Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας Σωτηριολογικά, Αγία Γραφή και Μελέτες

Ευρύς ή στενός ο Κανόνας της Π.Δ.;

Υπάρχει θάνατος δικαίων λόγω ευνοίας του Θεού;

Ένα αγαπημένο θέμα των Μαρτύρων της Σκοπιάς, όταν θέλουν να κατηγορήσουν τη σωτηριολογία των Χριστιανών, είναι να κοροϊδεύουν τη Χριστιανική πίστη, ότι ο Θεός είναι δυνατόν να επιτρέψει τον θάνατο ενός δικαίου, για το δικό του καλό. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν, θα δούμε το μέγεθος της πλάνης, της βλασφημίας και της αγνοίας τους, εξ αιτίας της τυφλής προσκόλλησής τους στην οργάνωση της Σκοπιάς, η οποία τους διδάσκει αυτές τις βλασφημίες.

 

1. Το επιχείρημα της Σκοπιάς

Είναι συχνό επιχείρημα των Μαρτύρων της Σκοπιάς, να λένε:

"Εσείς οι Ορθόδοξοι λέτε όταν πεθαίνει ένας νέος, ότι "ο Θεός τον πήρε επειδή τον αγαπούσε" Δηλαδή όλους εσάς που μένετε πίσω δεν σας αγαπάει; Αλλά ένας τέτοιος λόγος, ότι ο Θεός σκότωσε κάποιον επειδή τον αγαπούσε, δείχνει επίσης έναν Θεό βασανιστή. Πιστεύετε σε έναν τέτοιο Θεό βασανιστή, που παίρνει τα παιδιά του κόσμου επειδή τα αγαπούσε, βασανίζοντας τους γονείς τους;"

και αυτό οι Μάρτυρες της Σκοπιάς το λένε νομίζοντας ότι είπαν εξυπνάδα! Νομίζουν ότι έτσι πολεμούν μια διδασκαλία ψεύτικη, μόνο και μόνο επειδή αδυνατεί να την κατανοήσει η "παντογνώστης" Σκοπιά τους! Πόσο σωστό είναι όμως αυτό τους το επιχείρημα;

 

2. Λογικά σφάλματα του επιχειρήματος

Ας δούμε κατ' αρχήν το επιχείρημά τους λογικά. Πόσο μπορεί να σταθεί σε κριτική; Και πόσο συνεπής είναι η θρησκεία τους, συγκριτικά με αυτό τους το επιχείρημα;

Το πρώτο που πρέπει να πούμε, είναι ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, ούτε ίδιες όλες τους οι περιστάσεις. Αυτό σημαίνει, ότι όταν ο Θεός βούλεται να καλέσει κάποιον κοντά Του από εύνοια προς αυτόν, δεν έχει νόημα να τον συγκρίνουμε με όλους τους άλλους που έμειναν πίσω, (οι περιστάσεις των οποίων είναι πολύ διαφορετικές), για να καθορίσουμε αν αυτούς τους αγαπάει ή όχι ο Θεός. Ένα τέτοιο κριτήριο, είναι τουλάχιστον ανόητο, γενικεύοντας μεμονωμένες περιπτώσεις. Η Χριστιανική πίστη, ότι ο Θεός συχνά καλεί κάποιον νέο, λόγω της ευνοίας Του σ' αυτόν, αποτελεί μία μόνο ειδική περίπτωση θανάτου, που εφαρμόζεται σε λίγους ανθρώπους, λόγω ειδικών περιστάσεων της ζωής τους και της προσωπικότητάς τους. Ο προγνώστης Θεός, προγνωρίζοντας και οικονομώντας τη σωτηρία τους, τους καλεί. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όμοιες οι περιστάσεις της ζωής και η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου.

Έτσι το πρώτο σφάλμα του συλλογισμού των εν λόγω αιρετικών, είναι η γενίκευση.

