όλοι καταλαβαίνουμε πως, όταν κάποιος μιλά για «Ορθόδοξους Θεολόγους», προφανώς εννοεί όχι κάποιους ασήμαντους συγγραφείς, αλλά θεολόγους εξέχοντες, που έβαλαν κάποιο λιθαράκι στην βιβλιογραφία που διατυπώνει την Ορθόδοξη Θεολογία. Αν λοιπόν, οπτικοποιήσουμε το επιχείρημα των ΜτΙ, είναι σαν να μας λένε ότι στην ομιλία του π. Ιερόθεου Βλάχου θα ακούσουμε πως, μαζί με τον Νικ. Ματσούκα, αποτελούν μειοψηφία οι:

Φλορόφκσυ,

Ρωμανίδης,

Θεοδώρου Ευάγγ.,

Τρεμπέλας,

Χρήστου,

Αγουρίδης,

Ιωαννίδης,

Καρμίρης,

Μπρατσιώτης,

Κονιδάρης,

Μωραΐτης,

Γαλίτης,

Θεοδώρου Ανδρ.,

Καραβιδόπουλος,

Γρατσέας,

Μεταλληνός,

Δεληκωστόπουλος,

Καρακόλης,

Παπαδόπουλος Στυλ.,

Φειδάς,

Τατάκης,

Μπούμης,

Πατρώνος,

Μπέγζος,

Τσάμης,

Μαρτζέλος,

Μεθόδιος Φούγιας κ.λπ. κ.λπ.!

Όλοι αυτοί και δεκάδες άλλοι που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, από τους ΜτΙ προσδιορίζονται ως «μειοψηφία»!

 

Δείτε τώρα ποιοι αποτελούν «πλειοψηφία», σύμφωνα με τους ΜτΙ:

Ο μεταπατερικός Στέλιος Ράμφος και κάποιοι ομοϊδεάτες του!

 

Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι κάθε σοβαρή συζήτηση με τους ΜτΙ είναι αδύνατη. Πήραν μια ομιλία του π. Ιερόθεου Βλάχου, που ουσιαστικά καταγγέλει τους εν δυνάμει αιρετικούς, οπαδούς της μεταπατερικής θεολογίας, και οι ΜτΙ «κατάλαβαν» ότι τα κορυφαία ονόματα της Ορθόδοξης Θεολογίας του 20ου αιώνα που λένε ότι δεν υπάρχουν πλατωνικά δάνεια στην Ορθοδοξία, αποτελούν απλώς μια… «μειοψηφία»! Και αντίθετα, ο Στέλιος Ράμφος και άλλοι παρόμοια σκεπτόμενοι, εκφράζουν την «πλειοψηφία» των… «Ορθοδόξων Θεολόγων»! Τη στιγμή μάλιστα, που όσοι γνωρίζουμε το σχετικό βιβλιογραφικό περιβάλλον, ξέρουμε καλά ότι οι απόψεις του Ράμφου αντιμετωπίζονται -ας το πούμε επιεικώς- με επιφύλαξη.

 Βεβαίως, ο π. Ιερόθεος δεν τον κατονομάζει ευθέως, διότι προφανώς η ομιλία του έχει σκοπό πρωτίστως, να κάνει κάποιους να σκεφτούν, αλλά όταν στο βιβλίο του «Το Μυστικό του Ιησού», ο Στέλιος Ράμφος ομολογεί ότι οι ερμηνείες του αποτελούν «μεταπατερική ανάγνωση των ευαγγελίων», και δηλώνει πως η Πατερική σκέψη δομείται σε «πλατωνικό-νεοπλατωνικό υπόβαθρο», δεν χρειάζεται και πολύ για να καταλάβουμε σε ποιου είδους απόψεις αναφέρεται ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου.

Από εκεί και πέρα, ο π. Ιερόθεος προσθέτει στους φιλο-μεταπατερικούς κάποιον ακαδημαϊκό (χωρίς ν’ αναφέρει όνομα), και κάποιους άλλους νέους θεολόγους που έρχονται σπουδαγμένοι από το εξωτερικό χωρίς να τους προσδιορίζει.