Το δεύτερο που πρέπει να πούμε, είναι ότι το να πεθάνει κάποιος Χάριτι Θεού, δεν είναι δολοφονία από τον Θεό. Ο Θεός συχνά επιτρέπει να πεθάνει κάποιος από οποιαδήποτε φυσική αιτία, για τον ανωτέρω λόγο. Αλλά ακόμα και ο Ίδιος ο Θεός αν τον θανάτωνε για να τον καλέσει κοντά Του, πάλι δεν νοείται φόνος. Γιατί Αυτός που έδωσε και δίνει ζωή στον καθένα, είναι ο Ίδιος ο Θεός. Και στο χέρι Του είναι κάθε ζωή. Και έχει κάθε δικαίωμα να αναιρέσει αυτό το ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΩΡΟ, από όποιον Εκείνος θελήσει, και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του πει αν θα συνεχίσει να δίνει το δώρο της ζωής σε κάποιον, αν θα πάψει να το χαρίζει, ή αν θα του δώσει κάτι άλλο στη θέση αυτού του δώρου, όπως είναι η ζωή κοντά Του.

Λάθος και βλασφημία λοιπόν το να αποδίδεται στον χορηγό της ζωής, ενοχή φόνου!

Το τρίτο λογικό σφάλμα, είναι ότι θεωρούν τον Θεό βασανιστή, επειδή επέτρεψε τη θλίψη κάποιου γονιού, για χάρη της σωτηρίας του παιδιού του. Άραγε, ο γιατρός που κάνει μια επώδυνη επέμβαση σε ένα παιδί για το καλό του παιδιού είναι βασανιστής; Μήπως θα έπρεπε και να φυλακισθεί; Ο δε γονιός, όταν ανέχεται στη διάρκεια της ζωής του, θλίψεις και βάσανα για χάρη του παιδιού του, είναι άραγε τόσο σκληρό να λάβει και την ύστατη θλίψη του θανάτου του παιδιού του, με ανταπόδοση την ίδια τη σωτηρία του παιδιού του; Ποιος γονιός θα αρνιόταν μια τέτοια θλίψη χάριν του παιδιού του; Ή μήπως ο Θεός θα αφήσει οποιονδήποτε άνθρωπο αδικημένο μέχρι τέλους;

Είναι λοιπόν λάθος, και η απομόνωση της θλίψης του γονιού, από τον σκοπό της σωτηρίας του παιδιού αυτού.

 

3. Ασυνέπεια πίστεως και επιχειρημάτων των Μαρτύρων της Σκοπιάς

Όμως το ανωτέρω επιχείρημα, δεν κρύβει μόνο λογική ασυνέπεια. Περιέχει και ασυνέπεια πίστεως, μεταξύ του επιχειρήματος αυτού, και των όσων πιστεύουν οι ίδιοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που το λένε! Ας δούμε τρία μόνο ενδεικτικά παραδείγματα ασυνέπειας της πίστεώς τους και του επιχειρήματος που χρησιμοποιούν:

Πρώτη ασυνέπεια: Αυτοί που θεωρούν "κακό" έναν Θεό που καλεί κάποιον νέο για τη σωτηρία του, θλίβοντας τους γονείς του, ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ πιστεύουν ότι ο Θεός επέτρεψε στον Σατανά να θανατώσει τα 10 παιδιά του Ιώβ, να του καταστρέψει την περιουσία, να τον βασανίσει με φριχτούς πόνους, και να στρέψει εναντίον του τους φίλους του και τη γυναίκα του, μόνο και μόνο για να αποδείξει ότι δεν θα βλασφημίσει τον Θεό! Γιατί δηλαδή να τον θεωρούν κακό, για τη σωτηρία ενός παιδιού που κάλεσε νέο, και λυπήθηκαν οι γονείς του;

Δεύτερη ασυνέπεια: Αυτοί οι ίδιοι που πιστεύουν ότι ο Θεός δεν σκοτώνει ανθρώπους για το καλό τους, πιστεύουν ότι ο Θεός έκανε αυτό ακριβώς το πράγμα με τον Ενώχ! Λένε ότι το εδάφιο Γένεσις 5/ε: 24 ("και ευηρέστησεν Ενώχ τω Θεω και ουχ ευρίσκετο, ότι μετέθηκεν αυτόν ο Θεός."), σημαίνει ότι ο Θεός θανάτωσε τον Ενώχ, για να μην  ταλαιπωρηθεί από τους συγχρόνους του! Φυσικά εμείς πιστεύουμε ότι δεν τον θανάτωσε, αλλά τον "μετέθεσε", αλλά αυτοί πιστεύουν ότι ο Θεός τον θανάτωσε για το καλό το, για να μη βρει αργότερα βασανιστικό θάνατο. Εάν λοιπόν αρνούνται ότι ο Θεός είναι δυνατόν να θανατώσει κάποιον από εύνοια προς αυτόν, πώς στην πράξη το δέχονται ότι συνέβη; (Το ίδιο φυσικά πιστεύουν και για την αρπαγή του Ηλία!)

Τρίτη ασυνέπεια: Οι ίδιοι αυτοί που θεωρούν ότι ο Θεός είναι αδικαιολόγητος στο να στερήσει τους γονείς ενός νέου ανθρώπου από την παρουσία του, θεωρούν τη Σκοπιά απόλυτα δικαιολογημένη, να κάνει ακριβώς το ίδιο! Γιατί διδάσκουν ότι αν κάποιος αποκοπεί από την θρησκεία τους, πρέπει οι γονείς του να μην έχουν επαφές μαζί του, αν δεν μένει στο ίδιο σπίτι με αυτούς, και ομοίως τα παιδιά που είναι μέλη της οργάνωσης, να μην έχουν επαφές με τους αποκομμένους γονείς τους!

Παρόμοιες ασυνέπειες, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε εδώ αμέτρητες! Αλλά νομίζω ότι αυτές οι τρεις είναι αρκετές, για να δειχθεί από κάθε πλευρά του εξεταζόμενου ζητήματος η αντιφατικότητα των Μαρτύρων της Σκοπιάς.

 

4. Κι όμως αυτό που αρνούνται, είναι διδασκαλία της Αγίας Γραφής!

Το σημαντικότερο όμως που αγνοούν οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, είναι ότι αυτό ακριβώς που κοροϊδεύουν, αποτελεί μία ξεκάθαρη και σαφέστατη διδασκαλία της Αγίας Γραφής! Ας τη δούμε μέσα από την Αγία Γραφή, στο κείμενο και σε μετάφραση:

Σοφία Σολομώντος 4/δ: 7, 10-18:

Κείμενο Ο΄

Μετάφραση

 7 Δίκαιος δε εάν φθάση τελευτήσαι, εν αναπαύσει έσται...

10 ευάρεστος τω Θεω γενόμενος ηγαπήθη και ζων μεταξύ αμαρτωλών μετετέθη· 11 ηρπάγη, μη κακία αλλάξη σύνεσιν αυτού ή δόλος απατήση ψυχήν αυτού· 12 βασκανία γαρ φαυλότητος αμαυροί τα καλά, και ρεμβασμός επιθυμίας μεταλλεύει νουν άκακον. 13 τελειωθείς εν ολίγω επλήρωσε χρόνους μακρούς, 14 αρεστή γαρ ην Κυρίω η ψυχή αυτού· δια τούτο έσπευσεν εκ μέσου πονηρίας.

Οι δε λαοί ιδόντες και μη νοήσαντες, μηδέ θέντες επί διανοία το τοιούτον, 15 ότι χάρις και έλεος εν τοις εκλεκτοίς αυτού και επισκοπή εν τοις οσίοις αυτού.

16 κατακρινεί δε δίκαιος καμών τους ζώντας ασεβείς και νεότης τελεσθείσα ταχέως πολυετές γήρας αδίκου· 17 όψονται γαρ τελευτήν σοφού και ου νοήσουσι τι εβουλεύσατο περί αυτού και εις τι ησφαλίσατο αυτόν ο Κύριος.

18 όψονται και εξουθενήσουσιν, αυτούς δε ο Κύριος εκγελάσεται.

7. Ο δίκαιος όμως, ακόμα και αν φθάσει να πεθάνει, θα βρίσκεται σε ανάπαυση...

10 Αφού ευαρέστησε τον Θεό αγαπήθηκε, και μετατέθηκε επειδή ζούσε ανάμεσα σε αμαρτωλούς. 11 Αρπάχθηκε μήπως η κακία αλλάξει τη σύνεσή του, ή μήπως απατήσει την ψυχή του δόλος. 12 Επειδή η γοητεία της φαυλότητας αμαυρώνει τα καλά, και η περιπλάνηση του νου σε επιθυμίες δηλητηριάζει τον άκακο νου. 13 Αφού τελειοποιήθηκε σε σύντομο χρόνο, κάλυψε πολλά έτη (ενάρετης ζωής). 14 Επειδή η ψυχή του άρεσε στον Κύριο. Γι' αυτό επισπεύθηκε να βγει μέσα από την πονηρία.