            Από πού κι ως πού λοιπόν, προκύπτει από την ομιλία του Σεβ. Ιερόθεου Βλάχου ότι οι περιθωριακές αυτές απόψεις, χαρακτηρίζονται ως Ορθόδοξη Θεολογία και μάλιστα αποτελούν πλειοψηφία;

Επειδή όμως το όνομα του Στέλιου Ράμφου δεν αναφέρεται ευθέως στην ομιλία, ας θεωρήσουμε ότι το ζήτημα δεν προσωποποιείται, και ας εξετάσουμε την ομιλία του π. Ιερόθεου πέρα από ονόματα: Λέει άραγε πουθενά, ότι τα μεταπατερικά κατασκευάσματα, προέρχονται από ανθρώπους που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ορθόδοξοι;

Σύμφωνα λοιπόν με τον Ιερόθεο Βλάχο, κύριο χαρακτηριστικό των μεταπατερικών θεολόγων είναι:

1. Η υποτίμηση του ησυχασμού.

2. Η υποτίμηση των νηπτικών Πατέρων.

3. Η υποτίμηση της ησυχαστικής θεολογίας που μιλά για τα στάδια της Κάθαρσης, του Φωτισμού και της Θεώσεως.

4. Όλα αυτά μάλιστα, ξεφεύγουν και από το στάδιο της υποτίμησης ακόμα, και σύμφωνα με τον π. Ιερόθεο, εκφράζεται από τους μεταπατερικούς μέχρι και περιφρόνηση ή και χλευασμός ακόμα!

Αυτό αναφέρεται στην ομιλία του του Σεβ. Ναυπάκτου όχι μία ή δύο, αλλά τουλάχιστον τέσσερις φορές:

[13΄.47΄΄] (δηλ. περίπου, στο 13ο λεπτό και 47ο δευτερόλεπτο της ομιλίας),

[15΄.25΄΄],

[18΄.00΄΄],

[18΄,26΄΄].

Τι σχέση μπορεί να έχει κάποιος που λέει τα παραπάνω, με την Ορθοδοξία;

Τι σχέση με την Ορθοδοξία μπορεί να έχει αυτός που περιφρονεί και χλευάζει, τον Άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο, τον Άγιο Γρηγόριο τον Σιναΐτη, τον Άγιο Διάδοχο Φωτικής, τον Άγιο Μάρκο και Άγιο Νείλο τους Ασκητές, τον Άγιο Συμεών τον νέο Θεολόγο και φυσικά, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά;!

Νομίζουμε πως οι αναγνώστες άρχισαν να καταλαβαίνουν το μέγεθος της απάτης που για μία ακόμη φορά έπλεξαν οι ΜτΙ, εις βάρος αυτή τη φορά του Σεβ. Ιερόθεου Βλάχου.

Είναι αυτονόητο, αλλά το αναφέρει και ευθέως ο π. Ιερόθεος, ότι όποιος υποτιμά, περιφρονεί και χλευάζει τον ησυχασμό, αυτό σημαίνει ότι χλευάζει την ασκητική διάσταση της Ορθοδοξίας και φυσικά περιφρονεί τον ίδιο τον μοναχισμό, κατά συνέπεια οι διδασκαλίες του είναι αιρετικές, απλά δεν έχει καταδικαστεί επίσημα.

Με την αναφορά που κάνει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου στην αρχή της ομιλίας του, όπου λέει πως οι μεταπατερικές θεολογικές εφευρέσεις οδηγούν σε «εκκοσμίκευση της Ορθοδοξίας», δεν εννοεί ότι υπάρχει πιθανότητα να είναι ορθόδοξοι αυτοί που υβρίζουν τον Γρηγόριο Παλαμά και κατηγορούν τη Σύνοδο που καταδίκασε τον Βαρλαάμ!

Αν είναι δυνατόν!

Μια τέτοια αναφορά περί «εκκοσμίκευσης της Ορθοδοξίας» απλώς προσδιορίζει ότι οι μεταπατερικοί, ξεκίνησαν ως πρώην Ορθόδοξοι.

Όχι όμως να μας λένε οι ανεκδιήγητοι ΜτΙ, ότι όποιος ακούσει την ομιλία του Ιερόθεου Βλάχου θα καταλάβει ότι οι Ορθόδοξοι Θεολόγοι και μάλιστα στην… πλειοψηφία τους, υβρίζουν τον ησυχασμό(!), και χαρακτηρίζουν τους Πατέρες ως πλατωνιστές!

Συνοψίζοντας τα κύρια σημεία της ομιλίας, ρωτάμε (ρητορικά) τους παραχαράκτες ΜτΙ:

1. Υπάρχει περίπτωση να θεωρούνται Ορθόδοξοι οι μεταπατερικοί, όταν θεωρούν την… σχολαστική θεολογία, ανώτερη από την Πατερική;! [3΄.27΄΄].