Αλλά οι λαοί το είδαν και δεν το κατάλαβαν, ούτε το διανοήθηκαν αυτό: 15 Ότι Χάρη και έλεος βρίσκεται στους εκλεκτούς Του και επισκοπή στους οσίους Του.

16 Ο (κεκοιμημένος) δίκαιος με τα έργα του, γίνεται αιτία κατάκρισης για τους ζώντες ασεβείς και η νεότητα που τελειώνει γρήγορα (με το θάνατο), γίνεται αιτία κατάκρισης για τα πολυετή γερατιά κάποιου αδίκου. 17 Επειδή θα δουν το τέλος του σοφού και δεν θα καταλάβουν τις βουλές του Κυρίου γι' αυτόν, και από τι τον προστάτεψε ο Κύριος.

18 Θα δουν (τον πρόωρο θάνατο των δικαίων) και θα τους θεωρήσουν τιποτένιους, αλλά ο Κύριος θα τους περιγελάσει!

Τι άλλο να πει κανείς γι' αυτό το θέμα; Η Αγία Γραφή τα λέει όλα! Και για τον θάνατο μερικών δικαίων λόγω της εύνοιας του Θεού, και για τους λόγους αυτής της εύνοιας, και για τους λόγους του θανάτου αυτού, και για την ΑΝΟΗΣΙΑ όλων όσων αυτό το κοροϊδεύουν, μη έχοντες τον νου του Θεού, αλλά σκεπτόμενοι κοσμικά.

Οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, κοροϊδεύουν τις ίδιες τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής! Σε τέτοια επίπεδα ασέβειας τους έφθασε η αίρεση αυτή του Μπρούκλυν! Αλλά ο Κύριος θα τους περιγελάσει!

 

5. Η Εγκυρότητα της Σοφίας Σολομώντος ως μέρος της Αγίας Γραφής

Φυσικά δεν μας διαφεύγει το εξής: Ότι οι Μάρτυρες της Σκοπιάς που λένε το επιχείρημα αυτό, δεν δέχονται το βιβλίο αυτό της Αγίας Γραφής, στο οποίο περιέχεται το υπό εξέτασιν χωρίο! Το έχουν αφαιρέσει από την Αγία Γραφή, μαζί με άλλα εννέα βιβλία της, καθ' υπόδειξιν της Προτεσταντικής συνήθειας να τα αφαιρούν από τον Ιερό Κανόνα! Αντί για 76 που είναι τα βιβλία της Αγίας Γραφής, οι άνθρωποι αυτοί έχουν μόνο 66, αφαιρώντας από την Θεία Αποκάλυψη όσα δεν τους αρέσουν!

Όπως έχουμε δείξει κατ' επανάληψιν, ο Χριστιανικός κανόνας της Αγίας Γραφής, για πρώτη φορά δέχθηκε επίθεση από Χριστιανική αίρεση, κατά την εποχή του Λουθήρου, τον 16ο αιώνα μ.Χ., ο οποίος έθεσε τον εαυτό του άξιο να κρίνει ποια βιβλία της Αγίας Γραφής αξίζουν και ποια όχι κατά τη γνώμη του! Και οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, ως θυγατρική αίρεση των Προτεσταντών, διατήρησαν τον Εβραϊκό και όχι τον Χριστιανικό κανόνα, που ίσχυε μέχρι τον 16ο αιώνα μ.Χ.!

Έχουμε δείξει σε άλλο άρθρο μας τους λόγους για τους οποίους είναι ασέβεια να αφαιρεί κάποια αίρεση βιβλία από την Αγία Γραφή, και δημοσιεύσαμε και επιπλέον άρθρο, όπου δείξαμε ειδικότερα ως παράδειγμα την αξιοπιστία του βιβλίου της Σοφίας Σολομώντος ως μέρους του ιερού κανόνα της Αγίας Γραφής, και όχι ως δήθεν "απόκρυφο" που ισχυρίζονται οι Μάρτυρες της Σκοπιάς ότι είναι.

Εδώ όμως, λόγω του θέματός μας, θα αναφέρουμε και πάλι μερικά στοιχεία, που δείχνουν την εντελώς αδικαιολόγητη αφαίρεση του βιβλίου της Σοφίας Σολομώντος από τον Θεόπνευστο Κανόνα της Αγίας Γραφής.

Θα πρέπει λοιπόν οι Μάρτυρες της Σκοπιάς να μας απαντήσουν στις εξής τρεις ερωτήσεις:

1η ερώτηση: Με ποιο δικαίωμα αφαιρέθηκε κατά τον 16ο αιώνα από τους Προτεστάντες, από τον κανόνα της Αγίας Γραφής το βιβλίο της Σοφίας Σολομώντος, όταν οι Χριστιανοί για 1500 χρόνια το αποδέχονταν αναμφισβήτητα ως μέρος της Αγίας Γραφής;

2η ερώτηση: Εάν το βιβλίο της Σοφίας Σολομώντος δεν είναι μέρος της Αγίας Γραφής, τότε πώς περιέχει προφητείες, που εκπληρώθηκαν στον Κύριο Ιησού Χριστό; Ας δούμε ένα παράδειγμα:

Στο Ματθαίο 27:41-43 διαβάζουμε: «Το ίδιο και οι αρχιερείς, μαζί με τους γραμματείς και τους πρεσβύτερους, εμπαίζοντας έλεγαν:  Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δεν μπορεί να τον σώσει· αν είναι βασιλιάς τού Ισραήλ, ας κατέβει τώρα από τον σταυρό, και θα πιστέψουμε σ' αυτόν· εμπιστεύθηκε στον Θεό· ας τον σώσει τώρα, αν τον θέλει· επειδή, είπε: Είμαι Υιός τού Θεού» (Μετάφραση «ΠΕΡΓΑΜΟΣ»).

Αυτό εκπληρώνει την Μεσσιανική προφητεία που υπάρχει στη Σοφία Σολομώντος: «Έτσι, λοιπόν, αποφασίζουν να παγιδέψουν τον ευσεβή. ‘Αυτός δεν είναι του χεριού μας΄, σκέφτονται. ‘Εναντιώνεται στα έργα μας, μας κατηγορεί ότι παραβαίνουμε το νόμο κι ότι ξεφύγαμε από τις αρχές μας. Προσποιείται ότι γνωρίζει το Θεό και αυτοαποκαλείται δούλος Κυρίου. Μας κακίζει για τον τρόπο που σκεφτόμαστε, ακόμα και η παρουσία του μας ενοχλεί. Πράγματι, η ζωή του ευσεβή δεν είναι σαν των άλλων, συμπεριφέρεται διαφορετικά. Μακαρίζει τα τέλη των δικαίων και καυχάται πως έχει πατέρα τον Θεό. Ας δοκιμάσουμε, λοιπόν, λένε οι ασεβείς, αν τα λόγια αυτού του δίκαιου θα βγουν αληθινά κι ας δούμε ποιο θα είναι το τέλος του. Αν πράγματι είναι δούλος του Θεού, θα τον βοηθήσει ο Θεός. Θα τον γλιτώσει απ’ τους εχθρούς του. Με προσβολές και με βασανιστήρια μπορούμε να τον δοκιμάσουμε και να δούμε πόσο πράος είναι και ανεξίκακος. Θα τον καταδικάσουμε σε θάνατο ντροπιαστικό, και να δούμε τότε αν θα τον προστατέψει ο Θεός, όπως λέει’». (Σοφία Σολομώντος 2:12-20, Νέα Μετάφραση Βίβλου-ΝΜΒ). Είναι μια καταπληκτική προφητεία που εκπληρώθηκε στο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Γιατί οι Μάρτυρες της Σκοπιάς δεν την δέχονται ως Θεόπνευστη;

3η ερώτηση: Κατά το κριτήριο της ίδιας της Σκοπιάς, για τα βιβλία της Αγίας Γραφής, "αν το βιβλίο της Σοφίας Σολομώντος είναι πράγματι από τον Θεό, τότε θα έπρεπε να παραθέτουν απ' αυτό οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης στα βιβλία της Καινής Διαθήκης". Ας δούμε λοιπόν, μερικά παραδείγματα για το αν η Καινή Διαθήκη παραθέτει από τη Σοφία Σολομώντος:

Στην Ρωμαίους 5:12 διαβάζουμε: «Διά τούτο ώσπερ δι' ενός ανθρώπου η αμαρτία εις τον κόσμον εισήλθε και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτως εις πάντας ανθρώπους ο θάνατος διήλθεν, εφ' ώ πάντες ήμαρτον». Το λεξιλόγιο θυμίζει έντονα το εξής δευτεροκανονικό εδάφιο: «φθόνω δε διαβόλου θάνατος εισήλθεν εις τον κόσμον» (Σοφία Σολομώντος 2:24).