2. Υπάρχει περίπτωση να θεωρούνται Ορθόδοξοι οι μεταπατερικοί, όταν ισχυρίζονται πως όλοι οι Πατέρες από τον 3ο αιώνα και μετά… ανέτρεψαν την Εκκλησιολογία της Βίβλου;!! [13΄.40΄΄].

3. Υπάρχει περίπτωση να θεωρούνται Ορθόδοξοι οι μεταπατερικοί, όταν με τις διδασκαλίες τους, ουσιαστικά καταλύουν την Θεολογία, την Υμνογραφία και τις Οικουμενικές Συνόδους της Εκκλησίας;! [13΄.20΄΄ και εξής].

4. Υπάρχει περίπτωση να θεωρούνται Ορθόδοξοι οι μεταπατερικοί, όταν ασεβούν εις βάρος της Ορθόδοξης Λατρείας;! [40΄.03΄΄].

5. Υπάρχει περίπτωση να θεωρούνται Ορθόδοξοι οι μεταπατερικοί, όταν ανατρέπουν αιώνια όρια, και υποστηρίζουν ότι ο δικαιωμένος της διαμάχης Βαρλαάμ και Γρηγορίου Παλαμά, έπρεπε να είναι ο… Βαρλαάμ;! [30΄.25-35΄΄].

6. Υπάρχει περίπτωση να θεωρούνται Ορθόδοξοι όλοι αυτοί, όταν ο π. Ιερόθεος Βλάχος λέει ότι:

α) Οι μεταπατερικοί εκπροτεσταντίζουν την Εκκλησία! [36΄.50΄΄].

β) Οι μεταπατερικοί εκπροτεσταντίζουν την Ορθόδοξη Θεολογία! [40΄.38΄΄].

γ) Οι μεταπατερικοί εισάγουν προτεσταντικές απόψεις στην Ορθοδοξία! [36΄.30΄΄].

δ) Οι μεταπατερικοί εισάγουν Λουθηρο-Καλβινικές θέσεις στην Εκκλησία;! [27΄.20΄΄ και εξής].

Και μετά από όλα αυτά, τολμούν και γράφουν οι ΜτΙ, ότι ακούγοντας την ομιλία του Σεβασμιοτάτου , θα καταλάβουμε, δήθεν, ότι απόψεις όπως του Ράμφου, περί επίδρασης του πλατωνισμού στους Πατέρες, δεν είναι… προτεσταντικές;!

Νομίζουμε ότι όλα όσα αναφέραμε για την α-σοβαρότητα αυτού του blog, και τους εν λόγω ΜτΙ, αποδεικνύονται περίτρανα. Οι άνθρωποι αυτοί νομίζουν ότι ο πληγωμένος εγωισμός, το θράσος και το πείσμα τους, αρκούν για να κάνουν τον γάϊδαρο να πετάξει…

Σε ολόκληρη την ομιλία του, ο π. Ιερόθεος Βλάχος προσδιορίζει τους μεταπατερικούς ως προτεσταντίζοντες, εν δυνάμει αιρετικούς, που δεν ξέρουν ούτε καν προς τα που πέφτει η Ορθοδοξία.

 

3. Επίλογος

Άλλο ένα επεισόδιο έλαβε τέλος ανάμεσα σε εμάς και τους συγκεκριμένους ΜτΙ που θα έπρεπε επιτέλους να ντρέπονται για τα τεχνάσματά τους: θα έπρεπε να ντρέπονται που παριστάνουν τους «ουδέτερους μελετητές», όταν σακατεύουν τα πάντα με τις παραχαράξεις τους, και βεβαίως θα έπρεπε να ντρέπονται για το γεγονός ότι κρύβουν την θρησκευτική τους ταυτότητα από τους επισκέπτες τους (για να μην αναφέρουμε την απίστευτη λογοκρισία που επικρατεί στο blog τους…).

Αυτές τις ύπουλες τακτικές, ειλικρινά δεν τις καταλαβαίνουμε. Αν ντρέπονται για τα πιστεύω τους, τότε ας εγκαταλείψουν την «Σκοπιά». Τουλάχιστο όμως, ας δείξουν αξιοπρέπεια και ας αποκτήσουν το θάρρος των απόψεών τους, και όχι να κρύβονται με αυτόν τον ανέντιμο τρόπο…

 

Σημειώσεις


[1] Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, «Πατρολογία», τόμ. Α', έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 174.

[2] Τατάκης Βασίλειος, «Η Βυζαντινή Φιλοσοφία», Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Αθήνα 1977, σελ. 23.

Δημιουργία αρχείου: 16-5-2012.

Τελευταία ενημέρωση: 16-5-2012.