 

Σοφία Σολομώντος 13/ιγ΄ 1: «Εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών»

Ρωμαίους 1/α΄ 21: «Εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών».

 

Σοφία Σολομώντος 13/ιγ΄ 5: «Εκ γαρ μεγέθους καλονής κτισμάτων, ο γενεσιουργός αυτών καθοράται»

Ρωμαίους 1/α΄ 18- 32: «Τα γαρ αόρατα από κτίσεως κόσμου τοις ποιήμασι νοούμενα καθοράται».

 

Σοφία Σολομώντος: κεφ. 11/ια΄ 22: «κράτει βραχίονός σου τις αντιστήσεται;»

Ρωμαίους 9/θ΄ 19-23: «τω βουλήματι Αυτού τις ανθέστηκε;»

 

Σοφία Σολομώντος: κεφ. 15/ιε΄ 7: «ο κεραμεύς εκ τού αυτού πηλού ανεπλάσατο τα τε τών καθαρών σκεύη και ταναντία;»

Ρωμαίους 9/θ΄ 21: «Ουκ έχει εξουσίαν ο κεραμεύς πηλού ποιήσαι ό μεν εις τιμήν ό δε εις ατιμίαν;»

Παρατηρήστε, ότι ο απόστολος Παύλος, ουσιαστικά αναπαράγει αποσπάσματα της Σοφίας Σολομώντος στην προς Ρωμαίους επιστολή του. Παραθέτει τόσα πολλά αποσπάσματα της Σοφίας Σολομώντος σε ένα του μόνο βιβλίο!

Αλλά για όποιον θέλει, ας δώσουμε μερικά ακόμα ενδεικτικά αποσπάσματα άλλων βιβλίων της Καινής Διαθήκης, από τη Σοφία Σολομώντος:

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 7:26 -ΕΒΡΑΙΟΥΣ 1:31

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 9:15-16 -Β΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:4

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 5:16 -Β΄ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 4:8

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 3:7 -ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:43

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 18:15-16 -ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 19:13,15

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 13:10 –ΠΡΑΞΕΙΣ 17:29

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 10:6 – Β΄ ΠΕΤΡΟΥ 2:7

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 5:17-20- ΕΦΕΣΙΟΥΣ 6:13-17

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 3:5-6 – Α΄ ΠΕΤΡΟΥ 1:6-7

 

Επιλεγόμενα

Πιστεύω ότι τα όσα προαναφέρθηκαν, δεν αφήνουν πλέον, σε κανέναν λογικό άνθρωπο, καμία αμφιβολία για τα εξής:

1. Οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, επιχειρηματολογούν εναντίον αυτού του Χριστιανικού χωρίου, κάνοντας ένα σωρό λογικά άλματα.

2. Τα επιχειρήματά τους για το θέμα αυτό, αντιφάσκουν στα ίδια τους τα δόγματα.

3. Με το επιχείρημα αυτό, συκοφαντούν τον Θεό, και ασεβούν στην Αγία Γραφή που διδάσκει αυτό που κοροϊδεύουν.

4. Ασεβούν στην Αγία Γραφή μη αποδεχόμενοι το βιβλίο της Σοφίας Σολομώντος ως μέρος της.

5. Αρνούνται με αντιφατικότητα την προφητεία του βιβλίου αυτού για τον Κύριο Ιησού Χριστό ως Θεόπνευστη!

6. Εμφανίζουν τον εαυτό τους ανώτερο από τους αποστόλους, οι οποίοι αποδέχονταν και παρέθεταν από το βιβλίο αυτό.

7. Συγκαταλέγονται ανάμεσα σε αυτούς, για τους οποίος το χωρίο που εξετάσαμε λέει: "Θα δουν (τον πρόωρο θάνατο των δικαίων) και θα τους θεωρήσουν τιποτένιους, αλλά ο Κύριος θα τους περιγελάσει!".

 

Ν. Μ.

Αφιερωμένο στον ανάδοχό μου Αγάπιο και τη Λυδία, σ' αυτά τα δύο αδέλφια που αρπάχθηκαν τόσο νέοι... και τόσο τέλειοι...

Δημιουργία αρχείου: 27-7-2007.

Τελευταία ενημέρωση: 27-7-2007.

ΕΠΑΝΩ